Τρίτη 29 Μαΐου 2012

Το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην περιφερειακή ενότητα Πρέβεζας για τις εκλογές της 17 Ιούνη

ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΗΛΙΑΣ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Κατάγεται από τη Μηλιά Μετσόβου. Ο πατέρας του οικοδόμος, πελεκητής πέτρας, κατάγονταν από το Κεράσοβο Κόνιτσας, από οικογένεια μαστόρων.
Γεννήθηκε το 1949 στο Μέτσοβο, όπου ζούσαν οι γονείς του, λόγω μετακίνησης του πληθυσμού, με τα έκτακτα μέτρα του εμφυλίου.
Τελείωσε το Γυμνάσιο Μετσόβου. Πέρασε στη Φιλοσοφική Ιωαννίνων απ' όπου αποφοίτησε από το Κλασικό Τμήμα το Μάρτη του 1974.
Μετά τη λήψη του πτυχίου κατέφυγε στην Αθήνα όπου και δούλεψε ως οικοδόμος.
Είχε έντονη αντιδικτατορική δράση στα Ιωάννινα όπου και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 4 μηνών. Πήρε μέρος στα γεγονότα του Πολυτεχνείου όπου και χτυπήθηκε από συ¬νεργάτες της Χούντας.
Διορίστηκε το 1977 στο Λύκειο Θεσπρωτικού Πρέβεζας. Συμμετέχει από τότε σε όλες τις κινητοποιήσεις για την καλυτέρευση της ζωής των κατοίκων στο Θεσπρωτικό.
Ήταν η ψυχή της κίνησης για τη δημιουργία κινηματογραφικής λέσχης το 1978, που όμως ναυάγησε λόγω παρέμβασης της Ασφάλειας. Έχει γράψει τρία βιβλία για την ιστορία των ντοκιμαντέρ, τις ταινίες κινούμενων σχεδίων και την ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου.
Μέλος του ΚΚΕ μέχρι το 1989 οπότε και αποχώρησε λόγω της συγκυβέρνησης ΝΔ-ενιαίου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ(ΚΚΕ-ΕΑΡ) και πρωτοστάτησε στη δημιουργία του Νέου Αριστερού Ρεύματος(ΝΑΡ) και της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
Είναι μέλος της γραμματείας της περιφερειακής κίνησης ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην ΗΠΕΙΡΟ.

ΝΑΝΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΙΟΥ

Γεννήθηκε στη Γερμανία το 1969. Το 1979 οι γονείς του εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην Πρέβεζα, όπου και πέρασε τα μαθητικά του χρόνια. Οργανώθηκε στη ΚΝΕ το 1983 και στο ΚΚΕ το 1988. Aποχώρησε το 1989 την περίοδο των συγκυβερνήσεων του ενιαίου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ (ΚΚΕ-ΕΑΡ) με τη ΝΔ (κυβέρνηση Τζανετάκη) και συνεχίζει τη προσπάθεια για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, την αντικαπιταλιστική επανάσταση και την επαναθεμελίωση της κομμουνιστικής προοπτικής μέσα από τις γραμμές του Νέου Αριστερού Ρεύματος (ΝΑΡ) και της ΑΝΤικαπιταλιστικής ΑΡιστερής ΣΥνεργασίας για την Ανατροπή (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α).
Σπούδασε στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα τελευταία 16 χρόνια ζει μόνιμα στην Πρέβεζα και εργάζεται ως Γεωπόνος Ιδιωτικός Υπάλληλος σε εταιρεία γεωργικών εφοδίων.
Από τα μαθητικά του χρόνια συμμετείχε στα 5μελή και 15μελή συμβούλια του σχολείου του. Στα φοιτητικά του χρόνια υπήρξε μέλος του Δ.Σ. του συλλόγου φοιτητών Γεωπονικής και ιδρυτικό μέλος της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης (Ε.Α.Α.Κ) σε ΑΕΙ-ΤΕΙ και της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση (νΚΑ).
Είναι εκλεγμένο μέλος στη Γενική Συνέλευση των Αντιπροσώπων του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και Ηπείρου, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου Γεωπόνων Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηπείρου και εκλεγμένος αντιπρόσωπος της «ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ εργαζομένων Πρέβεζας» στο Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας.

ΣΙΑΦΑΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ

Γεννήθηκε το 1978 στη Πρέβεζα. Ο πατέρας του κατάγεται από τη Φιλιππιάδα και η μητέρα του από την Καστροσυκιά. Τέλειωσε το λύκειο στη Πρέβεζα. Απόφοιτος της σχολής Διοίκησης επιχειρήσεων του ΤΕΙ Πάτρας. Εργάζεται στον συνεταιρισμό του ΚΤΕΛ . Μέλος του Νέου Αριστερού Ρεύματος(ΝΑΡ) και της τοπικής επιτροπής της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α . Μέλος του Δ.Σ του σωματείου εργαζομένων στο ΚΤΕΛ και της γενικής συνέλευσης των αντιπροσώπων του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας.

ΤΖΙΜΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ

Γεννήθηκε το 1968 στο Κουκούλι Φαναρίου. Κατάγεται από αγροτική οικογένεια. Σπούδασε στη Γεωπονική σχολή Αθηνών. Μέλος του Δ.Σ του συλλόγου φοιτητών Γεωπονικής και στέλεχος της ΚΝΕ από την οποία αποχώρησε το 1989 κατά την συγκυβέρνηση ΝΔ-ενιαίου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ(ΚΚΕ-ΕΑΡ) και συνεχίζει τη πολιτική της δράση μέσα από τις γραμμές του Νέου Αριστερού Ρεύματος (ΝΑΡ) και την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α
Εργάζεται σε εταιρεία γεωργικών εφοδίων και είναι εκλεγμένο μέλος στη Γενική Συνέλευση αντιπροσώπων του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος στο παράρτημα της Κεντρικής Ελλάδας με την παράταξη «Αριστερή Πρωτοβουλία Γεωτεχνικών».

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Ανοιχτή επιστολή προς το ΚΚΕ, του Γ. Ρούση


Αγαπητοί σύντροφοι,

Τα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα έδειξαν ότι το κόμμα όχι μόνον δεν μπόρεσε να εισπράξει σημαντικό κομμάτι της λαϊκής οργής, αλλά αντίθετα έχασε ψήφους και μάλιστα σε λαϊκές περιοχές, παραδοσιακά προπύργια του, όπως στη β’ Πειραιά.

Ταυτόχρονα για πρώτη φορά μετά τη διάσπαση του 1968 το κόμμα έπαυσε να είναι η ηγεμονεύουσα δύναμη της Αριστεράς.

Επιπροσθέτως οι μετεκλογικές σφυγμομετρήσεις, για όσο αξίζουν, δείχνουν μια επικίνδυνων διαστάσεων παραπέρα συρρίκνωση της εκλογικής του δύναμης.

Για αυτήν την αρνητική εξέλιξη είναι σαφές ότι υπάρχουν και πολλές αιτίες, για τις οποίες δεν ευθύνεται το κόμμα. Πέραν όμως αυτών, κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει στα σοβαρά ότι και το ίδιο είναι άμοιρο ευθυνών, ή με άλλα λόγια ότι φταίει μόνο η στραβωμάρα του γιαλού‐λαού και όχι και το λάθος αρμένισμα του καραβιού‐κόμματος.

Ποια λοιπόν είναι τα λάθη που οδήγησαν σε αυτήν την αρνητική για το κόμμα κατάσταση; Πέρα από γενικότερες λαθεμένες θέσεις του με τις οποίες κατά καιρούς έχω εκφράσει τη διαφωνία μου, και οι οποίες σαφώς επηρεάζουν αρνητικά και τη στάση του λαού απέναντι του, νομίζω ότι αυτά μπορεί να επικεντρωθούν:

1. Στην αντιμετωπική στρατηγική του κόμματος που φτάνει μέχρι την άρνηση του διαλόγου, την άρνηση ακόμη και της ίδιας της ύπαρξης της Αριστεράς, η οποία το οδηγεί και σε ένα απομονωτισμό ο οποίος και του στερεί την κύρια πηγή άντλησης δυνάμεων,

2. Στην παραπομπή της σωτηρίας του λαού στον απώτερο σοσιαλιστικό μέλλον, σε συνδυασμό με μια μηδενιστική καταστροφολογία για το άμεσο μέλλον.

Αν όμως το κόμμα προσμένει να ενισχυθεί στη συνείδηση του λαού, μέσω της επιβεβαίωσης αυτής της καταστροφολογίας πλανάται πλάνη οικτρά και τούτο διότι ο λαός που έχει φτάσει στα όρια του οικονομικά, πολιτικά, ψυχολογικά, δεν αντέχει να του λες ότι θα βυθιστεί ακόμη βαθύτερα στο τέλμα, δίχως να του προτείνεις μια άμεση θετική λύση.

Εξάλλου η έτσι κι’ αλλιώς μεθοδολογικά ανεπαρκής άρνηση της άρνησης, δίχως να συμπληρώνεται από μια άμεσα υλοποιήσιμη, θετική πρόταση, που να ανταποκρίνεται στο επίπεδο της λαϊκής συνειδητότητας, μάλλον αποστροφή προκαλεί, ή σε λάθος διέξοδο οδηγεί, παρά σε έλξη προς όποιον την καλλιεργεί.

Το δραματικό, σύντροφοι είναι, ότι αν το ΚΚΕ, όχι δα ανταποκρινόμενο στις προτάσεις για συνεργασία άλλων αριστερών ριζοσπαστικών δυνάμεων όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ , αλλά παίρνοντας το ίδιο πρωτοβουλίες στη βάση όσων προβλέπονται από το ίδιο το πρόγραμμα του, θα είχε ξεπεράσει και τις δυο παραπάνω αδυναμίες.

Εξηγούμαι. Στο πρόγραμμα του ΚΚΕ, το οποίο μάλιστα με βάση το πρώτο άρθρο του καταστατικού του , πρέπει να το αποδεχτεί όποιος επιθυμεί να γίνει μέλος του, γίνεται αναφορά σε ένα «αντιϊμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό Μέτωπο» :

‐ στο οποίο το ΚΚΕ διατηρώντας την αυτοτέλεια του «συμμετέχει και δουλεύει για την ανάπτυξη της ενότητας και της μαχητικότητας του»,

‐ μέσα από το οποίο «το ΚΚΕ επιδιώκει τη συνεργασία με πολιτικές δυνάμεις που αποδέχονται την αναγκαιότητα σύγκρουσης με τον ιμπεριαλισμό και τα πολυεθνικά μονοπώλια, υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων, τη λαϊκή κυριαρχία και τη ανεξαρτησία της χώρας»

‐το οποίο «μπορεί να εξελιχθεί σε πολιτική συμφωνία»

‐του οποίου οι προγραμματικές κατευθύνσεις και στόχοι πάλης, μεταξύ των οποίων πρώτος και καλύτερος είναι η «αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση», δεν ταυτίζονται με το σοσιαλισμό, ούτε παραπέμπεται η υλοποίηση τους σε αυτόν, αλλά αντίθετα συμβάλλουν στην υλοποίηση του.

Μάλιστα στο υποκεφάλαιο με τίτλο «το Μέτωπο και το πρόβλημα εξουσίας», γίνεται λόγος και για πιθανότητα «να προκύψει κυβέρνηση αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δυνάμεων με βάση το κοινοβούλιο, χωρίς να έχουν διαμορφωθεί ακόμα οι όροι για το επαναστατικό πέρασμα».

Γύρω από το χαρακτήρα ή και το περιεχόμενο αυτής της μετωπικής πρότασης που σίγουρα χρίζει ανανέωσης –πχ σχετικά με τα μνημόνια τους συνοδευτικούς νόμους, τις δανειακές συμβάσεις ή το ευρώ κλπ‐ πολλά μπορούν να ειπωθούν . Το βασικό όμως είναι ότι αυτή η πρόταση θα μπορούσε να αποτελέσει τον άξονα κίνησης του ίδιου του κόμματος, τόσο όσον αφορά στην αναγκαιότητα του Μετώπου, όσο και στην κάλυψη του κενού ανάμεσα στο καπιταλιστικό παρών και το σοσιαλιστικό μέλλον. Και αυτό όχι βεβαίως με τη μορφή ενός ξέχωρου στάδιου, αλλά ως κατάκτηση ενός οχυρού σε ένα γκραμσιανού τύπου πόλεμο θέσεων, που θα διαμόρφωνε καλύτερες θέσεις για το επαναστατικό πέρασμα στο σοσιαλισμό.

Να όμως που αυτό το πρόγραμμα όχι μόνον έχει καταχωνιαστεί, αλλά το Κόμμα κινείται σε παντελώς αντίθετη με αυτό κατεύθυνση.

Σαν κομμουνιστής, που πονά ένα κόμμα που υπηρέτησε επί 21 χρόνια, που θλίβεται βαθύτατα από το σημερινό φυλλορρόημα του, που έχει ασκήσει δριμεία κριτική στο κόμμα όπως αρμόζει σε ότι αγαπάς, που θεωρεί ότι ο κόσμος του ΚΚΕ βρίσκεται στο ίδιο με αυτόν μετερίζι, και ότι αυτός ο κόσμος είναι τραγικό λόγω της στάσης του κόμματος να σπρώχνεται στην αγκαλιά του υπό διαμόρφωση αριστερού αναχώματος του συστήματος, τούτες τις κρίσιμες ώρες, σας κάνω έκκληση όχι μεγαλόσχημη, αλλά ταπεινή: Σώστε το κόμμα, τολμώντας να απευθύνεται και στον κόσμο και στις συνιστώσες της ριζοσπαστικής αριστεράς, την μετωπική, άμεση πρόταση, που προβλέπει το πρόγραμμα του. Τόσα απλά.

Συντροφικά
Γιώργος Ρούσης

Σάββατο 19 Μαΐου 2012

Συνέντευξη τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ Πρέβεζας 17 Μάη




Β. Νάνος: Στις 17 Ιούνη με την Αριστερά της Ανατροπής


  «Επαναδιαπραγμάτευση» του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης ή ακύρωση, κατάργηση και ανατροπή του;
Υποταγή και εφαρμογή του δημοσιονομικού σφαγείο της ΕΕ ή ρήξη, ανυπακοή και ανατροπή του;
·    Θα υποκύψουμε στην κοροϊδία της ανατροπής του μνημονίου χωρίς ρήξη με το ΔΝΤ και την ΕΕ ή θα ενισχύσουμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, την αριστερά της συνολικής ανατροπής της επίθεσης;
·      Διαπραγμάτευση με τους δυνάστες μας για το μέγεθος της εξαθλίωσής μας ή ανατροπή τους για να ανασάνουμε και να ζήσουμε ανθρώπινα χωρίς μνημόνια, χρέος, ευρώ, ΕΕ, τραπεζίτες;
·    «Μεταρρύθμιση – επανίδρυση» της ΕΕ ή αποδέσμευση και διεθνιστική συμβολή στη διάλυση της;
· «Ανάπτυξη» και «ανακούφιση» με μισθούς Βουλγαρίας, Κίνας και ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας ή έξοδος από Ευρώ – ΕΕ και αντικαπιταλιστική παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας σε όφελος των εργαζομένων και της νεολαίας;
·     Θα πάρουμε πίσω τα κλεμμένα από τα μνημόνια και θα αποτρέψουμε τα νέα μέτρα ή απλώς θα καθυστερήσουμε για λίγους μήνες την εφαρμογή τους;
· «Κυβέρνηση της Αριστεράς» ή συμβολή σε ένα πανεργατικό – παλλαϊκό Μέτωπο Ρήξης, Ανατροπής και Νίκης;
·     Ευκαιριακή και σαθρή Αριστερή εκλογική ενότητα και κυβέρνηση (που θα καταρρεύσει και θα απογοητεύσει ξανά, όπως ο Συνασπισμός ΚΚΕ-ΕΑΡ) ή συμβολή σε ένα αντικαπιταλιστικό και ανατρεπτικό πρόγραμμα και μέτωπο;
·  Να γίνουμε όλοι δωρητές σώματος, ώστε να βγει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα ή να βγει ενισχυμένη η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για να αλλάξουν ριζικά τα πράγματα στην Αριστερά, να γίνει πράξη ο διάλογος, η Κοινή Δράση;
· Θα δώσουμε λευκή επιταγή στην αριστερά του ευρώ και της ΕΕ, ή θα ενισχύσουμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τις δυνάμεις της συνολικής ανατροπής της επίθεσης, των μαύρων κομμάτων της, της ΕΕ και του ΔΝΤ;

Βαγγέλης Νάνος
Υποψήφιος βουλευτής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στον ν. Πρέβεζας

Τρίτη 1 Μαΐου 2012

Για ποιά χαμένη ψήφο μιλάμε;

Σε απάντηση αυτών που διαδίδουν οτι η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι "χαμένη" ψήφος, θα θέλαμε να τους πληροφορήσουμε τα εξής (πέρα από πολλά άλλα επιχειρήματα): εαν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πάρει συν 1% στις εκλογές και λογικά μπεί στη βουλή με 3%, τότε θα εκλέξει 8 βουλευτές, οι οποίοι θα είναι και 8 παραπάνω βουλευτές για την αριστερά και το κίνημα στην Ελλάδα και 8 λιγότεροι για το μαύρο μέτωπο. Εαν δεν συμβεί το παραπάνω και το συν 1% το καρπωθούν άλλες αριστερές δυνάμεις, τότε θα εκλέξουν 2 ή το πολύ 3, παραπάνω βουλευτές. Άρα για ποιά χαμένη ψήφο μιλάμε;
Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι πολλαπλάσια δύναμη για όλη την αριστερά!

ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Πρέβεζα