Κυριακή 28 Απριλίου 2013


Η Πρώτη του Μάη είναι Απεργία ! 10 π.μ ΣΤΗ ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ

 

Η τρικομματική κυβέρνηση έβαλε, για μια ακόμα φορά τα συμφέροντα των εργοδοτών και των μεγαλεμπόρων πάνω από την μνήμη και την ιστορία, τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και όλων των εργαζόμενων…

Η ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΜΝΗΜΗΣ ΑΛΛΑ ΜΑΧΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΤΡΟΙΚΑ!

Η φετινή Πρωτομαγιά δεν είναι μνημόσυνο χαμένων δικαιωμάτων, αλλά προσκλητήριο μάχης. Ενάντια στον αποτυχημένο και καταστροφικό δρόμο των μνημονίων. Για να σταματήσουμε τις βάρβαρες περικοπές, τις απολύσεις και τη διάλυση των συλλογικών συμβάσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Για πλήρη προστασία των 1.5 εκατομμυρίων ανέργων. Για την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών ενάντια στο ξεπούλημα των νερών, της ενέργειας, των λιμανιών, των δρόμων, κάθε σπιθαμής γης που προωθεί η κυβέρνηση. Για κατάργηση των φορολογικών χαρατσιών για μισθωτούς, συνταξιούχους, αυτοαπασχολούμενους και φορολόγηση του προκλητικού πλούτου του κεφαλαίου. Για δημοκρατία στους τόπους δουλειάς ενάντια στο κύμα διώξεων δεκάδων αγωνιστών.

Για το δυνάμωμα της αντιφασιστικής πάλης ενάντια στον εργοδοτικό κανιβαλισμό και ρατσισμό τύπου Μανωλάδας, και την ναζιστική συμμορία της χρυσής αυγής που τον στηρίζει. Για την ταξική αγωνιστική ενότητα και αλληλεγγύη ελλήνων και μεταναστών εργαζόμενων.

Η απεργία την πρωτομαγιά πρέπει να αποτελέσει ένα πανίσχυρο μήνυμα ότι τα νέα μέτρα που προωθούν και αυτά που ετοιμάζουν τον Ιούνη δεν θα περάσουν! Θα βρουν απέναντί τους έναν πανεργατικό-παλλαϊκό ξεσηκωμό που θα τους ανατρέψει !!

ΔΥΟ ΔΡΟΜΟΙ ΑΝΟΙΓΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Όπως μας έδειξαν καθαρά τα τρία χρόνια μνημονιακού εφιάλτη αλλά και οι πρόσφατες δραματικές εξελίξεις στην Κύπρο, δύο δρόμοι ανοίγονται για την κοινωνία.

Είτε ο δρόμος της ρήξης και της απελευθέρωσης από τους τραπεζίτες και το κεφάλαιο, τους εγχώριους και διεθνείς τοκογλύφους, το ευρώ και την ΕΕ

Είτε υποταγή σε αυτή την πολιτική και συνέχεια της πορείας κοινωνικής καταστροφής.

Ο δρόμος της ρήξης και της ανατροπής σημαίνει ακύρωση των μνημονίων και των ληστρικών δανειακών συμβάσεων. Μονομερή διαγραφή του χρέους. Έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ. Εθνικοποιήσεις των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημιώσεις. Εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. Υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών. Ανάπτυξη των συλλογικών παραγωγικών δυνατοτήτων των εργαζόμενων και της κοινωνίας κόντρα στα κλεισίματα και τα λουκέτα.

Ένας δρόμος που οδηγεί στο να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια των εργαζόμενων.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Πάνω από 5 χρόνια και ο καπιταλισμός στην Ελλάδα, την ΕΕ και διεθνώς δεν μπορεί να ξεπεράσει την ιστορική του κρίση, παρά τις τεράστιες κοινωνικές καταστροφές που προκαλεί για να στηρίξει την κερδοφορία των επιχειρήσεων.

Εμπνεόμαστε από τους αγώνες της εργατικής τάξης και των λαών. Από τους καθημερινούς αγώνες για μια αξιοπρεπή ζωή έως τα μεγάλα «επαναστατικά άλματα στον ουρανό», όταν οι εργάτες διεκδίκησαν να χτίσουν μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Κλιμακώνουμε τις σημερινές μάχες ενάντια στο μαύρο μέτωπο κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.

Δεν είναι ο καπιταλισμός, το κέρδος, οι αγορές, όλοι αυτοί που μας οδήγησαν στην σημερινή πρωτοφανή καταστροφή το μέλλον του κόσμου. Παλεύουμε για να οργανώσουμε τη ζωή μας και την κοινωνία χωρίς εργοδότες και αφεντικά, χωρίς τραπεζίτες και τσιφλικάδες. Για να περάσουν στην ιδιοκτησία της εργαζόμενης πλειοψηφίας οι επιχειρήσεις, ο πλούτος και η εξουσία. Για μια σύγχρονη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική που θα δικαιώσουν τους αγώνες και τις θυσίες δυο αιώνων δράσης του κινήματος της εργατικής τάξης.

Το δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» θα σφραγίσει και πάλι την ταξική πάλη στις μεγάλες εποχές που έρχονται!

ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΕΝΩΤΙΚΗ, ΜΕΤΩΠΙΚΗ, ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παλεύει για μια άλλη αριστερά. Ενωτική και μετωπική. Μαχητική και αντικαπιταλιστική. Με πρόγραμμα ρήξης με το «μαύρο μέτωπο» κυβέρνησης-τρόικας-κεφαλαίου. .

Ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαταλείπει την μία μετά την άλλη κάθε ριζοσπαστική διακήρυξη και παλεύει για μια «λύση» χωρίς να θίξει τα μεγάλα καπιταλιστικά συμφέροντα, μέσα στο ευρώ και την ΕΕ, με αναγνώριση του τοκογλυφικού χρέους και –τελευταία- με «αναστολή» των μνημονίων. Αυτή η λογική θα οδηγήσει στα αποτελέσματα της Κύπρου!

Το ΚΚΕ παραπέμπει όλα τα προβλήματα στο μακρινό μέλλον της «λαϊκής εξουσίας». Δεν παλεύει να αναπτυχθεί ένα πολιτικοποιημένο κίνημα ανατροπής σήμερα. Διασπά τους αγώνες κάνοντας πρώτο εχθρό του άλλες δυνάμεις της αριστεράς. Οικοδομεί την «λαϊκή συμμαχία» με τον εαυτό του..Επιμένει στην άκριτη αποδοχή των καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού».

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παλεύει να συσπειρωθούν σε ένα μεγάλο μέτωπο όλες οι δυνάμεις της ανατροπής. Αυτές που παλεύουν για την κατάργηση των μνημονίων και του χρέους, κατά του ευρώ και της ΕΕ. Όσοι βλέπουν ότι χρειάζεται παλλαϊκός πανεργατικός ξεσηκωμός για την ανατροπή της κυβέρνησης και της τρόικας και όχι «κοινοβουλευτική αναμονή» για να πέσει σαν «ώριμο φρούτο». Όσοι παλεύουν για μια σύγχρονη επαναστατική και σοσιαλιστική προοπτική σαν απάντηση στην κρίση ενός συστήματος που κακοφορμίζει

Θέλουμε να αλλάξουμε την αριστερά, γιατί θέλουμε να αλλάξουμε την κοινωνία και την ζωή μας!

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Τρίτη 23 Απριλίου 2013


Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανοίγει διαδικτυακά το διάλογο για τη 2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη που θα πραγματοποιηθεί το διήμερο 1-2 Ιουνίου 2013 στην Αθήνα. Μέσα από τη σελίδα http://www.antarsya.gr/bsyn τα μέλη και οι φίλοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορούν να καταθέσουν τα σχόλια και τις παρατηρήσεις τους πάνω στις προτεινόμενες θέσεις, να προτείνουν προσθήκες αλλά και να καταθέσουν ολοκληρωμένα κείμενα διαλόγου, σε μία διαδικασία που αξιοποιεί την τεχνολογία και το διαδίκτυο για να προωθήσει την οριζόντια και «από τα κάτω» συνδιαμόρφωση των θέσεων του Μετώπου. Για τη συμμετοχή δεν είναι απαραίτητη η δημιουργία λογαριασμού στο site, όμως αυτό προτείνεται για όσους-όσες θέλουν να αποφύγουν τη διαδικασία έγκρισης των σχολίων τους (σε κάθε περίπτωση, σχόλια που θα ξεφεύγουν από τα πλαίσια της συντροφικής κριτικής και της συμβολής στο διάλογο σε πολιτικό επίπεδο δεν θα δημοσιεύονται, για ευνόητους λόγους). Για τη δημιουργία λογαριασμού στέλνετε ένα email στο dialogos@antarsya.gr με τα στοιχεία σας (ονοματεπώνυμο και Τοπική/Κλαδική Επιτροπή, ή περιοχή για τα μη μέλη).


Γιάννης Κυριακάκης

 «Αμάν πια μ’ αυτή τη Μανωλάδα! Μας ζαλίσανε. Αυτό ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Στο κάτω – κάτω της γραφής εμείς δεν είμαστε από το Μπαγκλαντές! Ας πούμε κάτι πιο ευχάριστο. Κάτι πιο καθημερινό.»
Το περασμένο καλοκαίρι ένα ζευγάρι πάμπλουτων Ινδών, η Φάρα και ο Σαγκάρ, τέλεσε το γάμο του στη Μύκονο. «Πανάκριβα κοσμήματα, μεταξωτά σάρι, ασήμι, σαμπάνιες, διαμάντια, σεκιούριτι, πριβέ συναυλίες». Ο γάμος κόστισε 1 εκατ. ευρώ. Οι νεόνυμφοι ναύλωσαν τσάρτερ κι έφεραν 500 καλεσμένους από το Ντουμπάι και το Νέο Δελχί. Το γλέντι κράτησε τέσσερις μέρες.
Κανείς δεν ενοχλήθηκε, κανείς δεν τους ενόχλησε, ούτε παραξενεύτηκε για το χρώμα τους και  την εθνικότητά τους. Παρ’ ότι ήταν Ινδοί και μαυριδεροί ήταν παντού ευπρόσδεκτοι.
Λίγες μέρες νωρίτερα τέσσερις συμπατριώτες τους, Ινδοί εργάτες περίμεναν το λεωφορείο στο Σφακάκι Ρεθύμνου, 5:30 το πρωί, για να πάνε στη δουλειά. Εκεί τους επιτέθηκαν νεαροί Ρεθυμνιώτες που τους χτύπησαν και τους μαχαίρωσαν όλους! Γιατί; Μα γιατί ήταν μαυριδεροί, Ινδοί και περίμεναν στη στάση για να πάνε στη δουλειά.
Ο Ναγκίμπ Σαουίρις, Αιγύπτιος μεγιστάνας κι από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο,  μπαινόβγαινε στη χώρα μας ότι ώρα ήθελε, αγόραζε και πουλούσε τη Wind και την Tellas, συναντιόταν με υπουργούς, ήταν παντού ευπρόσδεκτος.
Αιγύπτιος ήταν και ο 25χρονος εργάτης στα Χανιά, που στις 19 Ιούνη 2012 δέχτηκε επίθεση από 4 «λεβεντόπαιδα» που  τον χτύπησαν με σιδερολοστούς, με αποτέλεσμα να χάσει το νεφρό του. Αυτός δεν είχε εταιρεία κινητής τηλεφωνίας μάλλον δεν είχε ούτε κινητό τηλέφωνο. Πήγαινε νύχτα να βρει καρτοτηλέφωνο για να τηλεφωνήσει στην πατρίδα του. Έτσι είναι άμα είσαι εργάτης και  δεν είσαι ο Ναγκίμπ Σαουίρις.
Αν είσαι αλγερινός και σε λένε Τζιμπούρ σε δοξάζει η κερκίδα, σε προσκυνούν όλοι, σε φωνάζουν τρομοκράτη ακόμη κι οι εθνικιστές των συνδέσμων  φιλάθλων δε χαλιούνται. Τι πως είσαι άραβας, μαυριδερός και παλιοχαρακτήρας. Αρκεί που βάζεις γκολ με το τσουβάλι
Αν όμως είσαι αλγερινός και κουβαλάς τσουβάλια, τότε θα πρέπει να σου βγει η ψυχή να βγάλεις το μεροκάματο, θα τρέμουν τα πόδια σου από την πείνα, θα πρέπει να κρύβεσαι και να ζεις σαν αγρίμι και κανείς δε θα αναρωτηθεί αν είσαι καλό παιδί και συμπατριώτης του Τζιμπούρ.
Αν είσαι ο πρίγκιπας Αχμάντ Αλ Σαγιέντ από το Κατάρ ή ο σεΐχης Χαμάντ Μπιν Χαλίφα Αλ Τάνι από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα σε παρακαλάνε να έρθεις στην Ελλάδα, ν’ αγοράσεις το Ελληνικό, κανένα νησάκι, έστω καμιά ομάδα, κάτι τέλος πάντων. Αράζεις στον Αστέρα Βουλιαγμένης, συναντιέσαι με υπουργούς και τον πρωθυπουργό  και απ’ όπου περνάς με τη θωρακισμένη λιμουζίνα σου  κλείνουν όλοι οι δρόμοι. Κανείς δε θυμάται ότι είσαι μουσουλμάνος.
Αν όμως είσαι πακιστανός εργάτης  και πας με το ποδηλατάκι σου στη δουλειά, δεν κλείνουν οι δρόμοι. Αν εσύ κλείσεις το δρόμο σε κανένα ψευτοπατριώτη,  θα σε σφάξει σαν  αρνί, σαν τον 27χρονο Σαχζάτ  Λουκμάν που έσφαξαν στην Καλλιθέα δυο χρυσαυγίτες δολοφόνοι. Και τότε θα βρεθούν κάποια «άνθρωποι» να πούνε «και τι έγινε, ένας μουσουλμάνος λιγότερος».
Έτσι γίνεται κι αλλού.
Αν είσαι από το Μαρόκο και σε λένε Ρούμπι, κάνεις μπούνγκα – μπούνγκα και ανοίγει ακόμη και η πόρτα του Ιταλού Πρωθυπουργού, εισπράττεις 47.000 ευρώ την εβδομάδα κι ας μην έχεις χαρτιά κι ας είσαι ανήλικη και λαθραία στη χώρα.
Αν είσαι από το Μαρόκο και δουλεύεις καθαρίστρια, λαντζιέρα ή οπουδήποτε αλλού και βγάζεις το ψωμί σου με τον ιδρώτα σου, δε θα βγάλεις 47.000 ευρώ  κι ο Αλλάχ ο ίδιος να κατεβεί στη γη.
Έτσι είναι ο κόσμος μας.
Για την ακρίβεια οι κόσμοι μας. Δυο κόσμοι διαφορετικοί, αντίθετοι, βαθιά χωρισμένοι.
Υπάρχουν και ζουν στην Αθήνα Αιγύπτιοι, Παλαιστίνιοι, Πακιστανοί, Άραβες μεγαλοεπενδυτές, μεγαλέμποροι, επιχειρηματίες. Μένουν σε επαύλεις στα ΒΠ, έχουν ιδιωτικές φρουρές, στέλνουν τα παιδιά τους σε καλά ιδιωτικά σχολεία, πάνε διακοπές στη Μύκονο, ζουν και συναναστρέφονται με πλούσιους Έλληνες και Ευρωπαίους, είναι παντού ευπρόσδεκτοι.
Οι άλλοι, οι Αφγανοί που βομβαρδίστηκαν τα χωριά τους από το ΝΑΤΟ, οι Παλαιστίνιοι που εκδιώχθηκαν από το Ισραηλινό στρατό, οι Ιρακινοί που ξεσπιτώθηκαν από τους Αμερικάνους, οι Σύριοι και οι Λίβυοι που η «πολιτισμένη δύση» τους οδήγησε στον εμφύλιο, έρχονται εδώ, πιο φτωχοί από εμάς τους φτωχούς, πιο δυστυχισμένοι από εμάς τους δυστυχισμένους και μοιραζόμαστε τη φτώχεια μας.
Οι πατριδέμποροι της Χρυσής Αυγής δε θα τα βάλλουν με τους πρώτους. Αυτοί βλέπεις είναι επιχειρηματίες, επενδυτές κι η μαγκιά εξαντλείται στους κακομοίρηδες. Με τους ισχυρούς τα πράγματα είναι ζόρικα. Μ’ αυτούς ας τα βάλουν τα κορόιδα οι αριστεροί.  
Τους μετανάστες τους «έφερε» το κεφάλαιο για να ρίξει τα μεροκάματα, να εξαρθρώσει τις εργασιακές σχέσεις, να ξηλώσει  καταχτήσεις, να «χορτάσει» κέρδη, να κάνει τους Ολυμπιακούς αγώνες, να χτίσει την ισχυρή Ελλάδα.
Δούλεψαν και δουλεύουν σα σκλάβοι, ανασφάλιστοι, απλήρωτοι συχνά, κυνηγημένοι, παράνομοι. Η παρανομία υπήρξε επιλογή του ελληνικού κράτους, επιλογή διάσωσης του κεφαλαίου, εξόντωσης της εργατικής τάξης, κήρυξης εμφυλίου πολέμου στο εσωτερικό της.
Όσο για τη Μανωλάδα ας αφήσουν κατά μέρος τα περί ρατσιστικού εγκλήματος. Γιατί ρατσιστικό έγκλημα παρακαλώ; Μήπως τους πυροβόλησαν επειδή ήταν από το Μπαγκλαντές; Μήπως επειδή ήταν μαυριδεροί; Μήπως επειδή μιλούσαν τη γλώσσα τους; Μήπως επειδή τελούσαν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα; Τίποτα από όλα αυτά.
Όλα ήταν ανεκτά όσο δε μιλούσαν. Δούλευαν απλήρωτοι και ζούσαν μέσα σε θερμοκήπια. Τους πυροβόλησαν μόλις ζήτησαν τα λεφτά τους. Όπως θα πυροβολούσαν κι εσένα κι ας είσαι ομοεθνής τους. Τους πυροβόλησαν όταν αντέδρασαν στην άφιξη απεργοσπαστών, που ήταν ομοεθνείς τους!
Όπως θα πυροβολήσουν κι εσένα αύριο κι ας μην είσαι από το Μπαγκλαντές.
Γιατί το έγκλημα ήταν ταξικό. Γιατί είναι έγκλημα διαρκείας κι ας μην πέφτουν σφαίρες κάθε μέρα.
Γιατί οι εργάτες της Μανωλάδας είναι αδέλφια μας όχι γιατί είναι ξένοι αλλά γιατί είναι εργάτες και φτωχοί. Όπως κι εμείς άλλωστε! Κι ας ζούμε προς το παρόν λίγο καλύτερα απ’ αυτούς. Τα ίδια όπλα μας σημαδεύουν όλους μας.
Υ.Γ. «Συγκλόνισε» το πανελλήνιο η … αποκάλυψη του συναδέλφου των επιστατών, που δουλεύει ως δημοσιογράφος στο ΣΚΑΙ, ότι οι εργάτες που μαζεύουν τις φράουλες δεν πλένουν τα χέρια τους αφού ουρήσουν κι εμείς τρώμε λερωμένες φράουλες. Αίσχος! Προτείνω να σταλεί, αυτός και μερικοί ακόμη συνάδελφοί του, στα φραουλοχώραφα της  Μανωλάδας για  να τους την …τινάζουν αφού ουρήσουν. Έτσι  και η παραγωγικότητα δε θα  πέφτει και με καθαρά χέρια θα συλλέγονται οι φράουλες. Τουλάχιστον θα κάνουν κάτι πιο τίμιο απ’ αυτό που κάνουν σήμερα.

                                                                                      Γιάννης Κυριακάκης
                                                                                               Χανιά

 

Δευτέρα 22 Απριλίου 2013


Ανακοίνωση ΚΕ Δημοσίου Τομέα Πάτρας - Κάλεσμα για την απεργία των εργαζομένων στις ΔΟΥ στις 23/4

ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ – ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ

Η φοροεπιδρομή που υφίσταται σήμερα ο ελληνικός λαός από την τρικομματική, μνημονιακή κυβέρνηση δεν έχει προηγούμενο. Οι κεφαλικοί φόροι, τα «χαράτσια», η κατάργηση των φοροαπαλλαγών των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, έχουν οδηγήσει τη συντριπτική πλειοψηφία των νοικοκυριών σε απόγνωση και την ελληνική οικονομία σε «αργό θάνατο», μετατρέποντας σε εμπόρευμα για λίγους κοινωνικά αγαθά όπως το ρεύμα, η υγεία, η παιδεία και αύριο το νερό, την ίδια ώρα που οι τράπεζες αυξάνουν τις τοκογλυφικές απαιτήσεις τους απέναντι στα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Στα πλαίσια της πολιτικής που ακολουθούν η μνημονιακή συγκυβέρνηση και η τρόικα προσπαθούν να περάσουν ένα σύνολο τεράστιων αναδιαρθρώσεων σε όλες τις πλευρές της εργασίας, της ασφάλισης, του δημοσίου, της εκπαίδευσης και της υγείας. Μέσα από τα νέα οργανογράμματα των υπουργείων για δήθεν αναδιοργάνωση των δημοσίων υπηρεσιών, την μαζική «αξιολόγηση» και το νέο πειθαρχικό δίκαιο, οδηγούν τους εργαζομένους στην κατηγοριοποίηση, τον φόβο και την υποταγή την ατομική διαπραγμάτευση την κατάργηση της μονιμότητας και τελικά στις απολύσεις.
Το Υπουργείο Οικονομικών στην επιχειρούμενη αναδιάρθρωση των υπηρεσιών του, στη λογική της μείωσης των δαπανών και της μείωσης του προσωπικού, που επιβάλουν η τρόικα και το μνημόνιο, έχει ήδη εκχωρήσει αντικείμενα φορολογικού ελέγχου σε ιδιωτικές ελεγκτικές εταιρίες όπως «το ετήσιο φορολογικό πιστοποιητικό» σε Α.Ε. και ΕΠΕ (δηλ. ιδιώτες ελέγχουν ιδιώτες) και προετοιμάζεται στη δημιουργία ενός σώματος 4.091 Ελεγκτών Βεβαίωσης και Αναγκαστικής Είσπραξης που θα δουλεύουν με ατομικούς στόχους σύμφωνα με ατομικά συμβόλαια αποδοτικότητας και σε συνεργασία με ιδιωτικές εισπρακτικές εταιρίες. Η δημιουργία αυτού του σώματος Ελεγκτών εντός του Υπουργείου Οικονομικών, οδηγεί στην διάσπαση του κλάδου εφοριακών, διαχωρίζοντας τους υπαλλήλους σε Ελεγκτές και μη, την κατάργηση κάθε μορφής συλλογικότητας και συνδικαλιστικής δράσης, τον περιορισμό των οργανικών θέσεων και στέλνει στο περιθώριο, άρα και στις υποχρεωτικές μετατάξεις ή απολύσεις, τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στις Δ.Ο.Υ.

Σε συνθήκες πλήρους ενταντικοποίησης στη λειτουργία του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, που ωστόσο δεν θα διώκει την φοροδιαφυγή αλλά θα τιμωρεί την μη πληρωμή φόρων, στοχεύοντας όχι στο μεγάλο κεφάλαιο αλλά στους μισθωτούς και τους μικρομεσαίους ελεύθερους επαγγελματίες. Στόχος είναι να αναγκάσει τα φτωχά και μικρομεσαία στρώματα να ρευστοποιήσουν τα όποια περιουσιακά τους στοιχεία ενώ παράλληλα οδηγεί στην εξαθλίωση και την απόγνωση ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας που πράγματι αδυνατεί να πληρώσει.

Η δημιουργία αυτού του σώματος Ελεγκτών, εντάσσεται στην βίαιη απροσχημάτιστη επιδρομή και λεηλασία ενάντια στη λαϊκή αποταμίευση με κύριο στόχο τη μικρή ιδιοκτησία μικρομεσαίων και λαϊκών στρωμάτων με αναγκαστική είσπραξη οφειλών μέσω κατάσχεσης μισθών ή περιουσιακών στοιχείων.

  • Απέναντι σε αυτή την απαράδεκτη φορολογική πολιτική που στηρίζεται στην άγρια φορολογική λεηλασία των ασθενέστερων και στη φορο-ελάφρυνση των ισχυρών οφείλουμε να αντισταθούμε, προκειμένου να επιβιώσουμε ως πολίτες, ως λαός και ως κοινωνία.Οφείλουμε να προτάξουμε την ανάγκη για μια ριζική φορολογική μεταρρύθμιση, η οποία με γνώμονα την κοινωνική δικαιοσύνη θα φορολογεί τον πλούτο και θα ενισχύει το λαό. Που θα στοχεύει στη φορολόγηση της ασύλληπτης κερδοφορίας των επιχειρήσεων και όχι των μισθωτών και συνταξιούχων.
  • Απέναντι στην προσπάθεια κατηγοριοποίησης των εργαζομένων στο Υπουργείο Οικονομικών αλλά και σε όλο τον δημόσιο τομέα, να αντιτάξουμε την συλλογική δράση και την άρνηση οποιασδήποτε μορφής αξιολόγησης, κατάργησης οργανικών θέσεων, συρρίκνωσης δομών. Η πρόσφατη κυνική συμφωνία της τρικομματικής κυβέρνησης για δεκάδες χιλιάδες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων δεν μπορεί να πλασαριστεί ούτε ως αξιολόγηση, ούτε ως τιμωρία των δήθεν επίορκων που πανεύκολα μπορούν να κατασκευαστούν από το νέο πειθαρχικόγια να στοχοποιήσουν αγωνιστές ή όποιον επιχειρήσει να ελέγξει και να καταγγείλει τα μεγάλα συμφέροντα και το μεγάλο κεφάλαιο. Στόχος τους δεν είναι ούτε οι «τεμπέληδες», ούτε οι «ανάξιοι». Στόχος τους είναι η συλλογικότητα, η αντίσταση, το κοινωνικό κράτος. Αποσκοπούν στις απολύσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις, την μετακύληση του κόστους της υγείας, της παιδείας, της καθαριότητας και των άλλων κοινωνικών παροχών στις πλάτες των εργαζομένων και ανέργων. Αν το συνδικαλιστικό κίνημα αφήσει να περάσουν οι πρώτες απολύσεις ανοίγει το δρόμο για τις δεκάδες που θα ακολουθήσουν.
  • Απέναντι στην κατάργηση κάθε μορφής συλλογικότητας και συνδικαλιστικής δράσης, οφείλουμε να αντιτάξουμε τη αποφασιστικότητά μας, το συντονισμό των αγώνων μας με όλους τους εργαζόμενους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, την αλληλεγγύη όλων των εργαζομένων και τον ανυποχώρητο αγώνα διαρκείας για:

  1. Τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα, ενάντια στη διαρκή συρρίκνωση και τη συνεχή υπονόμευση και απαξίωση των Δημοσίων Υπηρεσιών και των Κοινωνικών Αγαθών
  2. Την εξασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας του δημοσίου ενάντια στη πολιτική των απολύσεων και των διαθεσιμοτήτων, μέσω της απαράδεκτης διαδικασίας αξιολόγησης και το νέο πειθαρχικό
  3. Την πολιτική της μισθολογικής εξαθλίωσης σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Αυξήσεις στους μισθούς, μόνιμη δουλειά
  4. Την κατάργηση των «χαρατσιών» και της φορολογικής επιδρομής στους μισθούς, την άμεση αύξηση της φορολόγησης κεφαλαίου για να στηριχθεί η δημόσια υγεία και παιδεία, τη μείωση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων και αύξηση του αφορολόγητου ορίου για τους εργαζόμενους ως αφετηρία μιας γενναίας αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι.
  5. Την ανατροπή – κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και όλων των εφαρμοστικών αντιλαϊκών νόμων.

ΜΟΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ!

Η διέξοδος δεν μπορεί παρά να βρίσκεται στη συλλογική αντίσταση για την ανατροπή της πολιτικής Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Στην δημιουργία ενός μαχόμενου συνδικαλιστικού κινήματος πέρα από τις γραφειοκρατικές ηγεσίες ομοσπονδιών-ΑΔΕΔΥ το οποίο να αντιπαλέψει στην πράξη τις απολύσεις, τα πειθαρχικά, την αξιολόγηση και την αποδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ Δ.Ο.Υ.

ΤΡΙΤΗ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

 

Σάββατο 20 Απριλίου 2013


ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

 

Oι εκλογές για ανάδειξη   αντιπροσώπων για το Συνέδριο της ΟΛΜΕ πραγματοποιούνται:

·        Ενώ βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η εντεινόμενη επίθεση της τρικομματικής συγκυβέρνησης, της ΕΕ, του ΔΝΤ και των διεθνών τοκογλύφων στον κόσμο της εργασίας.

·        Ενώ οι στρατιές ανέργων, των πεινασμένων και των αστέγων αυξάνουν με τρομακτικούς ρυθμούς και όσοι εργάζονται ακόμα, χάνουν εργασιακά δικαιώματα και αμείβονται με μισθούς πείνας.

·        Ενώ σχεδιάζεται και υλοποιείται  το ξεπούλημα της δημόσιας γης και κάθε δημόσιου αγαθού στα κοράκια των «αγορών», που ακονίζουν τα νύχια τους για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου καταστρέφοντας περιβάλλον και ανθρώπινες ζωές.

·        Ενώ τα μνημόνια και τα ευρωπαϊκά κελεύσματα υλοποιούνται στην εκπαίδευση με απολύσεις, συγχωνεύσεις σχολείων και τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ, με αύξηση του διδακτικού ωραρίου, με χειραγώγηση του εκπαιδευτικού ώστε να μεταδίδει άκριτα τις αναγκαίες για το σύστημα δεξιότητες στους σημερινούς μαθητές-αυριανούς άβουλους δούλους.

·        Ενώ όλο και περισσότεροι πολίτες της Ευρώπης συνειδητοποιούν το ληστρικό χαρακτήρα της ΕΕ και τον αρπακτικό ρόλο αυτού του μηχανισμού καπιταλιστικής ολοκλήρωσης.

Αλήθεια, πώς πρέπει να σκεφτεί ο συνάδελφος μπροστά από την κάλπη;

ü  Ότι οι εκλογές δεν είναι το μοναδικό συνδικαλιστικό δικαίωμα-υποχρέωση αλλά ένα μόνο στιγμιότυπο από την αναγκαία αγωνιστική συλλογική δράση του κλάδου.

ü  Ότι η ψήφος προς κάποια από τις παρατάξεις που πρόσκεινται σε κόμματα της συγκυβέρνησης –ακόμα και αν αυτοβαφτίζονται ανεξάρτητοι και ενωτικοί (!!!) θεωρώντας μας ηλίθιους- ισοδυναμεί με αποδοχή και έγκριση της ασκούμενης πολιτικής.

ü  Ότι οι «χρυσές» εποχές των παραγόντων και παραγοντίσκων του συνδικαλιστικού κινήματος που διεκδικούν ψήφο -και μόνο ψήφο- από τον κάθε συνάδελφο καλλιεργώντας τη λογική της ανάθεσης, της ηττοπάθειας και της αντιπροσώπευσης, όχι μόνο διαψεύστηκαν από την ίδια την πραγματικότητα αλλά και ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος.

ü  Ότι τόσο οι εκπρόσωποι στο ΔΣ όσο και οι αντιπρόσωποι στο Συνέδριο πρέπει να διακρίνονται από μαχητική στάση, πίστη στις συλλογικές διεργασίες του σ.κ. και τη δυνατότητα νίκης των ενωτικών ταξικών αγώνων, ξεκάθαρο πολιτικό προσανατολισμό ενάντια στις πολιτικές και τους μηχανισμούς που μας «μαυρίζουν» τη ζωή (κυβέρνηση-ΕΕ–ΔΝΤ), καταδικαστική αντίληψη απέναντι σε κάθε είδους αυταπάτες περί σωτηρίας από ειδήμονες, πεφωτισμένους, ρήτορες κι ενάρετους.

 

Η Αριστερή Παρέμβαση Καθηγητών ζητά την ψήφο και τη συμμετοχή των συναδέλφων στην αναγκαία για την εποχή μας προσπάθεια για την ταξική ανασυγκρότηση των συνδικάτων, χωρίς περιχαρακώσεις και αποκλεισμούς με πραγματική ενωτική διάθεση- όχι σε επίπεδο παραγοντίστικης γραφειοκρατικής συμφωνίας αλλά στο μόνο επίπεδο που μπορούν να οικοδομηθούν ενοποιήσεις και συμμαχίες : στο επίπεδο των αγώνων.


                                  


 

Πέμπτη 18 Απριλίου 2013


Συνέντευξη τύπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την παρουσίαση των Θέσεων

18.04.13




Video από την συνέντευξη τύπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μέρος 3ο

Βασικά σημεία από τη συνέντευξη τύπου με θέμα την παρουσίαση των Θέσεων για τη 2η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (1-2 Ιούνη 2013)

Ο Γιάννης Σηφακάκης, μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ άνοιξε τη συνέντευξη καταγγέλλοντας τη δολοφονική ρατσιστική εργοδοτική επίθεση ενάντια στους εργάτες από το Μπαγκλαντές στη Μανωλάδα, αλλά και την κυβερνητική πολιτική που οπλίζει το χέρι των εργοδοτών.

Στη συνέχεια τόνισε τα ακόλουθα σημεία:

Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση επιδεινώνεται και γι’ αυτό οι καπιταλιστές αναζητούν νέους τρόπους λεηλασίας των εργαζομένων, όπως φάνηκε και με την πρόσφατη κρίση στην Κύπρο. Την ίδια στιγμή οξύνονται οι ανταγωνισμοί από τη Β. Αφρική μέχρι τη ΝΑ Ασία και συνεχίζονται τα εγκλήματα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, ο οποίος είναι και ο πραγματικός ένοχος για την επίθεση στη Βοστώνη.

Στην Ελλάδα παρά την ψεύτικη επιχείρηση «αισιοδοξίας» της κυβέρνησης, έχουμε επιδείνωση της κρίσης. Η κυβέρνηση Σαμαρά είναι σε δεινή θέση. Προσπαθεί να δείξει ότι κάνει «σκληρή διαπραγμάτευση» αλλά στην πραγματικότητα έχει δεσμευτεί για νέες απολύσεις και ιδιωτικοποιήσεις. Οικονομικά θέλει να προχωρήσει σε νέες επιθέσεις. Αλλά πολιτικά φοβάται για την σταθερότητά της λόγω των αντιδράσεων. Η τρικομματική κυβέρνηση κλονίζεται καθώς έχει απέναντί της ένα κίνημα που δεν αφήνει να προχωρά η επίθεση όπως θα ήθελε η κυβέρνηση, που έχει δώσει τεράστιες μάχες με τις απεργίες, τις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις, που έχει ανατρέψει ήδη τρεις κυβερνήσεις.

Γι’ αυτό και 1η Μάη μπορεί και πρέπει να είναι η αφετηρία μιας νέας αντεπίθεσης του κινήματος. Ο κόσμος νοιώθει οργισμένος απέναντι στην κυβέρνηση, απέναντι στους Υπουργούς της λιτότητας, απέναντι στους Υπουργούς του ρατσισμού και της καταστολής που στηρίζουν τις νεοναζιστικές συμμορίες. Χάρη στη δράση του κινήματος βαθαίνει σήμερα η πολιτική κρίση. Και αυτό σημαίνει μεγαλύτερες προκλήσεις, ευθύνες, αλλά και νέες δυνατότητες για την αντικαπιταλιστική Αριστερά. Μπαίνουμε μπροστά στις μάχες χωρίς καμία αναμονή, ενωτικά μαζί με όλον τον κόσμο που στρέφεται προς τα Αριστερά και ξεπερνάει τις πολιτικές των ηγεσιών ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ.

Μαζί με τη συμμετοχή στους αγώνες ανοίγουμε θαρρετά τη συζήτηση για το πρόγραμμα, την ενναλακτική προοπτική, την τακτική. Για μας ο στόχος είναι οι ίδιοι εργαζόμενοι να καταχτήσουν την εξουσία, με μια ισχυρή αντικαπιταλιστική Αριστερά. Θέλουμε η πορεία προς τη Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να γίνει μεγάλο πολιτικό γεγονός για το λαϊκό κίνημα και ολόκληρη την Αριστερά.

Ο Αντώνης Δραγανίγος μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ξεκίνησε από το δίλημμα που τέθηκε στις προηγούμενες εκλογές. Οι κυρίαρχες δυνάμεις πρότειναν μια λελογισμένη αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και αυτό μας οδήγησε στην τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε την ανατροπή των Μνημονίων, όμως μέσα στο πλαίσιο του ευρώ και τώρα έχει μετατοπιστεί σε μια λογική αναδιαπραγμάτευσης. Εμείς, αντίθετα, λέμε ότι υπάρχουν δύο δρόμοι για την κοινωνία. Είτε ακύρωση των μνημονίων και των αποικιοκρατικών δανειακών συμβάσεων, «απελευθέρωση» από την Τρόικα και ευρύτερα πορεία ρήξης με τους τραπεζίτες, τους εγχώριους και διεθνείς τοκογλύφους, το ευρώ και την ΕΕ, την πολιτική και κοινωνική εξουσία που επιβάλλει αυτή την πολιτική. Είτε υποταγή σε αυτή την πολιτική και συνέχεια της πορείας κοινωνικής καταστροφής.

Για εμάς τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. Εμείς προτείνουμε στο λαό ένα πολιτικό πρόγραμμα που ξεκινάει από την ανατροπή της κυβέρνησης, την ακύρωση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, την άμεση βελτίωση της ζωής του λαού, την εθνικοποίηση των τραπεζών, την ανάπτυξη και το βάθεμα τη δημοκρατίας. Η πάλη για την υλοποίηση αυτού του προγράμματος θέλουμε και μπορεί να οδηγήσει στο να τεθεί το ερώτημα της εξουσίας. Για εμάς η κυβέρνηση δεν ταυτίζεται με την εξουσία. Πάλη για την εξουσία των εργαζομένων σημαίνει αναμέτρηση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, του κράτους, των κατασταλτικών μηχανισμών, σημαίνει οικοδόμηση των οργάνων του ίδιου του λαού.

Οι δυνάμεις του κεφαλαίου προσπαθούν με βάρβαρη περιστολή των κοινωνικών δικαιωμάτων να ξεπεραστεί η κρίση. Στόχος για εμάς πρέπει να είναι η αντικαπιταλιστική ανατροπή, να δημιουργήσουμε ρήγματα, τελικά να ανατρέψουμε την επίθεση και να ανοίξουμε το δρόμο για μια σύγχρονη σοσιαλιστική προοπτική, ένα σύγχρονο κομμουνιστικό ορίζοντα. Είναι ένα ιστορικό αίτημα, μια ιστορική δυνατότητα.

Αυτή η κατεύθυνση είναι διαφορετική από άλλες κατευθύνσεις μέσα στην Αριστερά. Είτε τη διολίσθηση του ΣΥΡΙΖΑ στην αναδιαπραγμάτευση των Μνημονίων. Είτε την άρνηση του ΚΚΕ να προτείνει ένα πρόγραμμα ανατροπής για το σήμερα, την απροθυμία του να συνεργαστεί με άλλες αγωνιστικές δυνάμεις, την αποφυγή κριτικής των καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού».

O Παναγιώτης Σωτήρης τόνισε ότι σήμερα για να μπει φραγμός στη πορεία προς την ολοκληρωτική κοινωνική καταστροφή απαιτείται να αναδειχτεί ένας άλλος δρόμος για την ελληνική κοινωνία, που περνάει μέσα από ένα σύγχρονο αντικαπιταλιστικό μεταβατικό πρόγραμμα που δείχνει έναν άλλο δρόμο για την ελληνική κοινωνία που περιλαμβάνει την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, τις εθνικοποιήσεις των τραπεζών και των στρατηγικών επιχειρήσεων, την κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων, τον εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, την ανασυγκρότηση των συλλογικών παραγωγικών δυνατοτήτων της εργαζόμενης πλειοψηφίας.

Η υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος απαιτεί τη διαμόρφωση ενός ισχυρού και πολιτικοποιημένου λαϊκού κινήματος, ενός σύγχρονου «παρατεταμένου εργατικού και λαϊκού πολέμου» με στόχο την πτώση της κυβέρνησης και κάθε μνημονιακής κυβέρνησης και την αντικαπιταλιστική ανατροπή της σημερινής επίθεσης, μέσα από την εκρηκτική κλιμάκωση των εργατικών, νεολαΐστικων και αντιφασιστικών αγώνων, τη διαμόρφωση του αναγκαίου αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής και τη διαμόρφωση σύγχρονων οργάνων αγώνα και «αντιεξουσίας» των εργαζομένων.

Μόνο με αυτό τον τρόπο μπορεί και να τεθεί, με όρους ρήξης και ανατροπής και όχι διαχείρισης του «ώριμου φρούτου» της κυβέρνησης, το ερώτημα της πολιτικής και κυβερνητικής εξουσίας, σε μια σύγχρονη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική. Απέναντι στη δεξιόστροφη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς μια διαχειριστική – και ατελέσφορη όπως έδειξε το παράδειγμα της Κύπρου – λογική «επαναδιαπραγμάτευσης εντός ευρώ», και την αδιέξοδη πολιτική της ηγεσίας του ΚΚΕ που αρνείται κάθε κοινή δράση και αποσυνδέει επαναστατική ρητορική και άμεση τακτική, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στρατεύεται στη διαμόρφωση της αναγκαίας μετωπικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιμένει στη γραμμή της πολιτικής μετωπικής συμπόρευσης των αγωνιστών και των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής, αντι-ΕΕ, αντιιμπεριαλιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς. Κάνει ανοιχτή και δημόσια πολιτική πρόταση τους αγωνιστές του κινήματος που αναζητούν μια σύγχρονη ριζοσπαστική πολιτική, προς δυνάμεις όπως το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής, προς άλλες οργανώσεις της επαναστατικής Αριστεράς, προς αγωνιστές που βγαίνουν από τα διάφορα μορφώματα του αντιμνημονιακού αγώνα, προς τους αγωνιστές που ασφυκτιούν μέσα στις τωρινές γραμμές που κυριαρχούν σε ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θέλει να αποτελέσει σήμερα ένα πρωτοπόρο ρεύμα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, με δημοκρατική λειτουργία, επεξεργασία μιας σύγχρονης επαναστατικής στρατηγικής και εμβάθυνση του αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης και σύνδεσής του με μια σύγχρονη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική. Να επεξεργαστεί και να βαθύνει την αναγκαία σήμερα επαναστατική στρατηγική, με βάση την πρωτοτυπία αλλά και τη δυναμική της συγκυρίας. Να αποτελέσει τη ραχοκοκαλιά κρίσιμων ενιαιομετωπικών πολιτικών πρωτοβουλιών για την απόκρουση της επίθεσης και το άνοιγμα δρόμων ανατροπής. Με πνεύμα κριτικό και αυτοκριτικό αλλά και με έμπνευση από τους μεγάλους αγώνες των τελευταίων ετών και το βλέμμα στραμμένο στο άνοιγμα δρόμων ανατροπής και ελπίδας.

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του γραφείου τύπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ:

Για τη δολοφονική επίθεση στη Ν. Μανωλάδα Ηλείας

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταδικάζει τη χτεσινή μαφιόζικη δολοφονική επίθεση μπράβων της εργοδοσίας στη Νέα Μανωλάδα Ηλείας, που με καραμπίνες πυροβόλησαν «εν ψυχρώ» και στο ψαχνό 200 Μπαγκλαντέζους εργάτες γης στη φράουλα επειδή απαιτούσαν να πληρωθούν τα δεδουλευμένα 6 μηνών «μεροκάματα του τρόμου» σε άθλιες συνθήκες.

Η τρομοκρατική εργοδοτική επίθεση σε βάρος των Μπαγκλαντέζων εργατών γης είναι το αποκορύφωμα προηγούμενων συχνών, ωμών και ατιμώρητων ρατσιστικών επιθέσεων που έγιναν στη Νέα Μανωλάδα από μπράβους του ίδιου μεγαλοεργοδότη – μεγαλέμπορου φράουλας. Είναι εφιαλτική εκδήλωση της εργοδοτικής ασυδοσίας και της κυβερνητικής ανοχής και συνενοχής (πρόσφατη κατάργηση της Επιθεώρησης Εργασίας στην Ηλεία). Είναι αποτέλεσμα της γενικευμένης έξαρσης του ρατσισμού και των φασιστικών δολοφονικών επιθέσεων κατά μεταναστών, που φέρνει μαζί της η αντιλαϊκή πολιτική Μνημονίου – Κυβέρνησης – ΕΕ – Κεφαλαίου.

Είναι προϊόν της ναζιστικής χολέρας που μεταδίδει η Χρυσή Αυγή και οι πρόθυμοι δημοσιογραφικοί αναμεταδότες της. Δεν έχουν ιερό και όσιο προκειμένου να διχάσουν τους εργαζόμενους της χώρας και να αθωώσουν έτσι την πολιτική κυβερνήσεων-ΕΕ-ΔΝΤ.

Αυτή είναι η ανάπτυξη που τάζει ο Σαμαράς: κέρδη για τις τράπεζες και το κεφάλαιο, χρήμα που στάζει αίμα και ιδρώτα των εργαζομένων, Ελλήνων και μεταναστών, που βυθίζονται κάθε μέρα στη φτώχεια και τη μιζέρια

Αυτό το έγκλημα δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητο. Να σπάσει η ασυλία του γνωστού εκμεταλλευτή των εργατών από το Μπαγκλαντές και των μπράβων του.

Το εργατικό κίνημα και τα συνδικάτα πρέπει να αγκαλιάσουν τους μετανάστες από το Μπαγκλαντές και κάθε εκμεταλλευόμενο Έλληνα και ξένο εργάτη. Να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους και να απαιτήσουν την παραδειγματική τιμωρία των εγκληματιών.

Κανείς εργαζόμενος, νέος, άνθρωπος της τέχνης, της επιστήμης και του πολιτισμού δεν πρέπει να σωπάσει ή να δείξει ανοχή σε αυτόν τον κατήφορο. Το λαϊκό και εργατικό κίνημα, οι πολιτικές δυνάμεις και οι συλλογικοί φορείς είναι ώρα να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την προστασία της ζωής και της αξιοπρέπειας των μεταναστών. Αν η φασιστική γραμμή ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους αξίζουν δικαιώματα επιβληθεί, δεν θα χτυπήσει μόνο τους μετανάστες, αλλά το σύνολο των εργαζομένων, των άνεργων και των φτωχών.

Η πάλη για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ είναι η μόνη ελπίδα για μια αξιοβίωτη ζωή για όλους, Έλληνες και μετανάστες.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Αθήνα, 18/4/2013

 

Κυριακή 14 Απριλίου 2013


ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΑΠΡΙΛΗ ΣΤΙΣ 12 μ.μ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

Είναι γνωστό πως η κατάσταση στο νοσοκομείο είναι ήδη ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ.  Οι ελλείψεις προσωπικού είναι τεράστιες. Διαρκώς έχουμε αποχωρήσεις – συνταξιοδοτήσεις , ενώ προσλήψεις δεν γίνονται. Στις κλινικές και στα ιατρεία , η αναλογία νοσηλευτικού προσωπικού – ασθενών είναι σε τριτοκοσμικά επίπεδα .

Παρομοίως απαράδεκτες συνθήκες επικρατούν και όσον αφορά τα εργαστήρια και άλλες υπηρεσίες του νοσοκομείου, ενώ δραματική είναι η κατάσταση σχετικά με τις υποδομές του νοσοκομείου. Εκκρεμούν εδώ και πολλά χρόνια τα αναγκαία έργα που υποτίθεται ΘΑ γίνονταν στο υπάρχον νοσοκομείο. Το μόνο που τους ενδιέφερε όλα αυτά τα χρόνια ήταν πως θα παραδώσουν την υγεία στην περιοχή μας μέσω των ΣΔΙΤ στα χέρια κερδοσκόπων που θα κάνανε πάρτυ με το δημόσιο χρήμα.

Το ηθικό του προσωπικού που στηρίζει με αυτοθυσία την δωρεάν δημόσια περίθαλψη έχει κλονιστεί σοβαρά με τους μισθούς πείνας και τις απλήρωτες εφημερίες και υπερωρίες. Η απαξίωση και περιφρόνηση από τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων στους λειτουργούς των νοσοκομείων είναι πραγματικά εξοργιστική.

Όλα τα παραπάνω είναι αποτελέσματα της ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗΣ πολιτικής που ασκεί εναντίον του λαού η ΧΟΥΝΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ- ΕΕ – ΔΝΤ και οι κυβερνήσεις που την εφαρμόζουν.

Πρόκειται για πολιτική ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ και ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ γενοκτονίας ενάντια στον πληθυσμό της χώρας . Για παράδειγμα σχετικά με το θέμα της έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού υπάρχουν προειδοποιήσεις (από έγκυρες διεθνείς, επιστημονικούς οργανισμούς για το κόστος σε ανθρώπινες ζωές που προκύπτει) , οι οποίες ΑΓΝΟΟΥΝΤΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ από την Τρόικα και τη συγκυβέρνηση.

Είναι επιτακτική ανάγκη στην ευρύτερη περιοχή να συγκροτηθεί ΑΜΕΣΑ ένα δυναμικό ΜΕΤΩΠΟ για αποκλειστικά ΔΗΜΟΣΙΑ και ΔΩΡΕΑΝ περίθαλψη για την υπεράσπιση και αναβάθμιση του νοσοκομείου και την κατασκευή νέου σύγχρονου δημόσιου  νοσοκομείου στη πόλη.

Πρέπει να τους σταματήσουμε γιατί μας οδηγούν στην καταστροφή. Για να σταματήσει η κατρακύλα το κεφάλαιο πρέπει να  χάσει εξουσία,  ιδιοκτησία και κέρδη. Απαραίτητοι όροι είναι η ανατροπή της συγκυβέρνησης, η κατάργηση των μνημονίων και της δανειακής σύμβασης, η  διαγραφή του χρέους, η ταυτόχρονη έξοδο από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, η εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, η δραστική φορολόγηση του κεφαλαίου, η μόνιμη εργασία , η αύξηση των συντάξεων- μείωση των ορίων ηλικίας,  τα πλήρη ασφαλιστικά – εργασιακά δικαιώματα όλων(ανεξάρτητα θρησκείας-χρώματος –έθνους), η αποκλειστικά δημόσια δωρεάν παιδεία και υγεία, ο ενιαίος δημόσιος φορέας τροφίμων, με τη θεσμοθέτηση κατώτερων εγγυημένων τιμών σε όλα τα αγροτικά προϊόντα, με μια παραγωγική ανασυγκρότηση με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, με εργατικό έλεγχο και σε συνεχή σύγκρουση με τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής.

 Να ενωθούν όλα τα ρυάκια σε ένα ποτάμι με μια νέα αγωνιστική ταξική ενότητα, διαμορφώνοντας παντού κέντρα αγώνα όλων των μαχόμενων δυνάμεων. Η μαχόμενη αγροτιά, οι απεργίες στο Μετρό, στους ναυτεργάτες, οι καταλήψεις σε δήμους και περιφέρειες, οι αγώνες ενάντια στο σχέδιο «Αθηνά» στην εκπαίδευση και οι αγώνες ενάντια στα κλεισίματα πολλών νοσοκομείων της χώρας, δείχνουν ότι μπορούμε να τους σταματήσουμε παίρνοντας την υπόθεση στα χέρια μας, χωρίς κοινοβουλευτικές αυταπάτες και λογικές επαναδιαπραγμάτευσης με τους σφαγείς των δικαιωμάτων των λαϊκών στρωμάτων. Δεν υπάρχει άλλη ρεαλιστική λύση παρά μόνο  η σύγκρουση με την κυρίαρχη πολιτική για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης. Για έναν παλλαϊκό-πανεργατικό οργανωμένο ξεσηκωμό, με όργανα επιβολής της λαϊκής θέλησης που θα επιβάλλουν το αναγκαίο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης που παρουσιάζουμε σε όλο το λαό.  Δρόμος δύσκολος αλλά αναγκαίος.

Απεργιακός ξεσηκωμός διαρκείας, μπλόκα και καταλήψεις, με όλο το λαό στο δρόμο, για ένα μεγάλο  ξεσηκωμό. H οργή του λαού να γίνει φουσκωμένο ποτάμι και να τους παρασύρει. Να μην φοβηθούμε, να μην υποχωρήσουμε, να μην φύγουμε μετανάστες, να αγωνιστούμε και να νικήσουμε!


ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α τοπική επιτροπή Πρέβεζας