Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Το πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ- Για να νικήσει ο λαός!

ΑΝΑΤΡΟΠΗ! ΟΧΙ ΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΗ

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 17ης ΙΟΥΝΗ

Εργαζόμενες, εργαζόμενοι,
Στις εκλογές στις 6 Μάη ο λαός έκανε ένα πρώτο μεγάλο βήμα. Καταδίκασε το δικομματισμό και τα κόμματα του μνημονίου. Απέτρεψε το ενδεχόμενο να σχηματιστεί μνημονιακή κυβέρνηση. Τριάμισι εκατομμύρια γύρισαν την πλάτη στη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ! Για πρώτη φορά μεταπολεμικά πάνω από 30% του εκλογικού σώματος στέκεται θετικά απέναντι στην Αριστερά, ιδιαίτερα στις εργατουπόλεις και τις λαϊκές συνοικίες. Το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου εγκαινιάζει μια νέα περίοδο στην αναμέτρηση ανάμεσα στις δυνάμεις της εργασίας και τηn αντίδραση.

Η μεγάλη πρόκλησή μπροστά μας είναι αυτό το βήμα να συνεχιστεί, να φτάσουμε στην πραγματική ανατροπή της πολιτικής που ευθύνεται για την απόγνωση στην οποία βρίσκονται οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι. Να ανοίξει ένας άλλος δρόμος, χωρίς μνημόνια και λιτότητα, χωρίς ΕΕ, ευρώ και Τρόικα, χωρίς το βραχνά του χρέους, για να περάσει η εξουσία και ο πλούτος στα χέρια των εργαζόμενων!

Τα Μνημόνια και η βάρβαρη πολιτική τους δεν «έπεσαν από τον ουρανό». Δεν ήρθαν να συντρίψουν τις ζωές μας, επειδή οι «Έλληνες είναι τεμπέληδες» όπως με χυδαίο τρόπο μας έλεγε δυο χρόνια ο θίασος του μαύρου μνημονικού μετώπου. Αυτές τις μέρες είναι σε εξέλιξη το «ισπανικό δράμα», όπου η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ σπρώχνεται στα νύχια της κρεατομηχανής «του μηχανισμού στήριξης», μετά την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Τα Μνημόνια είναι η πολιτική επιλογή των δυνάμεων του κεφαλαίου να ξεπεράσουν την ιστορική κρίση του καπιταλισμού πάνω στα κοινωνικά ερείπια της εργατικής τάξης και των λαών. Να αυξήσουν τα κέρδη τους και να φορτώσουν τις τραπεζικές και χρηματιστηριακές φούσκες στις πλάτες της εργαζόμενης πλειοψηφίας.

Τα Μνημόνια και η δανειακή σύμβαση είναι η απάντηση του κεφαλαίου στην κρίση της ευρωζώνης και του ευρώ. Το «ισχυρό νόμισμα» στα χέρια των τραπεζιτών και των πολυεθνικών έχει γίνει εργαλείο φτώχιας, ιδιωτικοποιήσεων και κατάργησης κάθε ψήγματος «κράτους πρόνοιας». Από “σωσίβιο” για τους ευρωπαίους και Έλληνες καπιταλιστές μπροστά στην κρίση μετατρέπεται σε “Τιτανικό” που βυθίζεται απειλώντας να ρουφήξει στον πάτο ολόκληρη την ευρωζώνη. Έχει γίνει όπλο επιβολής του ιμπεριαλιστικού πυρήνα της ΕΕ πάνω σε όλες τις χώρες και πρώτα από όλα πάνω στον ευρωπαϊκό νότο που καταρρέει με πάταγο και για να σωθεί απαιτεί να θυσιαστούν οι δουλειές, οι μισθοί και οι συντάξεις των εργαζομένων στην Ελλάδα και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Τα Μνημόνια και η δανειακή σύμβαση είναι η σκληρή ταξική πολιτική των μαύρου μετώπου των βιομήχανων, των τραπεζιτών, της ΕΕ, της Τρόικας και των πολιτικών τους υποτακτικών. Αυτός είναι ο εχθρός. Αλλά, όπως έδειξαν οι μεγαλειώδεις δίχρονοι αγώνες του λαού και το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης του Μάη, δεν είναι ανίκητος.

ΥΠΟΤΑΓΗ Ή ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
Εδώ και δυο χρόνια τα τρομοκρατικά διλήμματα πέφτουν βροχή πάνω στα κεφάλια της κοινωνίας από τα παπαγαλάκια του συστήματος. “Μνημόνια ή χρεοκοπία”, μας λένε. Όμως, η εργαζόμενη πλειοψηφία απέρριψε την τρομοκρατία των Μνημονίων της χρεοκοπίας και με τους αγώνες και με την ψήφο της. Μετά άλλαξε το τροπάρι: ευρώ ή χάος. Όμως, καταστροφή είναι το ευρώ και οι πολιτικές της ΕΕ για την Ελλάδα και όλη την Ευρώπη. Εμείς διαλέγουμε την Ευρώπη των αγώνων, των εργαζομένων και του διεθνισμού, έξω και ενάντια στην ΕΕ. Αρνούμαστε την Ευρώπη του κεφαλαίου της καταστολής, της φτώχειας, του ευρώ και του ρατσισμού!

Και επειδή καταδικάστηκαν από τον λαό, μετά τις 6 του Μάη άλλαξαν βιολί! «Συντεταγμένη», «υπεύθυνη» επαναδιαπραγμάτευση, χωρίς κινδύνους και περιπέτειες, ή ο «τυχοδιωκτισμός» της «μονομερούς καταγγελίας», αυτό είναι το δίλημμα που μας θέτουν αυτοί που έστειλαν επιστολές υποταγής στον Μπαρόζο κα την Μέρκελ. Εμείς λέμε ότι το τερατούργημα του Μνημονίου, των μισθών πείνας, της μαζικής ανεργίας, της κατάργησης των δημόσιων αγαθών δεν αλλάζει. Ούτε αλλάζει η δανειακή σύμβαση που έδωσε τα κλειδιά της χώρας στους δανειστές. Το μόνο που πρέπει να γίνει είναι να ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ. Αυτή είναι η μόνη λύση που ανταποκρίνεται στις ανάγκες του λαού, που δικαιώνει τους αγώνες και τις απεργίες, τις πλατείες, τις διαδηλώσεις και τις συγκρούσεις δύο χρόνων. Αυτή η λύση μόνο με τη δύναμη των αγώνων και του κινήματος μπορεί να επιβληθεί.

Σήμερα, η ελπίδα στρέφεται προς τα Αριστερά! Το αποτέλεσμα της 6ης του Μάη γέννησε ελπίδες και προσδοκίες. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παλεύει αυτή η ελπίδα να γίνει πράξη. Να νικήσει και να δικαιωθεί Γι’ αυτό παλεύουμε ώστε ακόμη περισσότεροι εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι να καταδικάσουν το «μαύρο μέτωπο» του μνημονίου, της ΕΕ και του κεφαλαίου, να στραφούν αριστερά, να πειστούν ότι μόνο σε ρήξη με τους δανειστές και τις αγορές, την Τρόικα και την ΕΕ, μόνο κόντρα με τους νόμους της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, στο δρόμο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και της επαναστατικής αλλαγής. μπορούμε να οικοδομήσουμε μια κοινωνία αντάξια των σύγχρονων δυνατοτήτων.

Αντίθετα, η ελπίδα θα διαψευστεί, εάν μείνει στα ασφυκτικά πλαίσια της ΕΕ, του ευρώ και της δανειακής σύμβασης, εάν αποτελέσει αντικείμενο συναλλαγής με τις μνημονιακές δυνάμεις, εάν γλιστρήσει σε λογικές «επαναδιαπραγμάτευσης» και στηριχτεί σε κοινοβουλευτικές λυκοφιλίες και όχι στη δύναμη του οργανωμένου και αγωνιζόμενου λαού.

Γι’ αυτό καταθέτουμε το πολιτικό μας πρόγραμμα με τους στόχους και τα μέσα υλοποίηση του! Για τη σωτηρία του εργαζόμενου λαού, την επιβίωση της κοινωνίας, το άνοιγμα δρόμων χειραφέτησης. Πρόγραμμα πολιτικό που με απτό και συγκεκριμένο τρόπο ορίζει τη ρήξη με τα μνημόνια, την ΕΕ, το ΔΝΤ και ανοίγει το δρόμο για τον κοινωνικό μετασχηματισμό. Με όπλο το Αγωνιστικό Μέτωπο Ρήξης και Ανατροπής.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ γνωρίζει το βάθος, την έκταση και τη διάρκεια της κρίσης. Γνωρίζει ότι η πολιτική του κεφαλαίου συνιστά απειλή για τον άνθρωπο, τα δικαιώματα, τις ανάγκες του και τη Φύση. Γνωρίζει ότι για να ανατραπεί απαιτείται τεράστια συγκέντρωση κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων. Γι’ αυτό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιχειρεί με το πρόγραμμα της να ενώσει τους σύγχρονους κολασμένους και την Αριστερά σε ένα δρόμο ρήξης και ανατροπής. Λαός μαχητής με το οργανωμένο εργατικό κίνημα στο κέντρο της πάλης, ανώτερη οργάνωση του λαού, ισχυρό κίνημα, λαϊκή αυτοοργάνωση, αλληλεγγύη και αυτοάμυνα, αυτός είναι ο δρόμος της νίκης.

ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΤΗ ΡΗΞΗ ΜΕ ΕΕ ΚΑΙ ΔΝΤ, ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΔΡΟΜΩΝ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗΣ.

1. Χωρίς ρήξη με ευρώ, ΕΕ και χρέος δεν υπάρχει ανακούφιση για τους εργαζόμενους!
Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ακόμα και τα άμεσα βήματα ανακούφισης των εργαζομένων προϋποθέτουν την άμεση ρήξη με το μηχανισμό του χρέους και του ευρώ. Αυτό σημαίνει:


Άμεση και μονομερή καταγγελία της δανειακής σύμβασης και ακύρωση όλων των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων που τα συνοδεύουν. Άμεση παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους, άρνηση όλων των επόμενων δόσεων και χρηματοδοτήσεων.
Η παύση πληρωμών στο χρέος θα σημαίνει την ανακούφιση από το τεράστιο ποσό που πρέπει κάθε χρόνο να πηγαίνει σε τόκους, ακόμη και μετά το «κούρεμα» που λεηλάτησε τα ασφαλιστικά ταμεία για χάρη των τραπεζιτών.
Άμεση έξοδος από το ευρώ, για να υπάρχει δημοκρατικός εργατικός – λαϊκός έλεγχος στην οικονομία και την κοινωνία συνολικά. Ρήξη με το Ευρώ και τα μνημόνια σημαίνει ρήξη με τον πυρήνα των πολιτικών και των θεσμικών μορφών της ΕΕ. Γι’ αυτό και πρέπει να ολοκληρωθεί με την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την καταγγελία όλων των σχετικών συνθηκών και δεσμεύσεων. Έτσι θα χάσει η άρχουσα τάξη το μεγαλύτερο όπλο της, να επιβάλλει μέσα από τον μηχανισμό της ΕΕ όλη την βάρβαρη πολιτική της, να αποφασίζει η Τρόικα για τον προϋπολογισμό. Τα οφέλη θα είναι πολύ περισσότερα από τα ψίχουλα των ΕΣΠΑ και των ΚΠΣ που συνοδεύονταν από υποχρεωτική ελαστικοποίηση και ιδιωτικοποίηση. Η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ είναι ο μόνος δρόμος για να ασκηθεί φιλολαϊκή πολιτική, να έχουμε δημόσια αγαθά, να αξιοποιηθούν οι παραγωγικές δυνατότητες της κοινωνίας με τον έλεγχο των ίδιων των εργαζόμενων, χωρίς τους περιορισμούς της ΕΕ. Είναι έξοδος από σκοπιά διεθνιστική, πρώτο βήμα για τη διάλυση της ΕΕ ως ιμπεριαλιστικού μηχανισμού!
Άμεση εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση των ιδιοκτητών, παράλληλα με την εφαρμογή άμεσα φραγμών στην κίνηση κεφαλαίων, ώστε να αποφευχθεί η μαζική διοχέτευση πλούτου στο εξωτερικό. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να ανακουφιστούν από τα χρέη τα νοικοκυριά που έχουν χρεοκοπήσει, για να στρέφονται τα δάνεια όχι στις «μαύρες τρύπες» των μεγαλοκαρχαριών καπιταλιστών αλλά σε δημόσιες επιχειρήσεις και κοινωνικά αναγκαίες επενδύσεις, σε αυτοαπασχολούμενους, στους μικρομεσαίους αγρότες, στους βιοτέχνες, για την εγγύηση των μικροκαταθετών.
Άμεση εθνικοποίηση όλων των στρατηγικών επιχειρήσεων και τομέων (επικοινωνίες, ενέργεια, ύδρευση, διυλιστήρια, ορυχεία, δημόσια έργα, παραγωγή φαρμάκων, μεταφορές κ.λπ.) χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο, ώστε να εξασφαλιστεί η σταθερή λειτουργία τους προς όφελος του λαού. Μόνο με ένα εκτεταμένο πρόγραμμα άμεσων εθνικοποιήσεων κάτω από εργατικό έλεγχο, μαζί με γενναία φορολόγηση του πλούτου, είναι δυνατόν να υπάρξει η αναγκαία αναδιανομή εισοδήματος που θα επιτρέψει και την λειτουργία του δημοσίου χωρίς τις δόσεις των δανείων και το τσάκισμα των κερδοσκοπικών κινήσεων των καπιταλιστών, ντόπιων και ξένων.
Πάγωμα των στρατιωτικών δαπανών και των εξοπλιστικών προγραμμάτων, ώστε να σταματήσουν να σπαταλιούνται χρήματα για τις πολεμικές δαπάνες και τις μίζες.
Άμεση γενναία φορολόγηση του κεφαλαίου και του πλούτου, με επιβολή υψηλών φόρων στα κέρδη, στις χρηματιστηριακές συναλλαγές, στη μεγάλη περιουσία, στις υψηλές καταθέσεις, στις συναλλαγές των υπεράκτιων εταιριών, στην εκκλησιαστική περιουσία.
Επιβολή υποχρεωτικών ανώτερων τιμών σε όλα τα βασικά αγαθά (καύσιμα, είδη πρώτης ανάγκης), παράλληλα με άμεση επιβολή εργατικού και λαϊκού ελέγχου σε όλους τους χώρους αποθήκευσης και διανομής βασικών αγαθών (φαρμακαποθήκες, αποθήκες τροφίμων κ.λπ.) και συνολικά οικονομία για να εμποδίσουμε την κερδοσκοπία και τις απότομες ανατιμήσεις σε όλα τα βασικά αγαθά (καύσιμα, είδη πρώτης ανάγκης κλπ) .


Σε πείσμα της τρομοκρατίας του μαύρου μετώπου που λέει ότι τυχόν μετάβαση σε νέο νόμισμα θα σημαίνει καταστροφή, εμείς λέμε ότι με την διαγραφή του χρέους την επέκταση της δημόσιας ιδιοκτησίας, τον εργατικό και λαϊκό έλεγχο, καθώς και την συσπείρωση της κοινωνίας και του κινήματος γύρω από τη κοινή προσπάθεια να απαλλαγούμε από τον ζουρλομανδύα του ευρώ, μπορούμε να ανοίξουμε έναν άλλο δρόμο χωρίς φτώχεια, ανεργία και έκρηξη του πληθωρισμού. Απέναντι στη τρομοκρατία ότι με ρήξη με τους πιστωτές «δεν θα έχουμε καύσιμα και φάρμακα» εμείς λέμε ότι ελλείψεις καυσίμων, φαρμάκων και πρώτων υλών αντιμετωπίζει ο λαός από τώρα! Αντίθετα έξω από τους περιορισμούς της ΕΕ και τα κάθε λογής εμπάργκο, αξιοποιώντας τις εθνικοποιημένες υποδομές, χρησιμοποιώντας τα συναλλαγματικά διαθέσιμα που θα είναι πλέον κάτω από εργατικό έλεγχο, θα μπορούν να έχουν όλοι οι εργαζόμενοι πρόσβαση στα βασικά αγαθά.

2. Νόμος είναι του δίκιο του εργάτη και του αγώνα
Άμεση ανάκληση ΟΛΩΝ των αντιλαϊκών νόμων
Με όπλο το αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής, τις μορφές οργάνωσης και συντονισμού των αγώνων από τα κάτω, τον ανώτερα αυτοοργανωμένο λαό, την αλληλεγγύη και πάνω από όλα το αναγεννημένο ταξικά εργατικό κίνημα μπορούμε να επιβάλλουμε άμεσα μέτρα ανακούφισης των εργαζόμενων και βελτίωσης της ζωής μας.


Άμεση κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων για τις συλλογικές συμβάσεις. Επαναφορά σε πλήρη ισχύ όλων των συλλογικών συμβάσεων, υποχρεωτική επέκτασή τους, αυτόματη μετατροπή όλων των ατομικών συμβάσεων σε συμμόρφωση με τις συλλογικές συμβάσεις, πλήρης κατοχύρωση της μονομερούς πρόσβασης στη διαιτησία.
Άμεση ανάκληση όλων των μειώσεων μισθών στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα με διόρθωση των μισθολογικών ανισοτήτων και αδικιών που είχαν προκαλέσει οι προηγούμενες επιδοματικές πολιτικές.
‘Άμεση κατάργηση όλων των χαρατσιών για τους μισθωτούς και τους αυτοαπασχολούμενους – επαναφορά του αφορολόγητου στις 12.000 ευρώ. Όλες οι δηλώσεις να εκκαθαριστούν με τα προηγούμενα όρια και όχι τα ληστρικά τωρινά.
‘Αμεση κατάργηση των νόμων Λοβέρδου για την υγεία.
Απαγόρευση των απολύσεων για να σταματήσει η έκρηξη της ανεργίας, μετατροπή των ελαστικών σχέσεων σε μόνιμες και αξιοπρεπείς.
Ανάκληση όλων των σχεδιαζόμενων προσλήψεων σε δυνάμεις καταστολής, προτεραιότητα των προσλήψεων σε υγεία, παιδεία, τοπική αυτοδιοίκηση, πολιτισμό.
Ανάκληση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και της μείωσης συντάξεων και της παράτασης του χρόνου συνταξιοδότησης. Άμεση μείωση των χρόνων συνταξιοδότησης (60 για τους άντρες, 58 για τις γυναίκες).
Ανάκληση όλων των αντιεκπαιδευτικών νόμων και κατάργηση του Νόμου Διαμαντοπούλου.
Ανάκληση όλων των προβλέψεων για απολύσεις, εφεδρείες, «αξιολογήσεις». Να επιστρέψουν τώρα όλοι οι απολυμένοι.
Άμεση επαναλειτουργία των δημόσιων οργανισμών που έκλεισαν με τις μνημονιακές αποφάσεις (ΟΕΔΒ, ΟΕΚ, Εργ. Εστία).
Κάλυψη όλων των άμεσων χρηματοδοτικών αναγκών σε νευραλγικούς τομείς που σήμερα διαλύονται από τις μνημονιακές πολιτικές (νοσοκομεία, σχολεία, Σχολές, Δήμοι).


3. Σπάμε τη λογική της αγοράς!
Εργατικός και λαϊκός έλεγχος και σχεδιασμός παντού
Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι ίδιοι οι παραγωγοί, οι ίδιοι αγρότες, συνολικά οι άνθρωποι του μόχθου, της γνώσης και του πολιτισμού μπορούν να αποφασίσουν καλύτερα από τους μάνατζερ και τους τεχνοκράτες. Θέλουμε να αποφασίζουν οι μαζικές γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων και όχι οι «συνελεύσεις» των κάθε λογής μεγαλομετόχων.

Να κατοχυρωθεί η δυνατότητα απαλλοτρίωσης χωρίς αποζημίωση και λειτουργίας με ευθύνη των εργαζομένων όλων των επιχειρήσεων και των παραγωγικών μονάδων που κλείνουν.
Σε όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις και σε όλες τις εθνικοποιημένες εταιρείες να κατοχυρωθεί ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται με συμμετοχή, έλεγχο και βέτο των εργαζομένων.
Στις εθνικοποιημένες τράπεζες οι αποφάσεις για την πολιτική, για τη διαχείριση, για τις αποφάσεις ποιος πρέπει να πάρει δάνειο, να λαμβάνονται, με εργατικό έλεγχο, με κριτήρια την κοινωνική χρησιμότητα και όχι τις τάσεις της «αγοράς».
Οι αποφάσεις για την οικονομική πολιτική να μη λαμβάνονται από «συμβούλους» και «τεχνοκράτες» αλλά από τα ίδια τα όργανα του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Μόνοι έτσι μπορεί να υπάρξει πραγματικός δημοκρατικός κοινωνικός σχεδιασμός της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής.


4. Κατοχύρωση των δημόσιων αγαθών για όλους!

Κατοχύρωση της πλήρους καθολικής πρόσβασης στα δημόσια νοσοκομεία και συνολικά στο δημόσιο σύστημα υγεία και της δωρεάν παροχής των αναγκαίων φαρμάκων σε όλους. Ενιαίο καθολικό δημόσιο σύστημα υγείας που να πληρώνεται από τη φορολογία και του εργοδότες, Εθνικοποίηση της φαρμακοβιομηχανίας με στόχο την παραγωγή του μεγαλύτερου δυνατού φάσματος σκευασμάτων, σπάζοντας τις «πατέντες» όπου χρειάζεται των πολυεθνικών του φαρμάκου
Δημόσια ασφάλιση για όλους. Κατοχύρωση – εγγύηση του ασφαλιστικού συστήματος. Η αξιοπρεπής σύνταξη είναι δικαίωμα για όλους!
Πλήρης κατοχύρωση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση. Κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης. Απαγόρευση της δράσης του ιδιωτικού κεφαλαίου στους χώρους της εκπαίδευσης.
Κατοχύρωση της δωρεάν χρήσης των δημόσιων συγκοινωνιών. Η μετακίνηση και η συγκοινωνία είναι δικαίωμα δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα.
Ο πολιτισμός είναι δημόσιο αγαθό και πρέπει να προσφέρεται ισότιμα σε όλους και όλες. Προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και της ιστορικής μνήμης από μικρά και μεγάλα συμφέροντα, από κοινού με το φυσικό περιβάλλον. Στήριξη της καλλιτεχνικής δημιουργίας με την προσφορά δημόσιων υποδομών σε όλο το καλλιτεχνικό δυναμικό που βρίσκεται μεταξύ εξαθλίωσης και μετανάστευσης και σε κάθε έκφραση καλλιτεχνικής δημιουργίας (βιβλίο, κινηματογράφο, θέατρο, εικαστικά, χορό κ.λπ.). Ενθάρρυνση της πολιτιστικής δημιουργίας σε όλες τις ηλικίες, στις πόλεις και την ύπαιθρο, σε ανοιχτά μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, για ένα κύμα πολιτιστικής αναγέννησης απέναντι στα τηλεσκουπίδια και την εμπορευματοποιημένη κουλτούρα.
Πραγματική προστασία του περιβάλλοντος. Κατάργηση όλων των νόμων και των αποφάσεων για το «fast track», για το νέο χωροταξικό, για τις ΠΟΤΑ, για την επιχειρηματική αξιοποίηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Απαγόρευση κάθε «επενδυτικής» δραστηριότητας σε βάρος των δασών, των ελεύθερων χώρων, των ακτών. ‘Όχι στα Mall, τα γήπεδα γκολφ, τα ορυχεία του θανάτου. Το τέως αεροδρόμιο στο Ελληνικό να γίνει Πάρκο – κατάργηση κάθε σύμβασης για την επιχειρηματική αξιοποίησή του. Αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες και με βάση την απόφαση των κατοίκων, όχι με βάση τα συμφέροντα των επιχειρήσεων.



5. Στήριξη της φτωχομεσαίας αγροτιάς: για ποιότητα διατροφής, διατροφική επάρκεια, αναγέννηση της υπαίθρου

Άρνηση όλων των περιορισμών και των ποσοστώσεων που είχαν επιβληθεί από την Κοινή Αγροτική Πολιτική. Σχεδιασμός της παραγωγής με βάση τη διατροφική επάρκεια, την ποιότητα, την προστασία του περιβάλλοντος.
Στήριξη των συνεταιρισμών της φτωχομεσαίας αγροτιάς και της προσπάθειας για άμεση πρόσβαση φτηνών ποιοτικών προϊόντων απευθείας από τους παραγωγούς καταναλωτές. Ουσιαστική μείωση του κόστους παραγωγής, με φτηνά καλλιεργητικά μέσα, εφόδια και ζωοτροφές, με κατάργηση του Φ.Π.Α. σ’ αυτά, με χαμηλότοκα δάνεια από την ΑΤΕ (που πρέπει να μείνει κρατική) και με βασικά έργα υποδομής.
Συνεταιρισμοί των ίδιων των αγροτών, όχι εταιρείες για επιχειρηματική δραστηριότητα, αλλά για το συνεργασία στην παραγωγή και την οικοδόμηση δικτύων απευθείας πρόσβασης στους καταναλωτές. Όχι στο «Μητρώο Αγροτών», στους «Συνεταιρισμούς Α.Ε.» και στις λεγόμενες «Διεπαγγελματικές Οργανώσεις» μεγαλοαγροτών - μεγαλεμπόρων - βιομηχάνων. Πλήρης ασφάλιση και περίθαλψη των μικρομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων από τον ΟΓΑ, χωρίς εισφορές. Πλήρης ασφάλιση της παραγωγής τους, καθώς και του φυτικού και ζωϊκού κεφαλαίου από ζημιές, από τον ΕΛΓΑ. ΄Αμεση και πλήρης αποζημίωση και αποκατάσταση πληγέντων από καταστροφές (πυρόπληκτοι, σεισμόπληκτοι, πλημμυροπαθείς κ.ά.).
Κατάργηση των επιδοτήσεων σε μεγαλοαγρότες και βιομήχανους. Χορήγησή τους μόνο σε μικροαγρότες και μικροκτηνοτρόφους για ομαδική και συνεταιριστική παραγωγή. Όχι στις ποσοστώσεις, δημοκρατικός σχεδιασμός των προτεραιοτήτων, εγγύηση του εισοδήματος των φτωχομεσαίων αγροτών.
Άμεση επαναλειτουργία των κρατικών εργοστασίων ζάχαρης και λιπασμάτων.
Προστασία του εισοδήματος των μικρομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων, με θεσμοθέτηση κατώτερων εγγυημένων τιμών σε όλα τα αγροτικά προϊόντα, που θα καλύπτουν το κόστος παραγωγής και θα εξασφαλίζουν βιώσιμο εισόδημα. Άμεσο διπλασιασμό των εξευτελιστικών αγροτικών συντάξεων, χορήγησή τους στα 60 χρόνια στους αγρότες και στα 55 χρόνια στις αγρότισσες.
Πλήρης ισοτιμία πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων στους εργάτες γης, μόνιμους και εποχιακούς, Έλληνες και Μετανάστες.
Άμεση απαλλοτρίωση, χωρίς αποζημίωση, της μεγάλης αγροτικής ιδιοκτησίας (εκκλησιαστικής, μοναστηριακής, ιδιωτικής), διάθεσή της για συνεταιριστική χρήση και παραγωγή.
Όχι στους γενετικά μεταλλαγμένους οργανισμούς, σπόρους, αγροτικά προϊόντα και τρόφιμα, που αυξάνουν τα κέρδη των πολυεθνικών εταιρειών και τον έλεγχό τους στην αγροτική παραγωγή, δημιουργώντας παράλληλα μεγαλύτερους κινδύνους στον άνθρωπο και στο περιβάλλον.


6. Όχι στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή – αλληλεγγύη των εργαζομένων και διεθνισμός

Άμεση νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και των προσφύγων που βρίσκονται στη χώρα μας, έτσι ώστε να σπάσει ο φαύλος κύκλος της παρανομίας, να μπορούν να εργαστούν, να ασφαλιστούν, να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, να μην είναι θύματα υπερεκμετάλλευσης από εργοδότες και μαφιόζους. Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλες και όλους όσους βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια, είναι ανθρώπινο δικαίωμα όχι προνόμιο! Ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά των μεταναστών. Ίσα δικαιώματα ντόπιων και μεταναστών. Όλοι οι μετανάστες στα συνδικάτα!
Άσυλο και στέγη για όλους τους πρόσφυγες. Όχι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ανοιχτοί χώροι φιλοξενίας και φροντίδας για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Κλιμάκωση των αντιπολεμικών και αντιμπεριαλιστικών αγώνων για να ξεριζωθούν οι λόγοι που αναγκάζουν τους ανθρώπους να εγκαταλείπουν την πατρίδα τους.
Όχι στην Ευρώπη – φρούριο. Όχι στον φράχτη στον Έβρο, να διαλυθεί η Frontex που ευθύνεται για τις δολοφονίες δεκάδων μεταναστών και προσφύγων στα σύνορα. Να καταργηθεί το Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου της ΕΕ, οι συνθήκες Σέγκεν και Δουβλίνο ΙΙ που απαγορεύουν την ελεύθερη μετακίνηση μεταναστών και προσφύγων, μετατρέποντας την Ελλάδα σε αποθήκη απελπισμένων ανθρώπων.
Μαζική ενωτική δράση, γειτονιά τη γειτονιά, δρόμο το δρόμο, για να τσακίσουμε τις φασιστικές συμμορίες. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι “αντιμνημονιακή δύναμη”, είναι στήριγμα των εργοδοτών και των βιομήχανων (Μάνεσης κλπ), είναι το μακρύ χέρι του κράτους και των ΜΑΤ ενάντια στο εργατικό κίνημα και τη νεολαία, τους μετανάστες, την Αριστερά. Είναι ομογάλακτοι του Χίτλερ, απόγονοι των γερμανοτσολιάδων συνεργατών των ναζί, υμνητές του Μεταξά, της Χούντας, του Ολοκαυτώματος. Είναι απειλή για τις δημοκρατικές ελευθερίες όλων μας. Μπορούμε να τους τσακίσουμε με την δύναμη του μαζικού κινήματος. Ούτε στην Βουλή, ούτε στις γειτονιές, ούτε στα σχολεία, ούτε πουθενά. Να κλείσουν τα γραφεία των φασιστικών συμμοριών, κανένα βήμα, καμία ανοχή στους αρνητές κάθε έννοιας δημοκρατίας και ελευθερίας.


7. Όχι στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο

Άμεση ανάκληση όλων των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων από το ξένες πολεμικές αποστολές. Κανένας Έλληνας φαντάρος έξω από τα σύνορα.
Έξοδος της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ, διακοπή κάθε αμυντικής και πολιτικής συνεργασίας με ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς.
Κλείσιμο όλων των αμερικανικών και νατοϊκών βάσεων.
Όχι στη συνεργασία με το Ισραήλ – Λευτεριά στην Παλαιστίνη – Αλληλεγγύη στις αραβικές εξεγέρσεις.
Κύπρος ενιαία, ανεξάρτητη και κυρίαρχη, χωρίς στρατούς κατοχής, εποίκους και «εγγυήτριες δυνάμεις».


8. Πραγματική δημοκρατία τώρα
Άμεσα βήματα που μπορούν να σπάσουν το σημερινό σύστημα μιας ιδιότυπης κοινοβουλευτικής δικτατορίας των αγορών.

Άμεση κατοχύρωση της απλής και ανόθευτης αναλογικής σε όλες τις εκλογές, εθνικές και τοπικές.
Κατάργηση του Καλλικράτη, τοπική αυτοδιοίκηση με λαϊκή συμμετοχή. Κατοχύρωση των λαϊκών συνελεύσεων ως αποφασιστικών οργάνων.
Σπάσιμο όλων των διακρίσεων με βάση το φύλο ή το σεξουαλικό προσανατολισμό
Άμεσος χωρισμός εκκλησίας και κράτους.
Κατάργηση όλων των «αντιτρομοκρατικών νόμων».
Κατάργηση όλων των νόμων και το ρυθμίσεων που περιορίζουν τη συλλογική διεκδίκηση ή ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση, την απεργία και τη διαδήλωση.
Διάλυση όλων των ειδικών αστυνομικών δυνάμεων – αφοπλισμός της αστυνομίας.
Πλήρεις συνδικαλιστικές ελευθερίες σε όλους τους ένστολους πολίτες.
Κατάργηση των νόμων που περιορίζουν την ελεύθερη πρόσβαση στο διαδίκτυο και προωθούν την ηλεκτρονική παρακολούθηση. Καμιά συμμόρφωση με τις επιταγές της ΕΕ και τις συμφωνίες SOPA/PIPA/ACTA. Στήριξη του ελεύθερου λογισμικού.


Σε κάθε περίπτωση δεν ξεχνάμε ότι η πραγματική δημοκρατία αναπνέει στους δρόμους του αγώνα. Παλεύουμε για μια δημοκρατία που θα πηγάζει από τους ίδιους τους εργαζομένους και το λαό. Που θα ξεκινά από τον εργατικό έλεγχο ενάντια στο απολυταρχικό «διευθυντικό δικαίωμα». Με αιρετούς και ανακλητούς αντιπροσώπους από τους χώρους εργασίας και σπουδών, από τους δήμους και τις γειτονιές.


Ο ΛΑΟΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ – ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ
ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΓΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

Πέντε χρόνια από την εκδήλωση της κρίσης και η παγκόσμια οικονομία εξακολουθεί να παραδέρνει στην ύφεση, σε μια αβέβαιη και επικίνδυνη φάση. Οι καπιταλιστές για να απαντήσουν προωθούν αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις όλων των κοινωνικών και εργασιακών σχέσεων.

Αυτή την πολιτική προωθούν στην Ελλάδα τα αστικά κόμματα με αιχμή του δόρατος τη ΝΔ και από κοντά το ΠΑΣΟΚ που καταρρέει, τη Δράση, τα Ακροδεξιά συστημικά δεκανίκια τους τύπου ΛΑΟΣ και τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Αυτή η πολιτική δεν αντιμετωπίζεται με διαβουλεύσεις, αλλά με σκληρό αγώνα.

Το πρόγραμμα που καταθέτουμε ξεκινά από την ανάγκη της άμεσης ανακούφισης και βελτίωσης της ζωής της εργατικής τάξης και των πληττόμενων μεσαίων στρωμάτων της πόλης και του χωριού. Με επίγνωση πως σημαντικά μέτρα του προγράμματος μπορούν να επιβληθούν από τον οργανωμένο μαχητή λαό και το κίνημα της νεολαίας. Αλλά και με τη γνώση ότι το σύνολό του απαιτεί ριζικές κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές και ανατροπές

Σε τελική ανάλυση αυτό που θα κρίνει τα πράγματα είναι εάν το εργατικό – λαϊκό κίνημα, με την πρωτοπόρα δράση της Αριστεράς που θα επιδιώκει να είναι δύναμη ρήξης και ανατροπής, θα ξεκινήσουν το δύσκολο δρόμο της αντίστασης, της ανατροπής και της οικοδόμησης μιας κοινωνίας χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση.

Ο αντικαπιταλιστικός δρόμος, ο δρόμος της επαναστατικής κοινωνικής αλλαγής, είναι πιο αναγκαίος από ποτέ! Είναι η πραγματική απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Δεν είναι αφηρημένα οράματα, και συνθήματα, αλλά ο συγκεκριμένος δρόμος που οδηγεί στο σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό του 21ου πρώτου αιώνα.

Ο νέος αιώνας μπορεί να είναι ο αιώνας των νικηφόρων εργατικών και λαϊκών ξεσηκωμών! Το άνοιγμα του δρόμου για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, για το δημοκρατικό κοινωνικό σχεδιασμό της παραγωγής, με τον πλούτο και την εξουσία στα χέρια των εργαζομένων.

Και αυτό ξεκινά σήμερα. Ξεκινά από τη δυνατότητα να ανατραπεί η επίθεση, να γίνει η Ελλάδα «αδύναμος κρίκος» όπου θα σπάσει ο τσαμπουκάς του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, πετυχημένο. Τα «πειραματόζωα» του νέου καπιταλισμού να σπάσουν τα δεσμά και να κάνουν το δικό τους «πείραμα» αντίστασης, αγώνα, αξιοπρέπειας και ανατροπής.

Δεν μπορούμε να βαδίσουμε σε αυτόν τον δρόμο με στήριξη απλώς και μόνο σε κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Απαιτείται οργανωμένος λαός και ισχυρό, μαζικό και αποφασιστικό εργατικό κίνημα που να επιβάλλει με τη δική του δύναμη και τους δικούς του αγώνες την αλλαγή πολιτικής.

Ο λαός και οι εργαζόμενοι πρέπει να επιβάλουν τη δική τους κυβέρνηση και τη δική τους εξουσία απέναντι στην εξουσία του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Με πρόγραμμα ανατροπής. Με αλληλεγγύη, οργάνωση και αυτοάμυνα απέναντι στο «βαθύ κράτος», των μηχανισμών καταστολής και προπαγάνδας των ισχυρών του πλούτου. Με θεσμούς λαϊκής εξουσίας και εργατικού ελέγχου, στο δρόμο για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας. Μόνο με την δύναμη της εξέγερσης και την απειλή της ριζικής ανατροπής μπορούν να επιβληθούν τα συμφέροντα και η θέληση του λαού και να έχουμε επιμέρους κατακτήσεις.

Αντίθετα, η λογική της απλής διαχείρισης της κυβερνητικής εξουσίας, εντός των ορίων του ευρώ και της ΕΕ, των δανειακών συμβάσεων και των μεγάλων εταιρειών, της «δίκαιης δημοσιονομικής προσαρμογής» μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, του «παγώματος της επίθεσης» αντί της ριζικής βελτίωσης της θέσης των εργαζόμενων, θα οδηγήσει σε ήττες, αναδιπλώσεις, και τελικά θα διαψεύσει την ελπίδα του λαού.

Γι’ αυτό και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα παλέψει ώστε σε όλη αυτή την πορεία το κίνημα να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Να παραμείνει στο δρόμο. Να βαθύνει την οργάνωση και την κινητοποίησή του. Να μη γυρίσει «στον καναπέ». Με διαδηλώσεις, απεργίες και κινητοποιήσεις. Με καταλήψεις εργοστασίων και δημοσίων οργανισμών. Με μαχητική ανάκτηση των γειτονιών από τις φασιστικές συμμορίες. Με επιβολή – με τη δύναμη του κινήματος – μορφών εργατικού και λαϊκού ελέγχου από τώρα.


ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΓΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

Αυτή είναι η θέση και η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν είναι προεκλογική υπόσχεση, αλλά δέσμευση για δράση. Γιατί ξέρουμε ότι ζούμε μέρες ιστορικές, μέρες που η ελπίδα ξαναγυρνάει στους από κάτω και ο φόβος στους από πάνω. Αυτή η ελπίδα δεν θέλουμε να ηττηθεί αλλά να νικήσει. Για να ανοίξουν δρόμοι ανατροπής και χειραφέτησης.

Και γι’ αυτό πρέπει σήμερα να στηριχτεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η δύναμη που δεν ταλαντεύεται ανάμεσα στην «επαναδιαπραγμάτευση» και την καταγγελία των Μνημονίων και της δανειακής σύμβασης. Που αναδεικνύει καθαρά την ανάγκη της ρήξης με το ευρώ και την ΕΕ. Που επιμένει στην κοινή δράση της αριστεράς, μέσα στους αγώνες. Που ήταν στο δρόμο του αγώνα όλη την προηγούμενη περίοδο και θα είναι εκεί, στην απεργία, την κατάληψη, τη συνέλευση και την επομένη των εκλογών, όποια και εάν είναι η κυβέρνηση.

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Πρέβεζα


Κυριακή 10 Ιούνη, 8:30μμ, στην Πλατεία της Θεοφανείου
κεντρικός ομιλητής: Γιώργος Κρεασίδης, μέλος του πανελλαδικού συντονιστικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ,
θα χαιρετίσουν υποψήφιοι του ψηφοδελτίου της περιφ. ενότητας Πρέβεζας

Οι τραμπουκισμοί Κασιδιάρη δείχνουν πως εχθρός της Χρ. Αυγής και του φασισμού είναι η Αριστερά, όχι το σύστημα

Οι τραμπουκισμοί του Κασιδιάρη, στελέχους της φασιστικής Χρ. Αυγής, σε ζωντανή τηλεοπτική εκπομπή σε βάρος της Λ. Κάνελλη του ΚΚΕ και της Ρ. Δούρου του ΣΥΡΙΖΑ, έδειξε ότι κύριος εχθρός των φασιστών είναι η Αριστερά, αλλά και κάθε κομμάτι της κοινωνίας που είναι ανυπεράσπιστο. Ποτέ η εξουσία.

Η έκρηξη βίας από το στέλεχος της Χρ. Αυγής έρχεται μετά από μια σειρά οργανωμένων επιθέσεων σε βάρος μεταναστών, αλλά και αγωνιστών της αριστεράς, επιδείξεων δύναμης του παρακρατικού μηχανισμού με δήθεν μηχανοκίνητες πορείες υπό την επίβλεψη της αστυνομίας.

Η βαρβαρότητα σε ζωντανή μετάδοση είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι υποτιμήθηκαν όλα αυτά, εξωραΐστηκαν ως «λάιφ στάιλ», αξιοποιήθηκαν για να ξεχαστεί το Μνημόνιο, ότι αντιμετωπίστηκαν οι τραμπούκοι της Χρ. Αυγή με το γάντι. Δεν πρέπει να ξεχνά κανένας ότι ο Κασιδιάρης είναι γνωστός τραμπούκος, υπόδικος για συνδρομή σε ληστεία, απρόκλητη επικίνδυνη σωματική βλάβη, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία.

Είναι αποτέλεσμα επίσης του γεγονότος ότι η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της, τσαλακώνοντας κάθε δημοκρατική κατάκτηση και διαδικασία σε όλη σχεδόν την Ευρώπη, επιβάλλουν την πολιτική των Μνημονίων ενάντια στη θέληση και τα συμφέροντα των λαών. Στις χώρες της ΕΕ η δημοκρατία, τα δικαιώματα και οι πολιτικές ελευθερίες θεωρούνται εμπόδιο για την οικονομική ανάπτυξη. Οι φασίστες αναβαθμίστηκαν επίσης με την εξίσωση κομμουνισμού και φασισμού που προπαγανδίζει η ΕΕ, τη στοχοποίηση της Αριστεράς και των κοινωνικών αγώνων γενικότερα

Τα μεγάλα λόγια της Χρ. Αυγής ενάντια στο σύστημα είναι ψεύτικα. Προσπαθεί να καθιερωθεί με το λαϊκισμό ενάντια στους μετανάστες, κάτι που βολεύει το μνημονιακό μπλοκ, για να υπερασπιστεί μετά τα ιερά και τα όσια του κεφαλαίου, από τα συμφέροντα του Μάνεση του Χαλυβουργίας μέχρι την παραμονή της χώρας στο ευρώ.

Αυτός είναι ο φασισμός: δε συζητά και όταν νομίζει ότι έχει πλάτες, χτυπά όσους υπερασπίζονται δικαιώματα, σε μια κοινωνία όπου η Τρόικα και οι πολιτικοί της λένε πως στο όνομα του χρέους τα δικαιώματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας είναι πολυτέλεια.
Δεν χωράει κανένας εφησυχασμός. Δεν πρέπει να περιμένουμε να δούμε στα κανάλια το νέο τρομοκρατικό χτύπημα των φασιστών. Η πάλη ενάντια στο Μνημόνιο είναι πάλη ενάντια σε κάθε φασισμό. Πρώτη απάντηση το αντιφασιστικό συλλαλητήριο την Παρασκευή 8 Ιούνη, στην Ομόνοια στις 7μμ.

Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

31 ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ Ε.Ο.Κ., Ε.Ε.: ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΗΣ ΑΓΡΟΤΙΑΣ!

Τριάντα ένα (31) χρόνια παραμονής στην ΕΟΚ - ΕΕ και εφαρμογής της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (Κ.Α.Π.) από τις εναλλασσόμενες αντιαγροτικές κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, είχαν και έχουν ολέθριες συνέπειες στους φτωχομεσαίους αγρότες και σε όλους τους εργαζόμενους :

Τεράστια μείωση παραγωγής σε βασικά, δυναμικά, προνομιακά, αγροτικά προϊόντα (καπνός, βαμβάκι, ζάχαρη, κορινθιακή σταφίδα, σουλτανίνα, βιομηχανική ντομάτα, καλαμπόκι, σιτηρά, κτηνοτροφία κ.ά.). Χαρακτηριστικό παράδειγμα : αντί για τη δημιουργία του 6ου (ανάμεσα σε Τρίκαλα - Καρδίτσα), έκλεισαν τα 2 από τα 5 εργοστάσια ζάχαρης (Λάρισα, Ξάνθη), τα υπόλοιπα 3 υπολειτουργούν (Πλατύ Ημαθίας, Σέρρες, Ορεστιάδα), οι μόνιμοι εργαζόμενοι σ΄ αυτά μειώθηκαν από 1.320 σε 420, η παραγωγή ζάχαρης μειώθηκε 10 φορές (από 320.000 τόνους που είναι οι ανάγκες της ντόπιας αγοράς, σε 32.000 τόνους, τεράστιες εισαγωγές κ.ά.).

Μετατροπή της χώρας από εξαγωγέα αγροτικών προϊόντων (πριν τη ένταξη στην ΕΟΚ, το 1981) σε εισαγωγέα, με το αγροτικό εμπορικό έλλειμμα να φθάνει τα 3,5 - 4 δισεκ. ¤υρώ το χρόνο (συνολικά έχει ξεπεράσει τα 60 δισεκ. ¤υρώ), ξεπερνώντας, για πρώτη φορά, το σύνολο των «αγροτικών» επιδοτήσεων της Ε.Ε., που κατά 80% πηγαίνουν στις τσέπες βιομηχάνων και μεγαλοαγροτών!

Μαζικό ξεκλήρισμα της φτωχής αγροτιάς, με το ποσοστό του αγροτικού πληθυσμού από 25% να έχει μειωθεί στο 10%, γεγονός που επιδεινώνει την ανεργία στις πόλεις.

Συγκέντρωση του 50% της αγροτικής γης και του 60% της αγροτικής παραγωγής στα χέρια μιας μειοψηφίας (6% των αγροτών) μέσω αγοράς και ενοικίασης γης, αύξηση της μισθωτής εργασίας στη γεωργία και κτηνοτροφία (κυρίως από μετανάστες), σοβαρές καπιταλιστικές κοινωνικο-ταξικές αλλαγές στο χωριό.

Πλήρης κατάργηση του αγροτικού «κράτους πρόνοιας» (στον καθορισμό τιμών, στην επιδότηση των εφοδίων, στις παρεμβάσεις μέσω των Συνεταιρισμών κ.ά.) και πλήρης παράδοση των φτωχομεσαίων αγροτών και του μόχθου τους στις ληστρικές «δυνάμεις της αγοράς». Με τριπλή συνέπεια: α) Εκρηκτική διόγκωση του κόστους παραγωγής. β) Εξευτελιστικές τιμές στον αγρότη, με δεδομένο ότι τα αγροτικά προϊόντα είναι, κατά κύριο λόγο, πρώτη ύλη της βιομηχανίας και γ) πανάκριβες τιμές και νοθευμένα προϊόντα στον εργαζόμενο καταναλωτή της πόλης. Παράδειγμα: λάδι στον παραγωγό 2 ¤/κιλό και στον εργαζόμενο καταναλωτή 6 ¤/λίτρο (910 γραμμάρια), συχνά νοθευμένο!

Η ΑΝΤΙΑΓΡΟΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ

Ολες οι παραπάνω αντιαγροτικές συνέπειες θα χειροτερέψουν άμεσα και δραματικά, με τη νέα αντιαγροτική επίθεση Ε.Ε. - Κ.Α.Π. - κυβερνήσεων, που βρίσκεται σε εξέλιξη, με πολλά μέσα και τρόπους :

α) Με την εφαρμογή του Μητρώου Αγροτών (Νόμος 3874/2010) για τη νομοθετική - διοικητική επιτάχυνση του ξεκληρίσματος των εργατο-αγροτών και αγροτο-εργατών.

β) Με τον «Καλλικράτη», την όξυνση των ενδο-περιφερειακών ανισοτήτων και την πλήρη εγκατάλειψη των ορεινών και μειονεκτικών περιοχών.

γ) Με το «Μνημόνιο διαρκείας», το «Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα», την ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ (όπου το 65% των αγροτών έχει υποθηκεύσει τις περιουσίες του και που, μέσα στις εκλογές, στις 25 Απρίλη, η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, εντελώς ύπουλα, πέρασε το 92,8% των μετοχών της στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων). Με το ξεπούλημα των θυγατρικών της ΑΤΕ αγροτικών βιομηχανιών (π.χ. ΔΩΔΩΝΗ - γάλα, ΕΛΒΙΖ - ζωοτροφές, ΣΕΚΑΠ - τσιγάρα, 3 βιομηχανίες ζάχαρης κ.ά.) και γενικότερα το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (50 δισεκ. ¤υρώ), που είναι αρχική συνταγή της Ν.Δ., που αποδέχθηκε το ΠΑΣΟΚ και η Τρόϊκα!

δ) Με τη νέα, πολύ πιο αντιδραστική αναθεώρηση της ΚΑΠ της ΕΕ για το διάστημα 2014 - 2020. Που προβλέπει συνολική μείωση των επιδοτήσεων κατά 12,5%, κατανομή τους σε περισσότερες χώρες - μέλη της ΕΕ, μεγαλύτερη αποσύνδεσή τους απ΄ την παραγωγή, αναπροσανατολισμό - συγκέντρωσή τους υπέρ των μεγαλοαγροτών και σε βάρος των φτωχών αγροτών (με την «περιφερειοποίηση», το λεγόμενο «πρασίνισμα», τις αγραναπαύσεις και τις αμειψισπορές) και κυρίως την πλήρη κατάργησή τους στους μικροαγρότες (κάτω από τα 4 στρέμματα ή τα 400 ευρώ).

ε) Βασικό εργαλείο της επίθεσης αποτελεί ο νέος Νόμος Σκανδαλίδη για τους Συνεταιρισμούς : «Νόμος - έκτρωμα», που «έβαλε στο γύψο» 6.500 Συνεταιρισμούς και τις 120 Ενώσεις τους, τους 3.000 Αγροτικούς Συλλόγους και τις 50 Ομοσπονδίες τους. Κατασκεύασε στη θέση τους και επέβαλε, εντελώς αντιδημοκρατικά και αντισυνταγματικά, 300 καλλικρατικούς «επιχειρηματικούς» Συνεταιρισμούς και 300 αγροτικούς Συλλόγους μεγαλοαγροτών (κατά Δήμο και κατά προϊόν), πολύ πιο ασφυχτικά ελεγχόμενους από Υπουργείο Γεωργίας - κυβέρνηση - κράτος - ΕΕ. Πρόκειται για συνολική - βαθύτερη καπιταλιστική αναδιάρθρωση του αγροτικού τομέα, που συνδυάζει - συντονίζει πολλά μέσα : Καλλικρατικούς Συνεταιρισμούς και Αγροτικούς Συλλόγους, Μητρώο Αγροτών και Ομάδες Παραγωγών (δούρειοι ίπποι της Ε.Ε.), Αγροτικές Εταιρικές Συμπράξεις και Διεπαγγελματικές Οργανώσεις, Αγροδιατροφικές Συμπράξεις στις Περιφέρειες, «Συμβολαιακή Γεωργία», «Καλάθια Αγροτικών Προϊόντων» και «Δημοπρατήρια».

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΦΤΩΧΟΜΕΣΑΙΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ

Οι αγωνιστές της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στην ύπαιθρο, υποστηρίζουν τους στόχους πάλης και τα αιτήματα της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Παλεύουν για :

Πρώτο: Προστασία του εισοδήματος των μικρομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων, με θεσμοθέτηση κατώτερων εγγυημένων τιμών σε όλα τα αγροτικά προϊόντα, που θα καλύπτουν το κόστος παραγωγής και θα εξασφαλίζουν βιώσιμο εισόδημα. Δεύτερο: Κατάργηση των επιδοτήσεων σε μεγαλοαγρότες και βιομήχανους. Χορήγησή τους μόνο σε μικροαγρότες και μικροκτηνοτρόφους για ομαδική και συνεταιριστική παραγωγή. Τρίτο: Ουσιαστική μείωση του κόστους παραγωγής με φτηνά καλλιεργητικά μέσα, εφόδια και ζωοτροφές, με κατάργηση του Φ.Π.Α. σ΄ αυτά, με χαμηλότοκα δάνεια από την ΑΤΕ (που πρέπει να μείνει κρατική) και με βασικά έργα υποδομής. Τέταρτο: ΟΧΙ στο «Μητρώο Αγροτών», στον «Καλλικράτη», στους «Συνεταιρισμούς Α.Ε.» και στις λεγόμενες «Διεπαγγελματικές Οργανώσεις» μεγαλοαγροτών - μεγαλεμπόρων - βιομηχάνων. Πέμπτο: Πλήρη ασφάλιση και περίθαλψη των μικρομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων από τον ΟΓΑ, χωρίς εισφορές. Πλήρη ασφάλιση της παραγωγής τους, καθώς και του φυτικού και ζωϊκού κεφαλαίου από ζημιές, από τον ΕΛΓΑ. ΄Αμεση και πλήρη αποζημίωση και αποκατάσταση πληγέντων από καταστροφές (πυρόπληκτοι, σεισμόπληκτοι, πλημμυροπαθείς κ.ά.). ΄Εκτο: ΄Αμεσο διπλασιασμό των εξευτελιστικών αγροτικών συντάξεων, χορήγησή τους στα 60 χρόνια στους αγρότες και στα 55 χρόνια στις αγρότισσες. ΄Εβδομο: Πλήρης ισοτιμία πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων (συλλογική σύμβαση, μισθός, ασφάλιση, περίθαλψη, σύνταξη κ.ά.) στους εργάτες γης, μόνιμους και εποχιακούς, ΄Ελληνες και Μετανάστες. Όχι στην ξενοφοβία και το ρατσισμό. ΄Ογδοο: ΄Αμεση απαλλοτρίωση, χωρίς αποζημίωση, της μεγάλης αγροτικής ιδιοκτησίας (εκκλησιαστικής, μοναστηριακής, ιδιωτικής), διάθεσή της για συνεταιριστική χρήση και παραγωγή. ΄Ενατο: ΟΧΙ στους γενετικά μεταλλαγμένους οργανισμούς, σπόρους, αγροτικά προϊόντα και τρόφιμα, που αυξάνουν τα κέρδη των πολυεθνικών εταιρειών και τον έλεγχό τους στην αγροτική παραγωγή, δημιουργώντας παράλληλα μεγαλύτερους κινδύνους στον άνθρωπο και στο περιβάλλον.΄Οχι στα «μαϊμού» οικολογικά προϊόντα και στην εκμετάλλευση της οικολογικής ευαισθησίας των καταναλωτών. Δέκατο: ΟΧΙ στην ποινικοποίηση των αγροτικών αγώνων, κατάργηση όλων των «αγροτοδικείων».

ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΕΕ. ΨΗΦΟ ΣΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ!

Τα ώριμα και δίκαια αιτήματα των φτωχομεσαίων αγροτών δεν μπορούν να ικανοποιηθούν εντός των πλαισίων της ΚΑΠ, του «Δημοσιονομικού Συμφώνου» (δεύτερο, χειρότερο Μάαστριχτ), εντός του ¤υρώ και της Ε.Ε., με ξεπούλημα της ΑΤΕ και με τεχνοκρατικές τραπεζικές «καλλιεργητικές κάρτες» αγοράς εφοδίων από τις πολυεθνικές, όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε, φυσικά, με την άρνηση της κοινής δράσης στο μαζικό λαϊκό κίνημα και με την παραπομπή της εξόδου από ¤υρώ - Ε.Ε. στις ελληνικές καλένδες της «λαϊκής εξουσίας», όπως προτείνει το ΚΚΕ.

Η λύση των οξύτατων προβλημάτων της φτωχής αγροτιάς απαιτεί άμεσο πρόγραμμα αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης και εξόδου από την καπιταλιστική κρίση, από τη σκοπιά της επανάστασης και της εργατικής εξουσίας - δημοκρατίας : Με άμεση κατάργηση του Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, παύση πληρωμής και μονομερή διαγραφή του ληστρικού χρέους, έξοδο από ¤υρώ - ΕΕ, εθνικοποίηση - κρατικοποίηση Τραπεζών χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο, αντικαπιταλιστική ανασυγκρότηση της υπαίθρου με παραγωγικούς συνεταιρισμούς φτωχομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων. Για να ανοίξει ο δρόμος για το επαναστατικό πέρασμα της εξουσίας και του πλούτου στα χέρια των παραγωγών του, για την εργατική εξουσία - δημοκρατία, τη σύγχρονη κομμουνιστική κοινωνία. Για τη ριζική λύση του σύγχρονου αγροτικού ζητήματος, με αγροτική παραγωγή και προϊόντα, όχι για τις ανάγκες της χωματερής, της αγοράς και του κέρδους, αλλά για τις ανάγκες των εργαζομένων του χωριού και της πόλης, σε πλήρη αρμονία με τη φύση!

Η ψήφος στην ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. είναι συμβολή στην οικοδόμηση του μετώπου πάλης φτωχής αγροτιάς - εργατών γης - εργατικής τάξης - νεολαίας, αναγκαίου για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής Ε.Ε. - κυβερνήσεων, για την υπεράσπιση και βελτίωση της ζωής των φτωχομεσαίων αγροτών. Είναι ουσιαστική συμβολή στη συγκρότηση του αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής της επίθεσης Ε.Ε. - Δ.Ν.Τ. - κεφαλαίου και κάθε κυβερνητικού διαχειριστή της. ΄Εμπρακτη συμβολή στη γενικότερη υπόθεση της δημιουργίας ενός μαζικού μετώπου της αντικαπιταλιστικής - επαναστατικής - σύγχρονα Κομμουνιστικής Αριστεράς, που απαιτούν οι ανάγκες των εργαζομένων και οι δυνατότητες της εποχής μας.

Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

Tετραγωνισμός του κύκλου και πίσω από τις λαϊκές απαιτήσεις το πρόγραμμα που παρουσίασε ο ΣΥΡΙΖΑ

Ριζική υποχώρηση από το λαϊκό αίτημα για ουσιαστική και όχι τυπική κατάργηση του Μνημονίου και των συνεπειών του στην κοινωνία αποτελεί το πρόγραμμα που ανακοίνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Πρόκειται για έναν πραγματικό τετραγωνισμό του κύκλου, αφού προσπαθεί μεν να δείξει ότι ανταποκρίνεται στα άμεσα αιτήματα που το ίδιο το λαϊκό κίνημα επέβαλε, αλλά ταυτόχρονα να κλείσει το μάτι στους δανειστές και τους εκπροσώπους του κεφαλαίου. Προτείνει κάποια άμεσα μέτρα ανακούφισης, αλλά ταυτόχρονα, λόγω της εμμονής στο δρόμο εντός του ευρώ, αποδέχεται τη δανειακή σύμβαση και την αναγκαιότητα να συνεχίσει η χώρα να δέχεται τις δόσεις των δανείων και την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Όμως, το ευρώ και η δανειακή σύμβαση σημαίνουν λιτότητα, μειώσεις μισθών και μηδενικά ελλείμματα σε βάρος των κοινωνικών αναγκών και βέβαια απώλεια οποιουδήποτε δημοκρατικού κοινωνικού ελέγχου στην οικονομία.

Το «άλλο παραγωγικό μοντέλο», η «κοινωνική οικονομία», η «καταπολέμηση της ανεργίας» που επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αν στηριχτεί στα χρήματα της Ε.Ε. και των ΕΣΠΑ, έχει πολύ συγκεκριμένο πρόσημο:

-Αν βασίζεται στα χρήματα των ΕΣΠΑ, η «καταπολέμηση της ανεργίας» σημαίνει κακοπληρωμένες θέσεις ημιαπασχόλησης, με πρόσληψη μέσω των ΜΚΟ, σημαίνει δηλαδή τη νέα μορφή δουλεμπορίου και στέιτζ.

-Αν βασίζεται στα χρήματα των ΕΣΠΑ, η «παραγωγική ανασυγκρότηση» σημαίνει και πάλι Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα για τη χρηματοδότηση κατασκευών και «μεγάλων έργων», με καταστροφή του περιβάλλοντος και υπερκέρδη για τους εργολάβους που λυμαίνονται τα δημόσια έργα.

-Στη γλώσσα των ΕΣΠΑ η «κοινωνική οικονομία» δεν αποτελεί παρά μετωνυμία για τις εργολαβικές εταιρείες.

-Στη γλώσσα της ΚΑΠ «επιδοτήσεις» δεν σημαίνει παρά διάλυση της αγροτικής παραγωγής.

Δεν υπάρχει «άλλο παραγωγικό μοντέλο» για τη χώρα αν δεν συγκρουστείς με τους όρους της ΕΕ και των χρηματοδοτήσεών της, δεν υπάρχει «άλλη ανάπτυξη» αν βασίζεσαι σε χρήματα από το ΔΝΤ και την ΕΕ.

Ούτε υπάρχει «αναδιανομή του πλούτου» με μορατόριουμ με τους εφοπλιστές ή με το να κλείνεις το μάτι στα κοράκια που θέλουν να λυμαίνονται τη δημόσια περιουσία («στήριξη ανταγωνιστικών κλάδων της οικονομίας» κλπ.). Οι εξαγγελίες για «φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου» χωρίς έλεγχο των χρηματοπιστωτικών ροών, είναι σχεδόν κενή περιεχομένου για όλους αυτούς που τοποθετούν τα χρήματά τους σε εταιρείες off-shore, στα νησιά Κέυμαν και σε άλλους εξωτικούς προορισμούς.


Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ακόμα και τα άμεσα βήματα ανακούφισης της κοινωνίας σήμερα προϋποθέτουν την άμεση ρήξη με το μηχανισμό του χρέους και του ευρώ:

- την καταγγελία των δανειακών συμβάσεων παράλληλα με την άμεση παύση πληρωμών στο χρέος αλλά και την άρνηση όλων των επόμενων δόσεων και χρηματοδοτήσεων.

- την άμεση εκκίνηση της διαδικασίας εξόδου από το ευρώ για να υπάρχει έλεγχος στη νομισματική πολιτική.

- την άμεση εθνικοποίηση των τραπεζών παράλληλα με την εφαρμογή άμεσα φραγμών στην κίνηση κεφαλαίων, ώστε να αποφευχθεί η μαζική διοχέτευση πλούτου στο εξωτερικό. Την άμεση εθνικοποίηση όλων των στρατηγικών επιχειρήσεων και τομέων (επικοινωνίες, ενέργεια, ύδρευση, διυλιστήρια, ορυχεία, δημόσια έργα, παραγωγή φαρμάκων κ.λπ.) χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο, ώστε να εξασφαλιστεί η σταθερή λειτουργία τους προς όφελος του λαού. Μόνο με ένα εκτεταμένο πρόγραμμα άμεσων εθνικοποιήσεων, μαζί με γενναία φορολόγηση του πλούτου, είναι δυνατό να υπάρξει η αναγκαία αναδιανομή εισοδήματος που θα επιτρέψει και την λειτουργία του δημοσίου χωρίς τις δόσεις των δανείων.

- την επιβολή υποχρεωτικών τιμών σε όλα τα βασικά αγαθά (καύσιμα, είδη πρώτης ανάγκης) για να αποφευχθούν οι απότομες ανατιμήσεις και η κερδοσκοπία και, εάν χρειαστεί, και διοικητικού ελέγχου της διανομής τους ξεκινώντας από τις άμεσες προτεραιότητες (π.χ. εξασφάλιση της λειτουργίας βασικών υποδομών, δημόσιων συγκοινωνιών κ.λπ.). Αυτό θα επιτρέψει και τον καλύτερο χειρισμό της μετάβασης στο νέο νόμισμα.

Και όλα αυτά βασισμένα στον οργανωμένο λαό, το κίνημα και τις μορφές του.


Στις λεπτομέρειές του, αν δει κανείς το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, μια σειρά από μέτρα που θα αποκαθιστούσαν το επίπεδο ζωής της εργαζόμενης πλειοψηφίας και τα δημοκρατικά της δικαιώματα μένουν μετέωρα ή τοποθετούνται στο αόριστο μέλλον:

·Δεν προβλέπεται η αποκατάσταση του εισοδήματος των εργαζομένων έστω στα επίπεδα του 2009, ενώ οι όποιες διασφαλίσεις αφορούν μόνο τον κατώτατο μισθό και το επίδομα ανεργίας.

·Δεν προβλέπεται η κατάργηση των χαρατσιών, παρά μόνο για τα πλέον φτωχά στρώματα, ενώ αντίστοιχα η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας προβλέπεται δωρεάν άμεσα μόνο για τους πλέον αδύνατους οικονομικά.

· Στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει η ανατροπή της πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων και ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου. Η επαναφορά στο δημόσιο επιχειρήσεων που ήδη ιδιωτικοποιήθηκαν συνδέεται με τις «δυνατότητες της οικονομίας». Αντιθέτως, μιλούν για έσοδα από τα «δικαιώματα επί του φυσικού και του ορυκτού πλούτου της χώρας» καθώς και από «την εμπορεύσιμη κινητή και ακίνητη περιουσία του κράτους». Άρα, το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων δεν καταργείται, απλώς αλλάζει προσανατολισμό.

·Δεν προβλέπονται ουσιαστικά μέτρα για τη δραματική κατάσταση του αγροτικού κόσμου. Τι θα γίνει δηλαδή με τις ποσοστώσεις, τις δεσμεύσεις και τα όρια της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής που καταστρέφει τον αγροτοκτηνοτροφικό κόσμο, χτες τον καπνό, σήμερα τη ζάχαρη κλπ.

·Οι διατυπώσεις για το ποιοι νόμοι θα καταργηθούν είναι ασαφείς, αφήνοντας πολλά περιθώρια ερμηνειών. Απουσιάζει ακόμα και η κατάργηση των αντισφαλιστικών νόμων που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, η ρητή δέσμευση για κατάργηση του αντιδραστικού Καλλικράτη, του νόμου Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ, του νόμου Λοβέρδου για την υγεία, του Ν. 4024 για το ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων.

·Λείπει η κατάργηση των τρομονόμων, ενώ η σωστή θέση για κατάργηση των ΜΑΤ-ΥΜΕΤ δεν συμπεριλαμβάνει τις ομάδες ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ και τους ασφαλίτικους κατασταλτικούς μηχανισμούς.

·Απουσιάζει η άμεση αποχώρηση από το ΝΑΤΟ ως αναγκαία απαλλαγή από το φαύλο κύκλο των εξοπλισμών και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Εξ ίσου δεν γίνεται καμία μνεία για την εκδίωξη της Frontex.


Πάνω από όλα, όμως, από το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ απουσιάζει το λαϊκό μαζικό κίνημα, ο οργανωμένος λαός, αυτός που με τον αγώνα του οδήγησε στη συντριβή τα κόμματα του Μνημονίου, αυτός που μπορεί να επιβάλλει μια άλλη διέξοδο και να χαράξει έναν άλλο δρόμο για την οικονομία και τη χώρα.

Αντί να προετοιμάζει και να οργανώνει τον λαό για να πάρει πίσω αυτά που του ανήκουν, ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει ένα πρόγραμμα «σταδιακής προσαρμογής», που ο χρόνος για να προχωρήσει από το ένα βήμα στο άλλο θα εξαρτάται από τους ρυθμούς της «οικονομικής ανάπτυξης». Ουσιαστικά η υλοποίηση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ προϋποθέτει την έξοδο του καπιταλισμού από την κρίση του, κάτι που δεν διαφαίνεται από κανένα στοιχείο. Βρισκόμαστε μπροστά στο βάθεμα της κρίσης του καπιταλισμού και η πρόσδεση στο άρμα της ΕΕ μόνο δεινά μπορεί να φέρει στον εργαζόμενο λαό.

Η πραγματικότητα δείχνει ότι ακόμη και τα συγκεκριμένα άμεσα βήματα ανακούφισης σήμερα της κοινωνίας απαιτούν τη ρήξη με το μηχανισμό του χρέους και του ευρώ. Υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από το χρέος, τα Μνημόνια, το ευρώ, την ΕΕ και τους νόμους της αγοράς και του κέρδους. Δεν είναι ο δρόμος της τεχνητής νηνεμίας, αλλά του σκληρού αγώνα για να χτίσουμε μια άλλη κοινωνία, μια άλλη οικονομία, βασισμένη στις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας.