Λιγότερη Αστυνομία, Περισσότερους εκπαιδευτικούς

Αναδημοσίευση από Εργατική Αλληλεγγύη, Φύλλο:888

Πριν ακόμα παρουσιάσουν τις «προγραμματικές δηλώσεις» τους στη βουλή, τα μέλη της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ άρχισαν να δίνουν τα πρώτα δείγματα γραφής για τους χειρισμούς τους απέναντι στον κόσμο που απαιτεί τη δικαίωση των αγώνων του.

Απέναντι στους λιμενεργάτες που ζητούν να γυρίσει ο Πειραιάς στο δημόσιο, πιέσεις να σπάσει η απεργία. Απέναντι στους διαδηλωτές που καταγγέλλουν το ρατσισμό της αστυνομίας, νέες «σκούπες» της ΕΛΑΣ. Απέναντι στη νεολαία που διεκδικεί δημόσια και δωρεάν Παιδεία, η νέα υπουργός επιχείρησε να κόψει την ενισχυτική διδασκαλία.

Γίνεται καθημερινά καθαρό ότι αυτές οι διεκδικήσεις δεν θα κριθούν μέσα στη βουλή, αλλά στους δρόμους, εκεί που το μαζικό κίνημα έχει τη δύναμη να αναγκάζει υπουργούς και κυβερνήσεις να υποκλίνονται ή να φεύγουν.

Ίσως το πιο προκλητικό δείγμα γραφής έρχεται από το νέο υπουργείο με την υποκριτική ονομασία «Προστασίας του Πολίτη». Το πόση προστασία βρίσκουν στα Αστυνομικά Τμήματα καταφρονεμένοι κοινωνικά πολίτες το ανέδειξε ξανά ο θάνατος του Μοχάμεντ Καμαράν ύστερα από βασανιστήρια στο τμήμα της Νίκαιας. Οι καταγγελίες είναι φρικιαστικές. Μέθοδος «Αμπού Γκράιμπ» μέσα στην Κοκκινιά. Μέσα σε εργατογειτονιές που έχουν ακόμα νωπές τις μνήμες από τα εγκλήματα βασανιστών που ο Περικλής Κοροβέσης τον καιρό της χούντας είχε ονομάσει «Ανθρωποφύλακες».

Τι κάνει γι΄ αυτό ο νέος υπουργός; Παχιά λόγια στο BBC ότι θα πατάξει τέτοια φαινόμενα, την ίδια ώρα που δίνει εντολές για επιχειρήσεις επίδειξης πυγμής της ΕΛΑΣ! Ο Χρυσοχοΐδης δεν έχει καν το άλλοθι του «νέου». Έχει θητεία σ΄ αυτό το υπουργείο και τα νούμερα μιλάνε μόνα τους.

Ο αριθμός των ανδρών και γυναικών που υπηρετούν στα Σώματα Ασφαλείας αυξήθηκε από 50.564 το 1993 σε 74.247 το 2008, δηλαδή άνοδος 46%. Καμιά κατηγορία δημόσιων υπαλλήλων δεν έχει να δείξει τέτοια άνοδο μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια λιτότητας και περικοπών.

Σπατάλες

Η άρχουσα τάξη και οι κυβερνήσεις που την υπηρετούν μιλάνε για «νοικοκύρεμα» στο δημόσιο, περικοπές στις σπατάλες και άλλα παρόμοια, αλλά στην πράξη αυξήσανε τις σπατάλες για την καταστολή κατακόρυφα.

Το πιο μεγάλο άλμα σ΄ αυτές τις σπατάλες έγινε ανάμεσα στο 1998 (53.845 στα Σώματα Ασφαλείας) και το 2004 (68.860 στα Σώματα Ασφαλείας). Την ίδια περίοδο ο αριθμός των εκπαιδευτικών έμενε καθηλωμένος (148.217 το 1998, 154.250 το 2001) και το ίδιο γινόταν με το νοσηλευτικό προσωπικό στα Δημόσια Νοσοκομεία (88.844 το 1998, 92.760 το 2003).

Αυτές τις επιλογές κουβαλάει ο κύριος Χρυσοχοΐδης και οι υπόλοιποι υπουργοί του Γ. Παπανδρέου. Αυτές τις επιλογές είναι που θέλει να ανατρέψει ο κόσμος που παλεύει. Θέλουμε λιγότερη αστυνομία και περισσότερους εκπαιδευτικούς και νοσηλευτές. Θέλουμε δημόσια Παιδεία και Υγεία, δημόσια Λιμάνια και Τηλεπικοινωνίες και όχι ένα κράτος όπου η μόνη «δημόσια υπηρεσία» που κάνει προσλήψεις είναι τα κολαστήρια της ΕΛΑΣ. Αυτό είναι το κοινό μήνυμα που στέλνουν οι μαθητές με τις κινητοποιήσεις στα σχολεία, οι απεργοί στα Λιμάνια, οι μετανάστες και οι συμπαραστάτες τους στη Νίκαια.

Αυτό το μήνυμα έχει καθήκον να αγκαλιάσει, να στηρίξει και να αναδείξει η Αριστερά με πρώτη και καλύτερη την Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία - την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η Εργατική Αλληλεγγύη ήταν και θα είναι μέσα σ΄ αυτή την προσπάθεια με όλες της τις δυνάμεις.