Στις 4 Οκτώβρη η κυβέρνηση της Ν.Δ. πλήρωσε τη βάρβαρη πολιτική της και το εκλογικό αποτέλεσμα αποτελεί σαφέστατη καταδίκη της αντεργατικής, αυταρχικής πολιτικής της.
Η προκήρυξη των πρόωρων εκλογών και η όσο το δυνατόν γρηγορότερη «αλλαγή φρουράς» με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη κυβέρνηση επιβλήθηκε από σημαντικές μερίδες του κεφαλαίου, μπροστά στον κίνδυνο η μαζική καταδίκη της πολιτικής της Ν.Δ. να οδηγήσει σε κοινωνικές συγκρούσεις με μεγάλο κόστος συνολικά για τη κυρίαρχη πολιτική που στήριξε-στηρίζει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι αγώνες των εργαζομένων, της φτωχομεσαίας αγροτιάς και της νεολαίας (μπλόκα, απεργία δασκάλων, ΟΤΑ, άρθρο 16, αναθεώρηση του Συντάγματος, λιμάνια κ.τ.λ.) με αποκορύφωμα την νεολαιΐστικη έκρηξη του Δεκέμβρη, παρά το γεγονός ότι η έκταση, η ένταση και η κατεύθυνση τους, ήταν αναντίστοιχες με το βάθος της επίθεσης που δεχόμαστε
Η νίκη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. περισσότερο εκφράζει τη λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στη Ν.Δ. παρά μια θετική ψήφο για το πολιτικό και κυβερνητικό πρόγραμμα του. ( Ο απόλυτος αριθμός ψήφων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ίσο με τον αριθμό τω ψήφων που είχε λάβει το 2004 όταν είχε χάσει).
Δε πρέπει να έχουμε καμία αυταπάτη. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως κυβέρνηση θα διαχειριστεί με αντιλαϊκό τρόπο τη κρίση. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τον αέρα θριαμβευτή και τα χέρια λυμένα θα επιχειρήσει να περάσει όσα μέτρα δε μπορούσε να περάσει η Ν.Δ. με διαφορετική τακτική και εδώ χρειάζεται μεγάλη προσοχή.
Το ΛΑ.Ο.Σ. ενισχύθηκε αλλά όχι όσο περιμέναμε μετά τις ευρωεκλογές. Κερδίζει εκτός από τμήματα της παραδοσιακής ακροδεξιάς, λαϊκά στρώματα, που απογοητευμένα δέχονται το ξενόφοβο, ρατσιστικό και εθνικιστικό του λόγο. Παράπλευρα του ΛΑ.Ο.Σ. αναπτύσσεται και η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ με πιο νέο ακροατήριο. Το ΛΑ.Ο.Σ. λειτουργεί ως ακροδεξιός μοχλός πίεσης του πολιτικού συστήματος γι’ αυτό και η πάλη ενάντια στον ρατσισμό και τον εθνικισμό πρέπει να συνδέεται συνολικά με την πάλη ενάντια στο πολιτικό σύστημα.
Οι Οικολόγοι-Πράσινοι σταθεροποιούν την παρουσία τους, με μια λογική πράσινης – καπιταλιστικής- ανάπτυξης, με τη φιλοδοξία συμμετοχής σε κυβερνητικό σχήμα. Ενισχύθηκαν από τμήματα του κατεστημένου αλλά η άνοδος τους αντανακλά την αυξανόμενη ανησυχία για την τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή. Σ’ αυτό το σημείο έχει πολύ μεγάλη σημασία στο πως συνδέουμε τον αγώνα ενάντια στην οικολογική καταστροφή με τον αγώνα για τα καθημερινά δικαιώματα των εργαζομένων.
Η αριστερά συνολικά (και εμείς μέσα) παρά την ένταση της κρίσης και τα τεράστια προβλήματα που αυτή συσσωρεύει δεν κατόρθωσε ούτε στοιχειωδώς να καρπωθεί κάτι από τη λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή.
Πιο συγκεκριμένα
το Κ.Κ.Ε., παρά τη συμβολή του σε επιμέρους εργατικές και λαϊκές διεκδικήσεις, βρέθηκε σε πολιτική απόσταση από σημαντικούς αγώνες της περιόδου.
Η «αντικαπιταλιστική ρητορική», η πολιτική αντιπαράθεση με τα αστικά κόμματα, την Ε.Ε. και τον υποταγμένο συνδικαλισμό χάνει την θετική της σημασία καθώς συνοδεύονται σε πολλές περιπτώσεις από μια συντηρητική πρακτική, (με αποκορύφωμα τα εύσημα που πήρε από την αστική τάξη λόγω της στάσης του το Δεκέμβρη), και φόβο μπροστά στην κατάχτηση μιας αυτοτελούς πολιτικής δυναμικής από το κίνημα των εργαζομένων και της νεολαίας. Οι παραπάνω αντιφάσεις, μαζί με την υπεράσπιση των εκμεταλλευτικών καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού» ενισχύουν τις τάσεις αριστερής αναζήτησης σε αγωνιστές του χώρου αυτού.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. παρά τη συμμετοχή τμημάτων του στους αγώνες δεν μπορεί να υπερβεί μια ρηχή «αντινεοφιλελεύθερη» λογική, χωρίς αμφισβήτηση των βασικών πυλώνων της αστικής πολιτικής. Δεν διαφοροποιείται από τον υποταγμένο συνδικαλισμό, ενώ παραμένει ανοιχτός στην διαπραγμάτευση με την μεταλλαγμένη σοσιαλδημοκρατία και ο σοσιαλιστικός του ορίζοντας δεν υπερβαίνει τον ‘ανθρώπινο καπιταλισμό’. Οι πολιτικές διαφορές που αναπτύχθηκαν στο εσωτερικό του δεν αφορούν δύο διαφορετικά ποιοτικά προγράμματα, αλλά εκφράζουν μια κοινή κατεύθυνση «μεταρρυθμισμού», και «αριστερού κυβερνητισμού», με διαφοροποιήσεις στους δρόμους και τα μέσα προώθησης της. Έτσι σε μεγάλο βαθμό το ρεύμα που συγκροτεί είναι ανοιχτό προς τη σοσιαλδημοκρατία. Σημαντικό στοιχείο του αποτελέσματος είναι η ενίσχυση της πιο δεξιάς του πτέρυγας σε όλα τα επίπεδα (εκφράστηκε και στην Πρέβεζα μέσω της σταυροδοσίας) και η πολιτική υποβάθμιση της παρουσίας των συνιστωσών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. (Κ.Ο.Ε, Α.Κ.ΟΑ. κλπ).
Τα αποτελέσματα των Κ.Κ.Ε/ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι απόδειξη του πόσο αναγκαία είναι μια άλλη αριστερά (όχι άλλη μία), μία αριστερά που θα εμπνέει και δεν θα απογοητεύει, μια Αριστερά αντικαπιταλιστική και επαναστατική.
Σε αυτό θέλουμε να συμβάλλουμε ως ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Απαραίτητη προϋπόθεση σε αυτή τη κατεύθυνση αποτελεί η σύνδεση του καθημερινού προβλήματος με τους στρατηγικούς μας στόχους. Να γειώσουμε την καθημερινή πραγματικότητα με τον προγραμματικό μας λόγο. Παρά την ανεπάρκεια και τις αδυναμίες μας μπορούμε να τα καταφέρουμε προβάλλοντας την αυτοτελή μας δράση για μια ενωμένη αντικαπιταλιστική αριστερά που φιλοδοξεί να επαναθεμελιώσει τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό της εποχής μας, προτάσσοντας την κοινή δράση αρχών όλης της αριστεράς μέσα στο κίνημα.
Το αποτέλεσμα της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. αποτέλεσε το μεγαλύτερο της «εκτός των τειχών αριστεράς» ποσοστό, τα τελευταία 20 χρόνια (25.000 ψήφοι πανελλαδικά, κοντά στο 0,40%, 279 ψήφοι στο νομό Πρέβεζας με 118 ψήφους στην πόλη και ποσοστό 1,1%).
Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. μπόρεσε να γίνει σημείο αναφοράς ενός ευρύτερου δυναμικού γιατί έκφρασε μια ενωτική αντικαπιταλιστική δυναμική. Ενωτική γιατί αποτέλεσε ένα χώρο συνένωσης οργανώσεων και αγωνιστών, αλλά και αντικαπιταλιστική γιατί εξέπεμψε ένα σχετικά διακριτικό αντικαπιταλιστικό στίγμα με στοιχεία σύγχρονης κομμουνιστικής αναφοράς.
Το αμέσως επόμενο διάστημα η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. θα δοκιμαστεί σε κρίσιμα μέτωπα πάλης:
* Στην ανάπτυξη της λαϊκής και εργατικής πάλης ενάντια στην νέα καπιταλιστική επίθεση και την κυβερνητική πολιτική.
Καμία ανακωχή – καμία αναμονή απέναντι στην επίθεση που θα ξεδιπλώσει η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Μαχητική εργατική αριστερή αντιπολίτευση, στηριγμένη σε ένα πολιτικό κίνημα εργαζόμενων, νεολαίας, ανέργων και φτωχών αγροτών. Για την διεκδίκηση μιας Χάρτας αναγκών και δικαιωμάτων εργαζομένων και νεολαίας. Για να ξηλωθούν άμεσα όλες οι αντιδραστικές ‘μεταρρυθμίσεις’ της Ν.Δ. αλλά και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όλων των τελευταίων χρόνων, στην εργασία, στην παιδεία και στο μέτωπο των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων εργαζόμενων, νεολαίας και μεταναστών. Για να πληρώσει το κεφάλαιο την κρίση και όχι οι εργαζόμενοι. Για να πάρουν πίσω οι εργαζόμενοι την κλεμμένη υπεραξία, για να μοιραστούν τα κέρδη και ο τεράστιος κοινωνικός πλούτος που δημιουργούν οι ίδιοι και όχι οι ζημιές που δημιουργούν οι καπιταλιστές. Για οικονομικές – κοινωνικές- πολιτικές κατακτήσεις και ρήξεις που θα επιφέρουν ουσιαστικούς κλονισμούς στην αστική στρατηγική και την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου, στην πορεία για την αντικαπιταλιστική επανάσταση.
* Κρίσιμο ζήτημα αποτελεί η ανάπτυξη μιας νέας αγωνιστικής ενότητας για την υπέρβαση του υποταγμένου γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, που το επόμενο διάστημα θα είναι και άμεσα κυβερνητικός. Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., θα πρέπει πολιτικά να εκφράσει την αντιπαράθεση με την λογική της συναίνεσης, της ανοχής, της αναμονής και της υποταγής στην κυβερνητική πολιτική, πρωτοστατώντας σε συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα και πρωτοβουλίες δράσης των σωματείων.
* 1. Αναγκαία είναι η ενίσχυση, πολιτικοποίηση και συντονισμός της ταξικής πτέρυγας στο εργατικό κίνημα στη πόλη (παρέμβαση στο νοσοκομείο, εργατικές παρεμβάσεις στους Ο.Τ.Α., συγκρότηση εργατικών σχημάτων στην εκπαίδευση και η ανασυγκρότηση της Αγωνιστικής Παρέμβασης στο Εργατικό Κέντρο με προσανατολισμό στην εργατική νεολαία του ιδιωτικού τομέα). Καλούμε στη συγκρότηση Πανελλαδικής Ταξικής Κίνησης για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος.. Καλούμε για κοινή δράση ενάντια στον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό.
2. Αξιοποίηση του πλαισίου του αντιρατσιστικού φεστιβάλ, ενεργοποίηση της πρωτοβουλίας στην οποία συμμετέχουμε. Άμεσο κάλεσμα για συνεδρίαση και ανάληψη πρωτοβουλιών.
3. Συνέχιση και αναβάθμιση της δράσης στα ζητήματα της πόλης και του περιβάλλοντος μέσω της δημοτικής κίνησης ‘ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ’ μιας και το 2010 μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο δημοτικών εκλογών. Να στριμώξουμε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη δημοτική αρχή(ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ) για διάφορα ζητήματα (π.χ. Σ.Δ.Ι.Τ., διόδια). Να συνεδριάσει άμεσα η δημοτική κίνηση και να προχωρήσουμε σε μια εκδήλωση τρίχρονου απολογισμού και προγραμματισμού που μπορεί να συνδυαστεί με ένα γλέντι. Να στηρίξουμε καθημερινές πρωτοβουλίες πολιτών που εκδηλώνονται ενάντια στη χειροτέρευση του περιβάλλοντος που ζούμε ( βλ. λιμενικό καταφύγιο Παντοκράτορα, κεραίες κινητής τηλεφωνίας κτλ)
4. Να δώσουμε περιεχόμενο δράσης στην ‘Επιτροπή Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό’ και να προσπαθήσουμε να μονιμοποιήσουμε την ευκαιριακή μας, δυστυχώς, δράση στο αντιπολεμικό μέτωπο.
5. Να ανοίξουμε τη δουλειά στους αγροτοκτηνοτρόφους, λαμβάνοντας υπόψη τη παρέμβαση μας στους αγώνες ενάντια στη ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ, και «αξιοποιώντας» τους συντρόφους της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στους αγροτικούς δήμους στους οποίους πρέπει να επιδιώξουμε να εμφανιζόμαστε.(Ξεχωριστές συνεδριάσεις στο Λούρο, συγκροτούμε επιτροπή υπαίθρου ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α- άμεση συνεδρίαση αυτή την εβδομάδα)
6. Τέλος εκτός απ’ τις αυτοτελής μετωπικές μας παρεμβάσεις, την κοινή δράση αρχών με άλλες δυνάμεις, πρέπει να κάνουμε αποφασιστικά βήματα μετασχηματισμού της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. σε ένα χώρο με διαδικασίες εργατικής δημοκρατίας, εμβάνθυσης του κοινού κεκτημένου, με ισότιμη συμμετοχή όλων με αιρετή και ανακλητή εκπροσώπηση σε τοπικό αλλά και πανελλαδικό επίπεδο. Πραγματοποίηση πανελλαδικού σώματος το 2010 με εκλογή αντιπροσώπων(επί των παρόντων εφόσον η συμμετοχή ξεπερνάει το μέσο όρο των τοπικών συνελεύσεων).Κάθε αγωνιστής της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α εκπροσωπεί τον εαυτό του. Εκλογή κεντρικού συντονιστικού της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α για 2 χρόνια.
Προωθούμε πρόταση συμμετοχής στην ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α και άλλων οργανώσεων αλλά και ανένταχτων αριστερών.
Ορίζουμε σήμερα τριμελές τοπικό συντονιστικό της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.(Μ.Δ, Ν.Β, Π.Π) και ομάδες διαθεσιμοτήτων για τα μέτωπα που αποφασίσαμε να ανοίξουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου