Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Σχετικά με την επίθεση της ηγεσίας του ΚΚΕ στο ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Σχόλιο του Γραφείου Τύπου του ΝΑΡ

Τις τελευταίες μέρες κλιμακώνεται μια χωρίς αρχές επίθεση της ηγεσίας του ΚΚΕ στο ΝΑΡ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και γενικότερα την αντικαπιταλιστική, επαναστατική κομμουνιστική Αριστερά. Μια επίθεση που φιλοδοξεί να υψώσει τείχη μεταξύ των αγωνιστών της Αριστεράς και να δυναμώσει τον ενδοαριστερό εμφύλιο. Η επίθεση πραγματοποιείται με έναν καταιγισμό δημοσιευμάτων από τις στήλες του Ριζοσπάστη (και με άρθρο μέλους του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ) αλλά και με τραμπούκικες επιθέσεις μελών της ΚΝΕ και του ΚΚΕ σε βάρος αγωνιστών της ΕΑΑΚ και της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση.

Αν και το ΚΚΕ μιλά για «κήρυξη πολέμου στην εργατική τάξη» από το κεφάλαιο, τελικά απαντά με τον πόλεμο που κήρυξε ο Περισσός εναντίον της επαναστατικής Αριστεράς.
Η ηγεσία του ΚΚΕ, θορυβημένη από την άνοδο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ανεξάρτητου ταξικού ρεύματος στο εργατικό κίνημα, κατρακυλά τόσο πολύ ώστε να χαρακτηρίζει την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως «χώρο που κηδεμονεύεται και είναι υπονομευόμενος από διάφορα κέντρα». Συκοφαντεί το ΝΑΡ που προτείνει επίμονα (και στο ΠΑΜΕ) την κοινή ανατρεπτική δράση της Αριστεράς στο μαζικό κίνημα ενάντια στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, την ΕΕ και το ΔΝΤ, ότι «πρωτοστάτησε στον πόλεμο ενάντια στο ΠΑΜΕ», με τις «θέσεις της ΠΑΣΚΕ, με τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ, με τις θέσεις της εργοδοσίας»! Η ηγεσία της ΚΝΕ φτάνει μάλιστα στο σημείο να χαρακτηρίζει ΕΚΟΦίτες και «σύγχρονους φασίστες» τους αγωνιστές της ΕΑΑΚ, αξιοποιώντας με τον πιο χυδαίο τρόπο σε αυτή την απαράδεκτη επίθεση και την ηρωική μορφή της κομμουνίστριας και μέλος της ΚΝΕ Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, που άφησε την τελευταία της πνοή στις πύλες της ΕΤΜΑ τον Ιούλη του 1980.

Το αμόκ της ηγεσίας του ΚΚΕ αποκαλύπτει τα βαθύτερα προβλήματα και αδιέξοδα της γραμμής του. Ενώ μιλά για πόλεμο με το κεφάλαιο, οι εργαζόμενοι βλέπουν να πέφτουν «άσφαιρα πυρά» από την πλευρά του ΚΚΕ. Αρνείται πεισματικά να συμβάλλει σε ένα μαζικό, ενωτικό και πολιτικό κίνημα της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας για την ανατροπή της επίθεσης, για να ανατραπεί η «χούντα» κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ και να ανοίξει ο δρόμος για την αντικαπιταλιστική επανάσταση προς τον κομμουνισμό της εποχής μας. Απ’ αυτό το επείγον καθήκον για όλη την Αριστερά αυταπατάται ότι μπορεί να δραπετεύσει η ηγεσία του ΚΚΕ υψώνοντας νέα τείχη στο «κομματικό φρούριο» του αλάθητου. Αρνούμενο την ανάγκη για ένα νέο, νικηφόρο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα επαναστατικής υπέρβασης της καπιταλιστικής κρίσης που θα ανταποκρίνεται στην εποχή μας, προβάλλοντας μια «λαϊκή εξουσία» χωρίς επανάσταση και μια αναπαλαίωση των ταξικά εκφυλισμένων καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού», γυρίζει την πλάτη στις αναζητήσεις των αριστερών και των κομμουνιστών που φουντώνουν, στην ανάγκη της κοινής δράσης και της μαχόμενης αυτοκριτικής του κινήματος.

Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς κρίνονται πολύ αυστηρά από τους εργαζόμενους: Θα μπουν στον πόλεμο, με ανατρεπτική αντικαπιταλιστική πολιτική γραμμή, συμβάλλοντας σε ένα ενωτικό κίνημα για την ανατροπή της επίθεσης κυβέρνησης και κεφαλαίου ή θα οδηγήσουν στον πολιτικό αφοπλισμό και την ήττα των εργαζομένων, είτε με τη λογική «πας μη ΚΚΕ βάρβαρος», είτε με την πρόσδεση στην ΕΕ, στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και τη σοσιαλδημοκρατία άλλων δυνάμεων;
Το ΝΑΡ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η αντικαπιταλιστική Αριστερά δεν θα κατρακυλήσουν στον ενδοαριστερό εμφύλιο. Καλούμε στην ψύχραιμη απόκρουση της χυδαίας επίθεσης της ηγεσίας του ΚΚΕ. Καλούμε τους σκεπτόμενους αγωνιστές της βάσης του ΚΚΕ να μην παρασυρθούν σε αυτή την επικίνδυνη λογική. Με συναίσθηση και των δικών μας αδυναμιών, επιμένουμε στην ανατρεπτική κοινή δράση της Αριστεράς ενάντια στο κοινό αντίπαλο.
Το ΝΑΡ και η αντικαπιταλιστική Αριστερά έχουν διαλέξει χαράκωμα και στόχο. Η ηγεσία του ΚΚΕ προς τα που «πυροβολεί»;

Αθήνα, 22/12/2010

www.narnet.gr

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Στο «γύψο» τα δικαιώματα από τον «γιατρό» Στρος Καν



Προκλητικός ο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν, όχι μόνο υπεράσπισε τις επιλογές της τρόικας και της κυβέρνησης, αλλά –σε μια πρωτοφανή επέμβαση στην εσωτερική πολιτική ζωή - απαίτησε και συναίνεση του λαού και των κομμάτων στην πολιτική κυβέρνησης – ΔΝΤ - ΕΕ.

Με μια γλώσσα που θύμισε άλλες εποχές κάλεσε τους Έλληνες εργαζόμενους να μην αντιδρούν στο «γιατρό» τους(!), διαλέγοντας αυτό το ρόλο για το ΔΝΤ. Στο «γύψο» μάς είχαν βάλει οι «γιατροί» της χούντας των συνταγματαρχών. Τώρα, οι μακελάρηδες του σφαγείου κυβέρνησης – τρόικας προωθούν μια «θεραπεία» χωρίς αναισθητικό, χωρίς έλεος και χωρίς τέλος. Ήδη η επιμήκυνση αποπληρωμής των δανείων θα σημαίνει μακρόχρονη παραμονή του ΔΝΤ και της τρόικας στην Ελλάδα, με μακρόχρονη εφαρμογή της άγριας αντεργατικής πολιτικής τύπου Μνημονίου.

Η ανάγκη ανατροπής του Μνημονίου, της κυβέρνησης Παπανδρέου και της συνολικής αντιδραστικής επίθεσης γίνεται επιτακτική.

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Κάτω τα χέρια από τις συμβάσεις


Σε μια κανιβαλικού τύπου επίθεση στους εργατικούς μισθούς, συνολικά στα εργατικά δικαιώματα, αλλά και στην αξιοπρεπή ανθρώπινη διαβίωση επιδίδεται πλέον η κυβέρνηση, η οποία καθοδηγείται απροκάλυπτα από τους βιομηχάνους του ΣΕΒ, υλοποιώντας μέχρι κεραίας το αντεργατικό μνημόνιο που συνυπέγραψε με ΔΝΤ και ΕΕ.

Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, που προωθεί το υπουργείο Εργασίας, με την άλωση των κλαδικών συμβάσεων και την επιβολή μειωμένων μισθών έως και κατά 12% σε επιχειρησιακό επίπεδο, αλλά και τα φιρμάνια του ΣΕΒ για δουλειά ακόμα και το Σάββατο – την ίδια στιγμή που οι επιχειρήσεις επικαλούνται ότι δεν έχουν ....δουλειές- , ή και την Κυριακή, όπως επιβάλλουν Νομαρχία και μεγάλο εμπορικό κεφάλαιο για αρχή στις 12/12, οι χιλιάδες απολύσεις, η επέλαση της ελαστικής εργασίας και η συρρίκνωση των εργοδοτικών, θα διαμορφώσουν ένα τοπίο μεσαιωνικό για τον κόσμο της εργασίας και τη νεολαία.

Το χαλί για το πέρασμα αυτής της λαίλαπας έχει στρώσει η ΓΣΕΕ και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, που επιμένει να συνδιαλέγεται με τους εκπροσώπους και εφαρμοστές της πιο σκληρής αντεργατικής επίθεσης των τελευταίων δεκαετιών, και διαρκώς να μετατοπίζει στα μετόπισθεν τις δήθεν «κόκκινες γραμμές» που αυτή θέτει.

Οι εργαζόμενοι θα απαντήσουν δυναμικά στα σχέδια της κυβέρνησης και των βιομηχάνων, με ένα ταξικά αναγεννημένο και ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα και με το συντονισμό των αγωνιζόμενων πρωτοβάθμιων σωματείων. Θα οργανώσουν μαχητικούς και αποφασιστικούς αγώνες διαρκείας μέχρι την ανατροπή της επίθεσης, του σφαγείου της κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ αλλά και του ίδιου του καθεστώτος της εκμετάλλευσης και της εξαθλίωσης.

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Όχι στην επιστράτευση των ναυτεργατών! Κάτω η αντεργατική πολιτική

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει την προκλητική αντιδημοκρατική και αντεργατική απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να προβεί σε πολιτική επιστράτευση των απεργών ναυτεργατών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, η κυβέρνηση του Μνημονίου, που έχει υπογράψει την ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, που έχει απαγορεύσει τις αυξήσεις των μισθών, που θεωρεί εχθρική κάθε εργατική κινητοποίηση και «νόμο» τα αιτήματα των εργοδοτών, να προχωρά στη «νέα εποχή» με το σκουριασμένο οπλοστάσιο των πλέον αντιδραστικών πλευρών του ελληνικού κράτους.

Το μαχόμενο εργατικό κίνημα, όλοι οι εργαζόμενοι και οι νέοι πρέπει να σταθούν αποφασιστικά στο πλευρό των ναυτεργατών:

- Για να μην περάσει, να ακυρωθεί στην πράξη, η πολιτική επιστράτευση, να συνεχιστεί η απεργία στα καράβια.

- Για να υπογραφεί συλλογική σύμβαση εργασίας, με αυξήσεις στους μισθούς, να σπάσει το «απαγορευτικό» του Μνημονίου, που επιδιώκει να καταργήσει κάθε μισθολογική αύξηση.

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Όχι στον αγωγό φυσικού αερίου ανάμεσα από Σύβοτα και Πάργα

Μπροστά στα κέρδη δεν υπολογίζουν τίποτα! Τεράστιες οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις!

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια σχεδιάζεται η διέλευση ενός αγωγού φυσικού αερίου στην περιοχή μεταξύ Σύβοτα και Πάργας. Το 2006 κυρώθηκε η σύμβαση μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας με την οποία τα συμβαλλόμενα μέρη ανέλαβαν την υποχρέωση να κατασκευάσουν υποθαλάσσιο αγωγό για την διασύνδεση των συστημάτων φυσικού αερίου των δυο χωρών και την σύνδεση με την Τουρκία (αγωγός ITGI, νόμος 3441/2006). Στο τμήμα του αγωγού που θα καταλήγει στη θάλασσα έχει σχεδιαστεί η κατασκευή και η λειτουργία σταθμού συμπίεσης φυσικού αερίου. Την εκτέλεση του έργου έχει αναλάβει η ΔΕΠΑ (μέσω κοινοπραξίας με την Ιταλική Edison και την Τουρκική Botas) η οποία προτείνει τη χωροθέτηση του σταθμού σε τοποθεσίες της κοινότητας Πέρδικας και του Δήμου Πάργας μη λαμβάνοντας υπ' όψη τις ενστάσεις των τοπικών φορέων και των κατοίκων της περιοχής.
Οι κάτοικοι της Πέρδικας και των Συβότων εδώ και καιρό έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους στην χωροθέτηση των εγκαταστάσεων των αγωγών φυσικού αερίου στην περιοχή τους, με Δημοψήφισμα στις 10/08/08 και με τις τελευταίες αποφάσεις του Κοινοτικού Συμβουλίου.

Το Δημοτικό Συμβούλιο Πάργας στις 22/09/2008 αποφάσισε ότι «δεν επιθυμεί και δεν επιτρέπει την εγκατάσταση του εργοστασίου συμπίεσης φυσικού αερίου και τη διέλευση του αγωγού στα διοικητικά όρια του Δήμου Πάργα» .

Σε απάντηση επιστολής της Επιτροπής Αγώνα Πάργας στον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης η ΔΕΠΑ δήλωσε ότι «η προτεινομένη χάραξη δεν διέρχεται από τα διοικητικά όρια του δήμου Πάργας» (18/05/10) και στις 17/09/2010 εγκρίθηκε, από την αρμόδια υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ η προμελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του υποθαλάσσιου ελληνοϊταλικού αγωγού που ορίζει το Βαρικό και την Ομπρέλα 2 ως θέσεις εγκατάστασης του σταθμού συμπίεσης και προσαιγιάλωσης του αγωγού αντίστοιχα.

Η Θέση Βαρικό, βρίσκεται σε απόσταση 7,5 περίπου χιλιομέτρων από την ακτή και η θέση Ομπρέλα 2 χιλιόμετρα. Και οι δύο θέσεις βρίσκονται στα διοικητικά όρια της Κοινότητας Πέρδικας του Νομού Θεσπρωτίας, πολύ κοντά στα διοικητικά όρια της Πρέβεζας. Η απόφαση κοινοποιείται στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις Θεσπρωτίας και Πρέβεζας, αφού υπάρχει μικρό τμήμα του αγωγού που διέρχεται από τα διοικητικά όρια της Αγιάς Πρέβεζας.

Είμαστε αντίθετοι με την διέλευση του αγωγού γιατί

- τα επιχειρήματα της ΔΕΠΑ περί μη βλαβερών συνεπειών των εγκαταστάσεων φυσικού αερίου δεν μας πείθουν.
- ο αγωγός είναι TRANSIT, που σημαίνει ότι δεν θα τροφοδοτήσει με αέριο την περιοχή, απλά θα περνά από εκεί.
- δεν θα δημιουργηθούν πολλές θέσεις εργασίας καθώς τα εργοστάσια θα χρειαστούν μόνο μια ντουζίνα εξειδικευμένους τεχνικούς

- προβλέπεται δε με το ΙΤGI να γίνει και αγωγός διπλής ροής και ο αγωγός South Stream να ακολουθήσει την ίδια πορεία με άλλο εργοστάσιο συμπίεσης στην ίδια θέση.

Σε μια περιοχή που ζεί χάρη στον τουρισμό, που είναι άμεσα συνδεδεμένος με την υψηλή ποιότητα του φυσικού περιβάλλοντος και τις όμορφες απόμερες παραλίες η κατασκευή εργοστασίου θα είναι καταστροφική για το φυσικό περιβάλλον αφού η θερμοκρασία της περιοχής θα ανέβει, οι όξινες βροχές θα καταστρέψουν τη γεωργική παραγωγή και ένα τυχαίο συμβάν μπορεί να αποβεί μοιραίο για την περιοχή, τους κατοίκους και τους επισκέπτες.

Τασσόμαστε άμεσα στο πλευρό των κατοίκων της περιοχής και καλούμε όλες τις συλλογικότητες και φορείς της περιφέρειας Ηπείρου να κάνουν το ίδιο, αρχικά με ψηφίσματα και έπειτα με τη φυσική τους παρουσία στις εκδηλώσεις αντίστασης στη περιοχή. Καλούμε τα συνδικάτα και τους συλλόγους της Ηπείρου να στηρίξουν τις τοπικές επιτροπές αγώνα.

Η κυβέρνηση και οι καπιταλιστές της κοινοπραξίας λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο!

Θα μας βρουν μπροστά τους!

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α Τοπική Επιτροπή Πρέβεζας

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Αλληλεγγύη στους ανήλικους διωκόμενους στη Λάρισα


Τον Δεκέμβρη του 2008 η αστυνομοκρατία οδηγεί στη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, και χιλιάδες πολίτες σ' όλη την Ελλάδα και στη Λάρισα βγαίνουν στους δρόμους και διαδηλώνουν.

Δύο χρόνια μετά έντεκα από τους ανήλικους συλληφθέντες μαθητές δικάζονται στις 9 Δεκέμβρη στα δικαστήρια της Λάρισας, με αστήρικτες κατηγορίες ως “Τρομοκράτες”. Στα πρόσωπά τους η “συμμορία” κυβέρνησης, Δ.Ν.Τ., Ε.Ε, “με δομημένη και διαρκή δράση και με κατανεμημένους ρόλους” προβάρει για ολόκληρη την κοινωνία των εργαζομένων το κοστούμι της κατάλυσης κάθε στοιχειώδους δικαιώματος κοινωνικής και πολιτικής διαμαρτυρίας.

Στόχος η θεσμική κατοχύρωση της αυθαιρεσίας και του ολοκληρωτισμού της εξουσίας μπροστά στο φόβο μαζικών λαϊκών αντιδράσεων ενάντια στα μέτρα λεηλασίας του εισοδήματος, ξεπουλήματος της Δημόσιας περιουσίας, κατάργησης ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Ενάντια στην καλπάζουσα ανεργία, την ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών, ξεκληρίσματος αγροτών και αυτοαπασχολούμενων στο όνομα του χρέους και στην υπηρεσία της απρόσκοπτης κερδοφορίας χρηματιστών, κερδοσκόπων, τραπεζών και λοιπών αναξιοπαθούντων κεφαλαιοκρατών.

Αυτοί που δεν είδαν “σύσταση συμμορίας” στο “παραδικαστικό κύκλωμα”, στο σκάνδαλο της Ζήμενς και ούτε βέβαια στο Βατοπέδι, παραπέμπουν ανήλικους για σύσταση “εγκληματικής οργάνωσης” και την 1η Δεκεμβρίου, αυτοί που καταλήστεψαν το Δημόσιο πλούτο, δικάζουν πάλι με αστήρικτες κατηγορίες φοιτητές για “ληστρική κλοπή” σε σούπερ μάρκετ, προϊόντων, που μοιράστηκαν σε κατοίκους της πόλης κι ενώ αποσύρθηκε η κατηγορία σε βάρος τους.

Η αλληλεγγύη και οι κινητοποιήσεις για την αθώωσή τους είναι καθήκον κάθε εργαζόμενου γιατί ο καθένας μπορεί να βρεθεί στη θέση τους.
• Να αποσυρθούν όλες οι κατηγορίες
• Να καταργηθεί ο τρομονόμος


Απαιτείται άμεση συγκρότηση μετώπου για το δημοκρατικό ζήτημα, διαφορετικά τα χειρότερα έρχονται

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Πρέβεζας

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

ΑΝΤΑΡΣΙΑ στο Μνημόνιο- ΑΝΤΑΡΣΙΑ στη βία κατά των γυναικών

Έχουμε πόλεμο εδώ. Έναν πόλεμο που διεξάγουν κυβέρνηση και εργοδοσία εις βάρος των εργατικών στρωμάτων. Με όχημα το Μνημόνιο κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ επιχειρούν να αναιρέσουν θεμελιώδεις κατακτήσεις και δικαιώματα της ταξικής πάλης και να οδηγήσουν πλατιά κοινωνικά στρώματα στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Θέλουν να μεταφέρουν τα βάρη της κρίσης σ' αυτούς που δε φέρουν καμία ευθύνη για την πρόκληση της. Κοινωνικοποιούν τις ζημιές και διατηρούν για τους εαυτούς τους τα κέρδη. Η βίαιη αναδιανομή του κοινωνικού εισοδήματος υπέρ των δυνάμεων του κεφαλαίου συνοδεύεται από την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, την αμφισβήτηση των συλλογικών συμβάσεων και των μορφών συλλογικής διαπραγμάτευσης, τη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και το μαρασμό των ελάχιστων δομών του κοινωνικού κράτους.

Έχουμε πόλεμο εδώ. Έναν πόλεμο που διεξάγεται καθημερινά πίσω από τις κλειστές πόρτες διαμερισμάτων στα άδυτα του ιδιωτικού χώρου και στο άσυλο του «καθαγιασμένου» οικογενειακού θεσμού, στα γραφεία των εργασιακών χώρων, στα σκοτεινά στενά της πόλης αλλά και στους φωτισμένους δρόμους του φλερτ και του «ερωτικού πειράγματος». Από τη δολοφονική επίθεση στη συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα, μέχρι τον αδιευκρίνιστο θάνατο της Κατερίνας Γκουλιώνη - που πρωτοστάτησε για τα δικαιώματα του έγκλειστου γυναικείου πληθυσμού - ,μέχρι τις χιλιάδες γυναίκες που υφίστανται ξυλοδαρμούς, βιασμούς, σεξουαλικές παρενοχλήσεις και σεξιστικές προσβολές, η βία κατά των γυναικών είναι πολλαπλή, σωματική και συμβολική, παρούσα σε όλους τους κοινωνικούς τομείς της καθημερινότητας των γυναικών.

Στην Ευρώπη η ενδοοικογενειακή βία συνιστά την πρώτη αιτία θανάτου για τις γυναίκες ξεπερνώντας τα τροχαία ατυχήματα ή τον καρκίνο. Στην Ελλάδα σύμφωνα με παλιότερη έρευνα το 1/5 των γυναικών δηλώνει ότι έχει πέσει θύμα ξυλοδαρμού από το σύζυγο τους, ενώ πάνω από το 50% των δολοφονηθέντων γυναικών είναι θύματα του νυν ή πρώην ερωτικού συντρόφου. Δίπλα σ' αυτή τη βία προστίθεται και το trafficking ως σύγχρονο δουλεμπόριο για σεξουαλική εκμετάλλευση με θύματα κυρίως γυναίκες και ανήλικα παιδιά, που έχει εξελιχθεί στην τρίτη πιο κερδοφόρα επιχείρηση παγκοσμίως. Ιδιαίτερα οι γυναίκες μετανάστριες , εξαιτίας του κυρίαρχου ρατσιστικού και ξενοφοβικού κλίματος παραμένουν ευάλωτες και έκθετες είτε στην εργοδοτική τρομοκρατία, είτε στα δίκτυα της διεθνούς σωματεμπορίας

Ο διάχυτος σεξισμός και οι έμφυλες διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες έρχεται τώρα να συναντηθεί με τη βίαιη πραγματικότητα του Μνημονίου δημιουργώντας ένα εκρηκτικό μείγμα και καθιστώντας ακόμα πιο δύσκολη την καθημερινότητα τους. Οι γυναίκες ως ένα από τα πιο ευάλωτα τμήματα του εργατικού δυναμικού πλήττονται καίρια από τις αντεργατικές μεταρρυθμίσεις και τοποθετούνται στο μεταίχμιο μεταξύ ανεργίας και επισφαλούς εργασίας. Ενώ με το πρόσχημα της ισότητας καλούνται να εργαστούν έως και 15 χρόνια παραπάνω με τις συντάξεις τους να ακολουθούν αντίστροφη πορεία.

Η κατάρρευση των κοινωνικών υποδομών και υπηρεσιών (πχ παιδικοί σταθμοί) στο βωμό της δημοσιονομικής εξυγίανσης μετακυλύει ακόμα μεγαλύτερα βάρη στις εργαζόμενες γυναίκες μετατρέποντας τες σε πολυεργαλεία. Την ίδια στιγμή στα πλαίσια του σοκ που προκαλεί η βίαιη αναδιάρθρωση της κοινωνίας, τα κρούσματα έμφυλης βίας αυξάνονται, ενώ οι ελάχιστες υποστηρικτικές δομές για τα θύματα τους συρρικνώνονται. Οι ουτως ή άλλως υποχρηματοδοτημένοι και υποστελεχωμένοι ξενώνες για κακοποιημένες γυναίκες , δε χωρούν στην Ελλάδα του ΔΝΤ. Οι ίδιες οι εργαζόμενες σ' αυτούς απασχολούνται με ευέλικτες μορφές εργασίας και μηδαμινές αποδοχές.

Η βία κατά των γυναικών και οι έμφυλες διακρίσεις δεν είναι επετειακά ζητήματα που εξαντλούνται στην καθιέρωση μιας παγκόσμιας μέρας, αλλά καθολικά βιώματα για την πλειοψηφία των γυναικών και δομικά στοιχεία ενός εκμεταλλευτικού, καταπιεστικού συστήματος. Αυτή την πραγματικότητα πρέπει να αντιπαλέψουμε. Οι γυναικείες διεκδικήσεις να συναντηθούν με τις λαϊκές διεκδικήσεις βάζοντας αναχώματα στην επίθεση που ξεδιπλώνεται. Μαζί με τα κοινωνικά κινήματα και τη ριζοσπαστική αριστερά να διαμορφώσουμε ένα μέτωπο ανατροπής και νίκης.

Για μια κοινωνία χωρίς σεξισμό και βία, απαλλαγμένη από κάθε είδους καταπίεση και εκμετάλλευση.

· Ανατροπή του Μνημονίου Κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ

· Ανάπτυξη δικτύου δομών υποστήριξης για τα θύματα της βίας υπό δημόσιο έλεγχο και χρηματοδότηση

· Σταθερή και μόνιμη δουλεία για τις εργαζόμενες στους ξενώνες

· Αύξηση της δημόσιας χρηματοδότησης για τις κοινωνικές υποδομές και υπηρεσίες

· Καταπολέμηση του trafficking και του σύγχρονου δουλεμπορίου. Νομιμοποίηση μεταναστών - στριών



25 Νοέμβρη: Ημέρα ενάντια στη βία κατά των γυναικών

Όλες και όλοι στις 25 Νοέμβρη, 16.30 στη πλατεία Κοραή

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.-Ομάδα για το Γυναικείο Ζήτημα

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Σχετικά με την ανακοίνωση για το έλλειμμα και το χρέος

Η σημερινή, μόλις μία μέρα μετά το δεύτερο γύρο των εκλογών, και αναμενόμενη από καιρό ανακοίνωση της Εurostat για το ύψος του ελλείμματος και του χρέους του ...2009 αποτελεί την προαναγγελία της νέας ακόμα πιο άγριας επίθεσης στους εργαζόμενους από την κυβέρνηση και την τρόικα. Στη «μαύρη τρύπα» των 3,5 δισ. ευρώ που «ανακάλυψαν» οι Ευρωπαίοι ελεγκτές, ύστερα από την εκτόξευση του ελλείμματος στο 15,4% και του χρέους στο 126,8% του ΑΕΠ για την περσινή χρονιά, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να θυσιάσει μισθούς και θέσεις εργασίας. Έτοιμα είναι τα μέτρα για νέες περικοπές μισθών, απολύσεις στις ΔΕΚΟ, εκπαραθύρωση συμβασιούχων, κτύπημα της Υγείας, της εκπαίδευσης κλπ., καθώς η ΕΕ απαιτεί επιπλέον περικοπές 6 δισεκατομμυρίων ευρώ για το 2011! Το στρίψιμο της βίδας στους μισθωτούς...

Κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ένωση κρύβουν ότι ο νέος υπολογισμός των μεγεθών για το 2009 έγινε με συνυπολογισμό μεγεθών (έλλειμμα ΟΤΑ, χρέη ΔΕΚΟ κλπ.), που δεν περιλαμβάνονται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Ο δρόμος τους οδηγεί στην πτώχευση των εργαζομένων! Υπάρχει όμως κι άλλος δρόμος, για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων, την αύξηση των μισθών, την απαγόρευση των απολύσεων και την προστασία των ανέργων. Κι αυτός είναι η άρνηση πληρωμής του χιλιοπληρωμένου στους τραπεζικούς τοκογλύφους χρέους, η δραστική φορολογία του κεφαλαίου για να καλυφθούν κοινωνικές ανάγκες, η ρήξη και η έξοδος από ΟΝΕ και ΕΕ. Αυτό το δρόμο θα επιβάλλουν οι εργαζόμενοι και οι νέοι με ένα μαζικό πολιτικό κίνημα ανατροπής της επίθεσης, της κυρίαρχης πολιτικής, της «ιερής συμμαχίας» κυβέρνησης – ΕΕ - ΔΝΤ και όσων την υπηρετούν.

Η σημερινή κινητοποίηση πρωτοβάθμιων σωματείων ήταν μια πρώτη απάντηση. Η παλλαϊκή πορεία του Πολυτεχνείου την Τετάρτη πρέπει να αποτελέσει μεγάλο σταθμό. Η συνέχεια θα είναι η πολιτική και αγωνιστική κλιμάκωση σε όλα τα επίπεδα.

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Συγκέντρωση 17 Νοέμβρη


Η Ανταρσυα Πρέβεζας καλεί στη συγκέντρωση για την επέτειο της 17 Νοέμβρη, τη Τετάρτη στις 6.00 μμ στο εργατικό κέντρο Πρέβεζας. Καλούμε όλους τους Πρεβεζάνους/ες να διαδηλώσουν στη φετινή πορεία για τα 36 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, επικαιροποιώντας τα συνθήματα της εξέγερσης ενάντια στη σύγχρονη κοινοβουλευτική χούντα κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ και των υποστηριχτών τους, με τα μπλοκ των σωματείων και των συλλόγων και τα πανό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Η Αστυνομοκρατία δε θα περάσει! Δε θα νοιώσουμε ποτέ τη ντροπή του εφησυχασμού!

Το Νέο Αριστερό Ρεύμα και η τοπική επιτροπή της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, καταδικάζει την σύλληψη, κράτηση και καταδίκη του μέλους μας Γιάννη Θάνη υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο της «ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ πολιτών δήμου Πρέβεζας» που έγινε την Πεμπτή 14-10, μετά από φραστικό επεισόδιο με τη γνωστή ομάδα της ΔΙκυκλης Αστυνομίας (ΔΙΑΣ). Οι συνεχείς και πολλές φορές εξευτελιστικοί έλεγχοι της ομάδας ΔΙΑΣ- ιδιαίτερα σε μετανάστες και σε άτομα νεαρής ηλικίας- που γίνονται συχνά στους δρόμους της Πρέβεζας, και όχι μόνο, είχαν σαν αποτέλεσμα το φραστικό ξέσπασμα του συγκεκριμένου συντρόφου μας εναντίον τους. (πρόκειται για ενέργεια που κρίνεται ως μη αποτελεσματική μεν, αλλά απολύτως δικαιολογημένη δε, που πρέπει να πάρει μαζικά πολιτικά χαρακτηριστικά).

Όπως ακριβώς τόνισε και στην απολογία του στο δικαστήριο ο Γ.Θ. «Η κυρίαρχη πολιτική , έχει σπρώξει τους εργαζόμενους στην ανέχεια. Οι έχοντες την εξουσία ξέρουν πολύ καλά ότι θα αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν κοινωνικούς αγώνες και μάλιστα πολύ σύντομα. Αυτός είναι και ο λόγος που ετοιμάζονται, παίρνουν τα μέτρα τους συγκροτώντας αυτές τις ομάδες στα πλαίσια της Αστυνομίας».

Με την ομάδα ΔΙΑΣ και άλλα τμήματα που φτιάχνουν, προσπαθούν να παγιώσουν την αντίληψη ότι: «όλοι είμαστε ένοχοι μέχρι να αποδειχθεί η αθωότητα μας»! Προσπαθούν να εθίσουν τους πολίτες στην ιδέα της αυτοδίκαιης παρέμβασης τους στο όνομα της ασφάλειας μας, ενώ στην πραγματικότητα ο λόγος της ύπαρξής τους είναι η καταστολή. Καλλιεργούν με τρόπο ένα αίσθημα φόβου στην κοινωνία μέσω της «ισραηλοποίησης της καθημερινής μας ζωής».

Η οικονομική χούντα κυβέρνησης-Ε.Ε-ΔΝΤ ενισχύει την αστυνομία για να τους προστατεύσουν από τον «εχθρό λαό»! Το ίδια ώρα χιλιάδες είναι τα κενά στην εκπαίδευση.

Ήδη οι απλήρωτοι και οι υπό απόλυση συμβασιούχοι του υπουργείου πολιτισμού διεκδίκησαν τα αυτονόητα δικαιώματά τους και η απάντηση της κυβέρνησης ήταν τα ΜΑΤ και τα δακρυγόνα ακόμη και στο χώρο της Ακρόπολης. Είναι ολοφάνερο ότι οι κυβερνώντες είναι αποφασισμένοι να πνίξουν στη βία τις κοινωνικές αντιστάσεις που θα ξεπηδούν συνέχεια από εδώ και πέρα λόγω της ληστρικής πολιτικής που εφαρμόζεται.

Η απεργία των εργαζομένων στους ΟΤΑ (για το Σάββατο και την Κυριακή) βγήκε ήδη παράνομη. Η κυβέρνηση ετοιμάζεται για νέα, αντιλαϊκά μέτρα…

Δεν θα γίνουμε δούλοι της σύγχρονης εποχής. Δεν θα αφήσουμε να περάσουν σαν οδοστρωτήρας πάνω από τα εργασιακά, δημοκρατικά δικαιώματα μας.

Καλούμε κάθε Πρεβεζάνα και Πρεβεζάνο, κάθε κάτοικο αυτής της πόλης, ανεξαρτήτου χρώματος και θρησκείας, να προβαίνει στην καταγγελία κάθε περιστατικού παράβασης καθήκοντος από την ΔΙΑΣ και όχι μόνο (που είτε υφίσταται ο ίδιος είτε που πέφτει στην αντίληψή του).Καλούμε τα συνδικάτα, το σύλλογο σπουδαστών και τα μαθητικά συμβούλια να πάρουν άμεσα πρωτοβουλίες ενάντια στο κυβερνητικό και κρατικό αυταρχισμό. Ως οργανώσεις θα συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις σε αυτή τη κατεύθυνση.



18-10-2010

ΝΕΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ (Ν.Α.Ρ.) Οργάνωση Πρέβεζας

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α Τοπική Επιτροπή Πρέβεζας

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

ΗΜΕΡΑ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΟΛΟΙ-ΕΣ στην συγκέντρωση τη Τετάρτη 29/9
στο Εργατικό κέντρο Πρέβεζας στις 7 μ.μ.
ΗΜΕΡΑ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
• Την ώρα που οι μισθοί και οι συντάξεις μειώνονται, το λαϊκό εισόδημα εξανεμίζεται, οι άνεργοι αυξάνονται κατά εκατοντάδες καθημερινά και μεγάλο τμήμα του πληθυσμού αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης,
• Την ώρα που παιδικοί σταθμοί, σχολεία, νοσοκομεία, κοινωνικές υπηρεσίες υπολειτουργούν ή καταργούνται στο βωμό του Μνημονίου
• Την ώρα που οποιαδήποτε κοινωνική παροχή βαφτίζεται «αντιπαραγωγική» και «σπάταλη» και θυσιάζεται προς όφελος των δανειστών της χώρας,
• Την ώρα που μεθοδεύουν νέο γύρο ξεπουλήματος του ΟΣΕ, της ΔΕΗ, του νερού, της Αγροτικής Τράπεζας, του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και όποιας άλλης δημόσιας περιουσίας έχει μπει στο μάτι των διεθνών και εγχώριων κερδοσκόπων,
• Την ώρα που η κυβέρνηση βαφτίζει «αλληλεγγύη» τον βαρύ χειμώνα που μας ετοιμάζει με αύξηση του ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης, με αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης, με χαράτσι στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και αύξηση στα δημοτικά τέλη, αλλά μείωση στη φορολογία των επιχειρήσεων,
• Την ώρα που όλοι οι οικονομικοί δείκτες πέφτουν, εκτός από τον δείκτη της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων, και η κυβέρνηση αφειδώς ταΐζει τις Τράπεζες με τα χρήματα που «εξοικονομεί» από μισθωτούς και συνταξιούχους,
• Την ώρα που τα κενά στην εκπαίδευση και η ανασφάλεια των εργαζομένων στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσης παραμένουν.
• Την ώρα που η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, υπογράφει τριετή εργασιακή ειρήνη και παρακολουθεί αμέριμνη τη διάλυση των συλλογικών συμβάσεων, κάθε εργασιακού και ασφαλιστικού δικαιώματος και την ασυδοσία των εργοδοτών,
ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΩΡΑ Η ΕΛΠΙΔΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ! Στην ανυποχώρητη μαζική δράση μέσα από τα ίδια τα πρωτοβάθμια σωματεία, για την υπεράσπιση του μισθού, των δικαιωμάτων, της αξιοπρέπειας όλων μας. Το Μνημόνιο κυβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΕ και τα μέτρα που στηρίζουν το ΛΑΟΣ, η ΝΔ και ο ΣΕΒ, οδηγούν τους εργαζόμενους και τον λαό στη χρεοκοπία! Επιχειρούν να φορτώσουν στην πλάτη μας το βάρος της οικονομικής κρίσης, προκειμένου να βγουν αλώβητες από αυτήν οι ίδιες οι δυνάμεις του κεφαλαίου που τη δημιούργησαν.
Υπάρχουν άλλοι δρόμοι! Οι απεργιακές κινητοποιήσεις σε Γαλλία, Ρουμανία δείχνουν το δρόμο. Τα δισεκατομμύρια από τον ιδρώτα των εργαζόμενων να πάψουν να σπαταλιούνται για την αποπληρωμή του χρέους και να κατευθυνθούν εδώ και τώρα σε αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, σε δημόσια και δωρεάν κοινωνικά αγαθά, σε σταθερή δουλειά για όλους. Μέσα από τους εργατικούς αγώνες να χαραχτεί μια άλλη πολιτική, βασισμένη στις ανάγκες των εργαζόμενων και όχι των δανειστών. Να γίνουν συνελεύσεις παντού.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΑ ΒΡΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟ ΤΕΙΧΟΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ: την ανατροπή του Μνημονίου, την κατάργηση όλων των ψηφισμένων μέτρων, την πραγματική αναγέννηση του εργατικού κινήματος.

ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΣΤΙΣ 29/9
ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ ΣΤΙΣ 7/10 ΣΕ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ.

πρωτοβάθμια σωματεία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα
επιτροπές αγώνα εργαζομένων

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Ανασχηματισμός συνενόχων του Μνημόνιου ΔΝΤ-ΕΕ

Ο ανασχηματισμός είναι ομολογία πανικού της κυβέρνησης μπροστά στην ογκούμενη δυσαρέσκεια των εργαζόμενων και της νεολαίας, δυσαρέσκεια που προκαλεί η αδιάκοπη βάρβαρη επίθεση της «χούντας» κυβέρνησης- ΔΝΤ-ΕΕ. Με την αθρόα συμμετοχή στα υπουργεία προβεβλημένων στελεχών του ΠΑΣΟΚ, τα οποία υποτίθεται ότι προχωρούσαν κατά καιρούς σε δηλώσεις «διαφοροποίησης» με την πολιτική Γ. Παπανδρέου, καταρρέουν και οι τελευταίες αυταπάτες για «εντός των τειχών» αντιπολίτευση στα αντεργατικά μέτρα. Το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» γίνεται με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο συνένοχο με τις κυβερνητικές επιθέσεις.

Θα έχει μήπως διαφορά η καταστολή των αγωνιστικών κινητοποιήσεων εργαζόμενων, φτωχομεσαίων αγροτών, φοιτητών κ.λ.π. και το κυνηγητό των μεταναστών επειδή ο Παπουτσής (ένας πρώην πρόεδρος της ΕΦΕΕ!) αντικατέστησε τον Χρυσοχοϊδη; Ή θα αποκτήσει η κυβέρνηση της άγριας αντιλαϊκής επίθεσης «κοινωνικό προφίλ» επειδή συμμετέχει και …η Άννα Νταλάρα; Θα αντιμετωπιστεί μήπως το πρόβλημα της ανεργίας με …μαζικές προσλήψεις στο υπουργικό συμβούλιο που έφτασε στα 49 μέλη; Τι απέγινε η «μικρή και ευέλικτη κυβέρνηση» που τόσο πολύ υμνήθηκε από τους (κατ’ επάγγελμα) θαυμαστές του Γ. Παπανδρέου;



Πρόκειται στην ουσία για έναν ανασχηματισμό αντεργατικής επίθεσης με στόχο την εφαρμογή του «επικαιροποιημένου» Μνημονίου: εκτός από το μισθό, την ασφάλιση, το ίδιο το δικαίωμα στην εργασία, τα οποία θα δεχθούν νέα πλήγματα, οι εργαζόμενοι και η νεολαία πρέπει να αναμένουν σκληρή επίθεση στην Υγεία, στην Παιδεία, σε κάθε σφαίρα της ζωής τους.

Ο ….αναΔουΝουΤισμός έρχεται αμέσως μετά από την ανακήρυξη των υποψήφιων περιφερειαρχών και Δημάρχων που στηρίζει το ΠΑΣΟΚ. Υποψηφίων που επιδιώκουν την συνεργασία, τόσο με το ακροδεξιό ΛΑΟΣ (πχ ο υπουργός της ΝΔ Π. Τατούλης στην Πελοπόννησο αλλά και ο Γ. Σγουρός, ο υπέρμαχος των ρατσιστικών επιθέσεων στην Αττική) όσο και με την Δημοκρατική Αριστερά του Κουβέλη και τους Οικολόγους Πράσινους (πχ Καμίνης, Μπουτάρης), με στόχο την διαφύλαξη των κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών υπέρ των μέτρων και του Μνημονίου. Με δεδομένη την συνέχιση της ίδιας κυβερνητικής πολιτικής με οδηγό τα συμφέροντα των τραπεζιτών και των εργοδοτών, οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν έχουν άλλη επιλογή από το να παλέψουν για την ανατροπή του σφαγείου κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Η μόνη διέξοδος είναι το μαζικό πολιτικό κίνημα ανατροπής των εργαζόμενων και μια ισχυρή αντικαπιταλιστική αριστερά.

H ΑΝΤΑΡΣΥΑ κινείται σε αυτή τη προοπτική και στις επερχόμενες περιφερειακές -δημοτικές εκλογές θα δώσει τη μάχη για να εκφραστεί η καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής με κατεύθυνση που θα συγκρούεται με το πυρήνα της πολιτικής του κεφαλαίου απαιτώντας: την στάση πληρωμών και την διαγραφή του ληστρικού χρέους, την εθνικοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο, τη ρήξη με την ΟΝΕ και την ΕΕ, το πάγωμα των απολύσεων, το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και της διάλυσης της δημόσιας Παιδείας και Υγείας. Καλούμε σε δυναμική παρουσία στην Πανελλαδική Κινητοποίηση στη ΔΕΘ στις 11 Σεπτέμβρη. Καμιά αναμονή, καμιά ανακωχή με την κυβέρνηση Μνημόνιου ΕΕ-ΔΝΤ- κεφαλαίου.

Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Μερικά παραδείγματα ιδιωτικοποιήσεων

«Η ιδιωτικοποίηση της παραγωγής-διανομής ηλεκτρικού και η απορρύθμιση των αγορών, που ήδη τις γεύτηκαν οι Αμερικανοί, Καναδοί, Βρετανοί, Σουηδοί, Δανοί, Ιταλοί είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των μπλακ άουτ.

Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις δεν επενδύουν σε νέα εργοστάσια παραγωγής ρεύματος, διότι βλέπουν τα περιθώρια κέρδους τους να συμπιέζονται, ενώ συγχρόνως κλείνουν αυτά που θεωρούν ότι δημιουργούν υπερεπάρκεια.

Οι δημόσιες επιχειρήσεις ηλεκτρικού φρόντιζαν να διαθέτουν πλεονάσματα ενέργειας, ακριβώς για την αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών, με αποτέλεσμα τη χαμηλότερη παραγωγικότητα (και κερδοφορία) ανά εργαζόμενο. Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, η ζήτηση ενέργειας αυξήθηκε κατά 30% τα περασμένα 10 χρόνια, ενώ η επάρκεια του συστήματος αυξήθηκε μόνο κατά 15%. Οι εταιρείες ηλεκτρικού κάποτε δημιουργούν τεχνητά ελλείμματα, κλείνοντας προσωρινά εργοστάσια, ώστε να εκτοξευθούν οι τιμές στα ύψη και ν' αυξήσουν τα κέρδη τους, όπως συνέβη στην Καλιφόρνια από την Ενρον το 2001.



Οι βρετανικοί σιδηρόδρομοι, κατά κυβερνητική ομολογία, είναι σήμερα σε χειρότερη κατάσταση από την κατάσταση που ήταν πριν από την ιδιωτικοποίησή τους και τα συνεχή πολύνεκρα σιδηροδρομικά ατυχήματα το επιβεβαιώνουν.



Η ιδιωτικοποίηση του βρετανικού φυσικού αερίου οδηγεί στη δημιουργία επικίνδυνης ανασφάλειας. Η Transco, η επιχείρηση που τώρα είναι ιδιοκτήτης και συντηρεί τις σωληνώσεις αερίου, αύξησε μεν την αποδοτικότητά της καθώς και τα κέρδη της, απολύοντας 1.000 ειδικευμένους εργάτες, αλλά κατόπιν αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι έχει έλλειψη 1.000 ειδικευμένων για τη διατήρηση της ασφάλειας του δικτύου, παραβαίνοντας κατά συνέπεια τις συμβατικές υποχρεώσεις της5. Κι αυτό, ενώ η εκπαίδευση νέων εργατών απαιτεί σημαντικό χρονικό διάστημα. Στο μεταξύ, εκρήξεις στους σωλήνες γκαζιού με θύματα, ήδη, σημειώθηκαν στη Σκωτία και αλλού, εφόσον, όπως παραδέχεται η εταιρεία, πολλές από τις παλιές σωληνώσεις χρειάζονται αντικατάσταση που δεν είναι διατεθειμένη να κάνει, εάν δεν επιτραπεί μια σημαντική αύξηση της τιμής του αερίου (που θα πληρώσουν οι καταναλωτές!).

Η ιδιωτικοποίηση του νερού είχε ανάλογα «ευεργετικά» αποτελέσματα. Τα πρώτα επτά χρόνια μετά την ιδιωτικοποίηση του νερού στη Βρετανία τα κέρδη των εταιρειών αυξήθηκαν κατά 147% και όλες οι βελτιώσεις στο δίκτυο πληρώθηκαν από τους καταναλωτές, που είδαν τους λογαριασμούς τους για το νερό ν' αυξάνουν κατά 36% και για τις αποχετεύσεις κατά 42% σε πραγματικές τιμές (δηλαδή έχοντας αφαιρέσει τον πληθωρισμό). Παρ' όλα αυτά, οι εταιρείες δαπανούσαν λιγότερο απ' ό,τι χρειαζόταν για επενδύσεις ή τις καθυστερούσαν αδικαιολόγητα, πράγμα που έκανε τον «ρυθμιστή», που έχει διορίσει η κυβέρνηση για την επίβλεψη των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, να επέμβει και να επιβάλει μείωση τιμών, οδηγώντας σε αναταραχή στον κλάδο.


Η ιδιωτικοποίηση του νερού, στον Νότο, όπου δεν υπάρχει και η στοιχειώδης επίβλεψη που επιβάλλουν χώρες στον Βορρά, έχει ακόμη χειρότερες συνέπειες. Οι Αργεντινοί είδαν μετά την ιδιωτικοποίηση του νερού, που ανέλαβαν να εκμεταλλευτούν δύο μεγάλες γαλλικές πολυεθνικές, να διπλασιάζεται η τιμή του, η οποία συνοδεύτηκε από χειροτέρευση της ποιότητάς του, προκαλώντας μαζικές διαμαρτυρίες και αποχή από πληρωμή των λογαριασμών.

Αντίστοιχα, οι Βολιβιανοί είδαν την τιμή του νερού να εξαπλασιάζεται, με αποτέλεσμα τα κατώτερα στρώματα να καταργήσουν το ατομικό ντους και να προσφεύγουν στα δημοτικά λουτρά».

Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

Λεφτά υπάρχουν, τα πήραν οι τράπεζες!

Πρωτοφανές πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο αποτελεί η απόφαση του υπερ-υπουργού Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, να εγκρίνει για τις τράπεζες το μυθικό ποσό των 25 δισ. ευρώ, το οποίο ανεβάζει στα 78 δισ. τα χρήματα που έχουν πάρει από το δημόσιο κορβανά οι τραπεζίτες την τελευταία διετία. Από το 2008 συγκεκριμένα, όταν επί Αλογοσκούφη στο υπουργείο Οικονομικών δόθηκαν τα πρώτα 28 δισ. κάτω από την ηχηρή αντίδραση του ΠΑΣΟΚ που διά στόματος του σημερινού πρωθυπουργού –και σε ένα όργιο δημαγωγίας και εξαπάτησης των εργαζομένων μέχρι να τους υφαρπάξει την ψήφο– δήλωνε πως «αποτελεί τεράστια κοινωνική πρόκληση, έγκλημα σε βάρος του κοινωνικού συνόλου»!

Τα ίδια ισχύουν σήμερα στο πολλαπλάσιο, καθώς η λευκή επιταγή των 25 δισ. που παίρνουν οι τραπεζίτες εκδίδεται σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων σημερινών συνταξιούχων που βλέπουν τις συντάξεις τους να μειώνονται κι εκατομμύρια σημερινών εργαζομένων που δεν θα πάρουν σύνταξη ποτέ και είδαν τις τιμές των πιο απλών αγαθών να εκτοξεύονται στα ύψη, όπως βεβαιώνει η άνοδος του πληθωρισμού για το μήνα Ιούλιο στο 5,5%, λόγω των επιπλέον φόρων.

Παρόλ’ αυτά, όπως έκαναν σαφές και οι εκπρόσωποι της τρόικας στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν την προηγούμενη Πέμπτη, μετά την ολοκλήρωση του ελέγχου, όταν τόνισαν πως «υπάρχουν σημαντικές δυσκολίες και κίνδυνοι», νέα αντιλαϊκά μέτρα είναι προ των πυλών. Οι διαπιστωμένες αποκλίσεις και η ύφεση καταστούν αμφίβολη την εκταμίευση της δόσης του Δεκεμβρίου. Οι διαβεβαιώσεις του εκπροσώπου Τύπου της τρόικας, Γ. Παπακωνσταντίνου, ότι δεν πρόκειται να ληφθούν νέα μέτρα είναι εφάμιλλης αξιοπιστίας με άλλες διαβεβαιώσεις που έχουν δώσει μέχρι στιγμής οι κυβερνητικοί για να τις ανακαλέσουν πριν αλέκτωρα φωνήσαι.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, η κρατικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση και η υπαγωγή τους σε δημόσιο έλεγχο που θα εγγυάται τη λειτουργία τους προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, αποτελεί σήμερα κοινωνική αναγκαιότητα και ώριμο στόχο πάλης για το εργατικό κίνημα, στο πλαίσιο της διεκδίκησης μιας σειράς συμπληρωματικών μέτρων όπως είναι: Η παύση πληρωμών των ιμπεριαλιστικών δανείων, η έξοδος από το ευρώ, η επιβολή ελέγχων στη διεθνή κίνηση κεφαλαίων, η εφαρμογή μιας πολιτικής στήριξης της απασχόλησης και της παραγωγής κοινωνικά αναγκαίων αγαθών και υπηρεσιών.

Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

Η Αριστερή Παρέμβαση στο δρόμο για τις Περιφερειακές εκλογές

(Αναδημοσίευση από Ηπειρωτικό Αγών)

Τις διακηρυκτικές της θέσεις αλλά και τα πρώτα μέλη του ψηφοδελτίου της, παρουσίασε χθες η Αριστερή Παρέμβαση στην Ήπειρο. Επικεφαλής, «σύμφωνα με το νόμο» και όχι την πολιτική θέση της παράταξης όπως είπαν τα μέλη της, είναι ο κ. Νίκος Ζήκος, αντιπρόεδρος του συλλόγου εργαζόμενων στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και μέλος του Κτηνοτροφικού Συνεταιρισμού Ιωαννίνων.Ο κ. Ζήκος έβαλε ένα γενικό πλαίσιο που καθορίζει την παρέμβαση της παράταξης στις περιφερειακές εκλογές, ξεκινώντας από τη γενική πολιτική συγκυρία, το μνημόνιο, την τρόικα κ.λπ: «Η λεηλασία του δημόσιου πλούτου και του εργατικού εισοδήματος, η απόλυτη εξαθλίωση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, η πτώχευση και η προλεταριοποίηση μικρών και μεσαίων επαγγελματοβιοτεχνών καιαγροτών είναι και θα είναι η πραγματικότητα της χώρας στο εξής για πολλά χρόνια» περιέγραψε ο επικεφαλής του συνδυασμού. Κατηγόρησε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ότι με τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ «κατακρεουργεί τα εργατικά δικαιώματα με τη μείωση μισθών και συντάξεων, την απελευθέρωση των απολύσεων, την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και ρποσφέρει στους κεφαλαιοκράτες το χαμηλό εργατικό κόστος που έχουν ανάγκη για να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη τους».Μιλώντας για τις εκλογές του Νοεμβρίου καθαυτές, ο κ. Ζήκος προσέδωσε χαρακτήρα «καταδίκης της ιερής συμμαχίας κεφαλαίου, τραπεζιτών, ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ-ΝΔ» στην ψήφο και ταυτόχρονα, «ενίσχυσης των δυνάμεων που παλεύουν ενάντια στην τρόικα για να ανατραπεί το μνημόνιο και όσοι το στηρίζουν».Από την κριτική δεν απουσίασε και ο «Καλλικράτης». Ο κ. Ζήκος χαρακτήρισε το σχέδιο αναδιάρθρωσης της τοπικής αυτοδιοίκησης «το μακρύ χέρι του μνημονίου και το ΔΝΤ στην τοπική διοίκηση, γιατί για αυτοδιοίκηση είναι δύσκολο να μιλάμε με τις διαταγές του ΔΝΤ να κρέμονται σαν πέλεκυς πάνω από το κεφάλι μας». Ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου περιέγραψε ένα διοικητικό «καλλικρατικό» σχήμα με το οποίο θα δημιουργούνται πιο τοπικές συνθήκες για την «αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου» όπως είπε.

«Ανοιχτή προσπάθεια»
Στο «δια ταύτα», καθόρισε την πρόταση της Αριστερής Παρέμβασης ως προσπάθεια «ανοιχτή σε κάθε αριστερή και όχι μόνο φωνή και δύναμη που έχει στόχο να συγκρουστεί και να ανατρέψει την υπάρχουσα κατάσταση». Αρκετοί από τους ανθρώπους που συμμετείχαν στην πολύμηνη διαδικασία για τη συγκρότηση της κίνησης, συμμετέχουν σε διάφορες οργανώσεις της Αριστεράς, αλλά και στην πρωτοβουλία των πρωτοβάθμιων σωματείων κατά του μνημονίου που συγκροτήθηκε στα Γιάννενα. Ο κ. Ζήκος «φωτογράφισε» μια σειρά από κοινωνικούς παράγοντες που διαμόρφωσαν σε μεγάλο βαθμό τις συνθήκες ενότητας του ψηφοδελτίου, όπως για παράδειγμα οι εργαζόμενοι που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις κατά του ΔΝΤ, τη νεολαία, αλλά και τους αγροτοκτηνοτρόφους και την προσπάθεια να μην ιδιωτικοποιηθεί η «Δωδώνη», σημείο που έδωσε ιδιαίτερο βάρος στην ομιλία του.«Να συγκροτήσουμε ένα διαρκές αντίπαλο δέος, μια πανίσχυρη και μαχητική ενότητα που θα υψώσει τείχος υπεράσπισης, αντίστασης και ανατροπής της επίθεσης» κατέληξε ο κ. Ζήκος.

Οι πρώτοι του ψηφοδελτίου
Στη συνέχεια, ο κ. Σωτήρης Μαλάμος παρουσίασε τα πρώτα δεκαννιά άτομα του ψηφοδελτίου της παράταξης. Από τα Γιάννενα θα είναι οι Βασίλης Καφαράκης, επιμελητής ουρολογικής κλινικής στο Χατζηκώστα, Κώστας Κούργιαςμέλος διοίκησης ΚΕΠΑΒΙ, Γιώργος Τσακανίκας πρόεδρος παραρτήματος Ηπείρου κτηνιατρικού συλλόγου, Μελίνα Αντωνακάκη υποψήφια διδάκτορας Ιατρικής, Σπύρος Χαρισιάδης συνταξιούχος δάσκαλος, Πέτρος Γρηγορίου μέλος διοίκησης εμποροϋπαλλήλων, Κατερίνα Ασπρούδη ωρομίσθια εκπαιδευτικός, Δημητρης Μπακόλας μέλος διοίκησης σωματείου Γεωπόνων, Λεωνίδας Ηλίας ιδιωτικός υπάλληλος, Ηλίας Κόκκινος οικοδόμος, Θοδωρής Κούρος κοινωνιολόγος και Λάμπρος Μπουραντάς μέλος διοίκησης ΕΙΝΗ. Από τη Θεσπρωτία είναι οι Σπύρος Μπέτσης φοιτητής Φυσικού, Παναγιώτης Σταθόπουλος εργάτης σε ιχθυοκαλλιέργειες, Φίλιππος Κυρίτσης φιλόλογος. Από την Άρτα οι Άρης Νικολάου οικοδόμους και Αλέκος Σμύρης ιδιωτικός υπάλληλος και από την Πρέβεζα οι Βαγγέλης Νάνος μέλος διοίκησης των Εργατικού Κέντρου και Ναταλία Παμπουκίδου φοιτήτρια.

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ

Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές έρχονται σε μια κρίσιμη στιγμή της ταξικής πάλης. Ο χαρακτήρας τους είναι έντονα πολιτικός και στο αποτέλεσμά τους θα αποτυπωθεί το εάν η κυβέρνηση και το μπλοκ εξουσίας θα συνεχίσει την επίθεσή του ή θα βγει από τη μάχη αυτή αδυνατισμένο, αν εκφραστεί η οργή μας σε αριστερή κατεύθυνση με ενισχυμένες τις τάσεις αμφισβήτησης του συστήματος που γεννιούνται στην κοινωνία.
Για το λόγο αυτό πρέπει να καταδικαστούν οι υποψήφιοι της ιερής συμμαχίας κεφαλαίου – τραπεζιτών – ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ και να ενισχυθούν οι δυνάμεις που παλεύουν ενάντια στην «τρόικα» κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, για να ανατραπεί το μνημόνιο και όσοι το στηρίζουν.
Οι εκλογές γίνονται σε μία στιγμή όπου η διεθνής καπιταλιστική οικονομική κρίση υπερσυσσώρευσης μαστίζει τον πλανήτη.
Η αυξανόμενη δυσκολία διαχείρισης της από όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα δημιουργεί ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις που εκφράζονται με οικονομικούς πολέμους για τον έλεγχο των αγορών και επισύρουν τον κίνδυνο νέου κύκλου τοπικών πολεμικών συγκρούσεων.
Η κρίση του συστήματος στο εσωτερικό της ευρωζώνης εντείνει την ανισομετρία των χωρών της, απειλεί τη συνοχή της και ως εκ τούτου προέκυψε και επιβλήθηκε ένας νέος συμβιβασμός που συγκεκριμενοποιήθηκε με το Μηχανισμό Στήριξης για τον περιορισμό των χρεών και ελλειμμάτων σε μια προσπάθεια αποφυγής της πτώχευσης κρατών της ευρωζώνης και την υποτίμηση του Ευρώ.
Με άλλοθι την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους η κυβέρνηση Παπανδρέου μπήκε στο Μηχανισμό Στήριξης και ο Ελληνικός λαός βιώνει την τριμερή κατοχή της Ε. Επιτροπής, της Ε.Κ.Τ. και του Δ.Ν.Τ. Το καθεστώς «επιτήρησης» προκειμένου να παρέχει πιστώσεις επέβαλλε το Μνημόνιο που καταργεί κάθε έννοια δικαιώματος και δημοκρατίας για τους εργαζόμενους.
Η εργατική τάξη και ο λαός βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους. Το κεφάλαιο απαντά στην πτώση των ποσοστών κέρδους βαθαίνοντας την εκμετάλλευση των εργαζόμενων με τη δραματική χειροτέρευση αμοιβών και όρων εργασίας. Ταυτόχρονα, βρίσκει διέξοδο για τα συσσωρευμένα κεφάλαιά του τοποθετώντας τα σε κρατικά ομόλογα και απαιτώντας το ξεζούμισμα των λαϊκών στρωμάτων για να εξασφαλιστούν τα κεφάλαια και τα κέρδη τους. Το κεφάλαιο έχει δώσει απάντηση στην κρίση και κάνει αυτό που είναι σύμφωνο με τα συμφέροντά του. Φορτώνει τα βάρη της κρίσης στην εργατική τάξη και τα μεσαία στρώματα για να διατηρήσει τα προνόμιά του. Βαφτίζει το ταξικό του συμφέρον «εθνικό συμφέρον» και βάζει τα κόμματά και την κυβέρνησή του να εφαρμόσουν την πιο επιθετική αντεργατική πολιτική. Αξιοποιεί τα όργανά του στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα για να καθηλώσει στην αδράνεια τους εργαζόμενους και να εξασφαλίσει κοινωνική ειρήνη. Εντείνει την καταστολή απέναντι στο εργατικό κίνημα, αξιοποιώντας κρυφούς και φανερούς μηχανισμούς.
Η αρπάγη του δημόσιου πλούτου και του εργατικού εισοδήματος, η εξαθλίωση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, η πτώχευση και η προλεταριοποίηση μικρών και μεσαίων επαγγελματοβιοτεχνών και αγροτών είναι και θα είναι η πραγματικότητα της χώρας στο εξής για πολλά χρόνια. Η χώρα βρίσκεται σε διαρκή επιτήρηση από την Ε.Ε., την Ε.Κ.Τ. και το ΔΝΤ, βρίσκεται δηλαδή επί της ουσίας σε καθεστώς πτώχευσης και οι πιστωτές της υπαγορεύουν τους όρους για τη συνέχιση της πίστωσης. Προκειμένου να παρέχουν νέες πιστώσεις απαιτούν περεταίρω λεηλασία των εισοδημάτων των λαϊκών στρωμάτων και αναίρεση όλων των κατακτήσεων της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων.
Έτσι, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη ΝΔ και ΛΑΟΣ, κατακρεουργεί τα εργατικά δικαιώματα με τη μείωση μισθών και συντάξεων, την απελευθέρωση των απολύσεων, την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και προσφέρει στους κεφαλαιοκράτες το χαμηλό εργατικό κόστος που έχουν ανάγκη για να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη τους. Ληστεύει τους εργαζόμενους με την άγρια φορολόγηση, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, τη μείωση στις συντάξεις, τη στέρηση πόρων για την ικανοποίηση των αναγκών σε υγεία, παιδεία, κοινωνικές υπηρεσίες για να φροντίσει τις απαιτήσεις των ελλήνων και ξένων κεφαλαιοκρατών – δανειστών.
Η επίλυση οποιουδήποτε άμεσου προβλήματος της εργατικής τάξης και του λαού συναρτάται από την αστική τάξη και το κράτος της με το πρόβλημα της εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους, της ανόδου της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και της μείωσης των ελλειμμάτων. Κατά συνέπεια, η άμεση ικανοποίηση των οικονομικών αιτημάτων των εργατοϋπαλλήλων και των μικρών και μεσαίων επαγγελματοβιοτεχνών και αγροτών (εργασία, αξιοπρεπείς αποδοχές, μισθοί και συντάξεις, μείωση του χρόνου εργασίας και του εργάσιμου βίου, διαγραφή ή ρύθμιση χρεών, δυνατότητα δανεισμού με μικρά επιτόκια κλπ.) εξαρτάται από τη μονομερή διαγραφή ή τη συνέχιση της εξυπηρέτησης του χρέους. Με τα σημερινά οικονομικά και δημοσιονομικά δεδομένα, η ακολουθούμενη πολιτική αυξάνει συνεχώς το χρέος, ακυρώνει οποιαδήποτε αξιόλογη αναπτυξιακή παρέμβαση του κράτους, καθιστά όνειρο θερινής νυκτός την περιλάλητη «παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας», διευκολύνει την οικονομική λεηλασία του δημόσιου πλούτου από τους έλληνες και ξένους δανειστές, και επιταχύνει την πτώση του βιοτικού επιπέδου του λαού δημιουργώντας τις συνθήκες για τη νέα κρίση υπερσυσσώρευσης. Επειδή, ακριβώς, απάντηση στο βασικό πεδίο της καπιταλιστικής κερδοφορίας με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους, δεν υπάρχει. Γι’ αυτό όλοι οι αστοί οικονομολόγοι μιλούν για δυσεπίλυτο πρόβλημα που θα ναρκοθετεί την πορεία του καπιταλισμού για χρόνια και μάλιστα του υπεραναπτυγμένου.
Πέρα από τις οποιεσδήποτε διαφορές τους κυβέρνηση και αστικό πολιτικό προσωπικό υψώνουν κοινό μέτωπο κατά των εργατικών και λαϊκών αγώνων. Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν ανέδειξαν τις θέσεις των εργαζομένων. Ταυτόχρονα μέσα από τους αγώνες αναδείχτηκαν τα προβλήματα που δημιούργησε και δημιουργεί η χρόνια αστική επιρροή μέσω της ρεφορμιστικής αντίληψης στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Γίνεται ολοφάνερο ότι ο ρεφορμισμός που κυριάρχησε στις γραμμές του είναι αναποτελεσματικός είτε στη συναινετική του μορφή είτε στην αγωνιστική του εκδοχή, και αδυνατεί όχι μόνο να επιτύχει, αλλά ούτε να περισώσει τις στοιχειώδεις κατακτήσεις των εργαζομένων. Η πλειοψηφία των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ αλλά και πολλών δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων λειτουργούν σαν το μακρύ χέρι των καπιταλιστών και των κυβερνήσεών τους στο εργατικό κίνημα. Οδηγούν σε εκφυλισμό τις όποιες συλλογικές διαδικασίες, που μαζί με την κυριαρχία των εργοδοτικών συνδικαλιστών προσπαθούν να αδρανοποιήσουν πλατιές μάζες εργαζομένων από τις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος. Απέναντι στο ζοφερό μέλλον για την εργατική τάξη και τον λαό η λύση δε βρίσκεται σε αφηρημένες ιδεολογικές ενότητες που διασπούν την εργατική τάξη και το λαό με βάση τις ιδεολογικές επιλογές τύπου ΠΑΜΕ. Η μόνη απάντηση βρίσκεται στον πλατύ συντονισμό σωματείων, εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών, στη βάση των προβλημάτων των εργαζομένων για την ανατροπή αυτής της κατάστασης σαν τη μοναδική απάντηση στον εκφυλισμό και την απομαζικοποίηση των αγώνων που προσπαθεί να οδηγήσει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία.
ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΩΘΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΉΠΕΙΡΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΒΡΑΣΜΟΣ
Σε μια περίοδο που η παρέμβαση διεθνών ιμπεριαλιστικών κέντρων μέσω του μηχανισμού στήριξης του ΔΝΤ φτάνει στην τσέπη κάθε εργαζόμενου, αγγίζει κάθε μαντρί της Ηπείρου:
 Χιλιάδες εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την απόλυση.
 Οι επιθέσεις στον μισθό έχουν γίνει μόνιμο καθεστώς καθώς οι μειώσεις αγγίζουν το 25-30%.
 Η αναζήτηση δουλειάς για τους νέους και για τις γυναίκες αποτελεί όνειρο.
 Η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς βασιλεύει.
 Τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα αυξάνονται.
 Δεκάδες επιχειρήσεις κλείνουν αφήνοντας απλήρωτους τους εργαζόμενους.
 Χιλιάδες μικροεπαγγελματίες οδηγούνται σε αφανισμό με την ανεργία να κρέμεται πάνω από το κεφάλι τους.
 Μικροί και μεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα της βίαιης καταστροφής τους.
Κατάσταση που επιτείνει και το κλείσιμο της ΣΒΕΚΗ, αλλά και η προωθούμενη ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ. Η καθημερινότητα του λαού, στην πόλη και στο χωριό υποβαθμίζεται. Η παιδεία και η υγεία υποτάσσονται στην αγορά. Η φύση αποτελεί βασικό αντικείμενο εκμετάλλευσης, η καταστροφή της, πηγή εσόδων για το κεφάλαιο. Άραχθος, Λούρος, Καλαμάς, Παμβώτιδα, Αμβρακικός, μαζί με τις ανοιχτές χωματερές αποτελούν σκουπιδότοπο για το κεφάλαιο. Σε αυτά τα πλαίσια με ευθύνη των αυτοδιοικητικών διαχειριστών καθυστερεί χρόνια η μελέτη και κατασκευή ΧΥΤΥ στην Ήπειρο. Για την εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων αντί αυτού προχωράει η κατασκευή και ΧΥΤΑ.
Απέναντι στην κατάσταση που βιώνει ο λαός της περιοχής αναπτύχθηκαν με βάση τις επιχορηγήσεις από το κράτος και την ΕΕ μια σειρά καπιταλιστικών επιχειρήσεων στο διατροφικό τομέα, στις κατασκευές, στο βιομηχανοποιημένο τουρισμό, τα εμφιαλωμένα νερά, στην ανακύκλωση. Στην ισχυροποίηση του συμβάλουν τα κυκλώματα εμπορίας ναρκωτικών. Σημαίνοντα, επίσης, ρόλο έπαιξαν οι δραστηριότητες που ευνοήθηκαν απ’ την επιχειρηματικοποίηση της υγείας και την υπαγωγή στο κέρδος του πολιτισμού, του αθλητισμού και της παιδείας (σχολεία, ΙΕΚ, ΤΕΙ, ΑΕΙ), με σημαντικό μοχλό τη διαπλοκή των κρατικών ιδρυμάτων με τις επιχειρήσεις στα τεχνολογικά πάρκα ΑΕΙ – ΤΕΙ. Η εκκλησία στην περιοχή παίζει σημαντικό ρόλο, αφού κατέχει οικονομική ισχύ και μεγάλη ιδιοκτησία στην ύπαιθρο και στις πόλεις. (κληροδοτήματα). Το τοπικό κεφάλαιο μαζί με τους βουλευτές, νομάρχες, δημάρχους και τις διοικήσεις των ενώσεων των αγροτικών συνεταιρισμών που βρίσκονται στη δούλεψη τους, απομυζεί το λαό της περιοχής και αποκτά ιδιαίτερες σχέσεις με την Αλβανία και τα Βαλκάνια.
ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ. ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΝΕΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ.
Στο τοπίο της ολόπλευρης επίθεσης του κεφαλαίου επιλέγονται ριζικές τομές για τη διάρθρωση του κράτους. Προκρίνεται η ισχυροποίηση των δομών του και η διαμόρφωση ενός ισχυρού, επιτελικού κεντρικού κράτους, που θα έχει την ευθύνη για τη χάραξη της εξωτερικής και της κεντρικής εσωτερικής και οικονομικής πολιτικής. Παράλληλα μεταφέρονται αρμοδιότητες στις Περιφέρειες και τους Δήμους, οι οποίοι θα λειτουργούν ως σχετικά αυτόνομοι κόμβοι στα πλαίσια των κρατικών και ευρωπαϊκών δομών. Οι ΟΤΑ θα λειτουργούν με βάση καθαρά ανταποδοτικά και ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, σε συνεργασία με το τοπικό και όχι μόνο κεφάλαιο, αναλαμβάνοντας του τομείς της κοινωνικής πρόνοιας, της παιδείας και της υγείας, με μειωμένη, όμως, κρατική ενίσχυση, μεταφέροντας σημαντικότατο μέρος του κόστους στους εργαζόμενους.
Το βασικό χαρακτηριστικό της μεταρρύθμισης είναι η ανακατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ τοπικού και περιφερειακού κράτους, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία στο σχεδιασμό και την εφαρμογή του αναπτυξιακού μοντέλου του ελληνικού καπιταλισμού και ευνοϊκότερες συνθήκες για το κεφάλαιο. Η προσπάθεια αυτή ακολουθεί πλήρως το μοντέλο λειτουργίας της τοπικής διοίκησης στην Ε.Ε. και εντάσσεται στο πλαίσιο της ενίσχυσης της εμπλοκής της χώρας με το συγκεκριμένο ιμπεριαλιστικό μηχανισμό.
Κύριες πλευρές της μεταρρύθμισης του «Καλλικράτη» είναι η αντιδραστική αναδιάρθρωση του αστικού κράτους σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, η προσπάθεια απάντησης του συστήματος στην κρίση όσον αφορά βασικούς άξονες της κυβερνητικής πολιτικής σε θέματα οικονομίας, εργασίας και καταστολής, η ανασυγκρότηση και θεσμική θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος και η εντατικότερη εκμετάλλευση του αστικού χώρου και του φυσικού περιβάλλοντος. Ο «Καλλικράτης» φιλοδοξεί να αποτελέσει μοχλό ενός συνολικότερου επανασχεδιασμού του κράτους για τη συγκρότηση ισχυρών διοικητικών ενοτήτων, που θα διαμορφώνουν οικονομίες κλίμακας με στόχο την καπιταλιστική διαχείριση και τη δημιουργία προϋποθέσεων τοπικής ανάπτυξης και αύξησης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Η υποβάθμιση της δημόσιας υγείας, η περαιτέρω ερήμωσης της υπαίθρου και η ανισομετρία μεταξύ φτωχών και πλούσιων περιφερειών αποτελούν πτυχές του.
Προτεραιότητές του αποτελούν οι απολύσεις εργαζομένων στις επιχειρήσεις των ΟΤΑ και στις νομαρχίες. Παράλληλα τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια εξακολουθούν να εκλέγονται με συστήματα που πριμοδοτούν τον πρώτο συνδυασμό με περισσότερες έδρες και κάνοντας όσο το δυνατόν δυσκολότερη τη συμμετοχή στο συμβούλιο μικρότερων συνδυασμών. Με τον τρόπο αυτό θωρακίζεται η τοπική διοίκηση από την παρέμβαση στις αποφάσεις του λαϊκού παράγοντα.
Υπό αυτή την έννοια Μνημόνιο Σταθερότητας και «Καλλικράτης» πάνε μαζί. Με το ένα διαμορφώνεται το πεδίο, οικονομικός και πολιτικός τόπος, όπου το άλλο θα εφαρμοστεί.
Δεν υπερασπιζόμαστε το προηγούμενο μοντέλο των κομματικών αυτοδιοικητικών παραγόντων και παρά τα φληναφήματα περί ενίσχυσης της τοπικής αυτοδιοίκησης και περί «πράσινης ανάπτυξης» που καλλιεργούνται από το κυβερνητικό κέντρο εμείς δεν έχουμε αυταπάτες για το ρόλο του «Καλλικράτη» που διαμορφώνει ένα κράτος πιο αποτελεσματικό για το κεφάλαιο. Θεωρούμε καθοριστικό παράγοντα για την βελτίωση των συνθηκών ζωής μας την έκβαση της ταξικής πάλης στην Ελληνική κοινωνία. Για το λόγο αυτό δίνουμε και βαρύτητα στην ενεργή συμμετοχή του λαϊκού παράγοντα στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της περιοχής με επιτροπές αγώνα, με άμεση δημοκρατία αλλά και με απλή αναλογική σε όλες τις αρχαιρεσίες. Η συμμετοχή και δραστηριοποίηση όλων μας είναι και ο μόνος δρόμος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε.
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ
Σε όλα αυτά που μας ετοιμάζουν σε όλους τους τομείς της ζωής, μόνη απάντηση αποτελεί η ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Την κρίση να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν, οι τράπεζες και οι καπιταλιστές. Απέναντι στη φτώχεια, την ανεργία, την υποαπασχόληση, την απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία, την υπενοικίαση εργαζομένων και συνολικά την εξαθλίωση που μας οδηγούν, έχουμε να προτάξουμε τους μαζικούς ενωτικούς αγώνες στη βάση των προβλημάτων μας για την ανατροπή αυτής της κατάστασης.
Στην πάλη αυτή, βρισκόμαστε μαζί με συναγωνιστές και συντρόφους διαφορετικών ρευμάτων και αντιλήψεων. Με όλους μοιραζόμαστε τον αγώνα ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, την αγωνία για το μέλλον και τον προβληματισμό για την αναζήτηση λύσης από το αδιέξοδο που μας οδηγεί η αστική τάξη. Σε όλους αυτούς απευθυνόμαστε προτείνοντας άμεση απάντηση – πολιτική πρόταση που υπηρετεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού.
Το δίλημμα που καλούμαστε να απαντήσουμε είναι: ή θα καταβαραθρωθούν οι όροι ζωής μας συνολικά ή οι κεφαλαιοκράτες – πιστωτές θα χάσουν τα κεφάλαιά τους και θα στερηθούν την ιδιοκτησία τους. Πολιτική λύση που υπηρετεί τα εργατικά συμφέροντα μπορεί να υπάρξει μόνο με απαλλοτρίωση κεφαλαίων και επιχειρήσεων, δηλαδή με την απώλεια μέρους της ιδιοκτησίας των καπιταλιστών.
Στη βάση ενός προγράμματος καλούμε σε ενότητα όλους όσους παλεύουν για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού, ανεξάρτητα από την αφετηρία από την οποία ξεκινάνε και ανεξάρτητα από το δρόμο που επιλέγουν για την εκπλήρωση των σκοπών τους.
Για μια οικονομία στις ανάγκες του λαού και του τόπου.
 Ανατροπή του αντεργατικού προγράμματος σταθερότητας και του μνημονίου
 Άρνηση πληρωμής και διαγραφή του χρέους, εκτός αυτού προς τα ασφαλιστικά ταμεία
 Έξοδος απ’ την ΟΝΕ και την ΕΕ, αποδέσμευση απ’ όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς – μηχανισμούς όπως είναι το ΔΝΤ, το ΝΑΤΟ κ.α.
 Εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση των τραπεζών, των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας και των μεγάλων επιχειρήσεων και λειτουργία τους με εργατικό έλεγχο
 Χωρισμός κράτους – εκκλησίας, η από-υπαλληλοποίηση των ιερέων και της εκκλησιαστικής ιεραρχίας, η δήμευση της περιουσίας της
 Χάρισμα – διαγραφή των χρεών για την πρώτη κατοικία σε όλους τους εργαζόμενους
 Ρύθμιση των χρεών προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις χάρισμα – διαγραφή χρεών στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά που το εισόδημά τους βρίσκεται στα όρια της φτώχειας
Εντάντια στην κρατική τρομοκρατία.
 Τιμωρία όλων όσων συνέβαλαν στη διασπάθιση, στην κακοδιαχείριση, στην κλοπή του δημόσιου χρήματος και του δημόσιου πλούτου (πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές, κρατικοί υπάλληλοι και στελέχη)
 Διάλυση όλων των ειδικών μονάδων της αστυνομίας (ΜΑΤ, ομάδα Δ κ.λπ.)
 Τιμωρία όσων έχουν εμπλακεί σε βιαιοπραγίες σε βάρος του κινήματος (περίπτωση ζαρντινιέρας, δολοφονία Τεμπονέρα, Γρηγορόπουλου κ.λ.π.), επιστροφή όλων των στρατευμάτων από αποστολές στο εξωτερικό, διάλυση του μισθοφορικού στρατού.
Για το δικαίωμα στην εργασία και την αξιοπρέπεια.
 Εθνικοποίηση των επιχειρήσεων που κλείνουν ή πτωχεύουν, δήμευση των περιουσιών των ιδιοκτητών τους, η συνέχιση της λειτουργίας τους με εργατικό έλεγχο
 Ικανοποίηση των ώριμων διεκδικήσεων του συνδικαλιστικού κινήματος για αύξηση στα μεροκάματα, στις συντάξεις, στους μισθούς, 7ωρο-35ωρο-5ήμερο, ασφαλιστικά δικαιώματα, παιδεία, υγεία, πρόνοια. Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους τους εργάτες, ανεξάρτητα έθνους, θρησκείας και χρώματος.
 Ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα σε όλους τους μετανάστες χωρίς χαράτσια
 Εγγυημένος βασικός μισθός για όλους τους εργάτες γης -κτηνοτροφικών μονάδων και ένταξή τους στο ΙΚΑ
Μια αγροτική οικονομία που θα σέβεται τους παραγωγούς και τους καταναλωτές.
 Κρατική ενίσχυση στους συνεταιρισμούς των μεσαίων αγροτών για την οργάνωση της αγροτικής παραγωγής στη βάση ενός δημοκρατικού συνεταιριστικού πλαισίου
 Η ψήφος όλων των αγροτικών νοικοκυριών που συμμετέχουν στον συνεταιρισμό να είναι μία είτε μεγάλο είναι, είτε μικρό, είτε μεσαίο
 Καμία ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ. Επαναλειτουργία της ΣΒΕΚΗ. Επαναλειτουργία συνεταιρισμού δασεργατών.
 Κρατικές τιμές παράδοσης στα αγροτικά προϊόντα και απαγόρευση της ιδιωτικής εμπορίας τους. Η διακίνηση να γίνεται μέσα από τους συνεταιρισμούς
 Δημιουργία καλλιεργητικών εφοδίων απ’ το κράτος.
 Παραγωγή καλλιεργητικών μέσων και εφοδίων με εργατικό έλεγχο προς απαλλοτρίωση των καπιταλιστικών επιχειρήσεων που τα μονοπωλούν.
Κόντρα στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος και της περιοχής μας.
 Συνολικός σχεδιασμός της διαχείρισης στερεών και υγρών αποβλήτων για να προκύψει επιστημονικά η κατασκευή ΧΥΤΥ στην Ήπειρο, να σταματήσουν οι εργασίες στο ΧΥΤΑ Ελληνικού και η λειτουργία των χωματερών. Κατεπείγον για τα στερεά απόβλητα αποτελεί η ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή.
 Να σταματήσουν άμεσα τα σχέδια χωροθέτησης σταθμού φυσικού Αερίου στην Πέρδικα. Όχι στην υποβάθμιση της περιοχής για να εξυπηρετηθούν ανέξοδα τα σχέδια του κεφαλαίου.

Η δική μας πολιτική πρόταση δεν απευθύνεται στην κυβέρνηση – στην όποια κυβέρνηση – για να την υλοποιήσει ή στις όποιες κοινοβουλευτικές διαδικασίες για να την υιοθετήσουν, δεν είναι και δεν μπορεί να είναι «κυβερνητική πρόταση» στη βάση του υπάρχοντος πολιτικού και κοινωνικού συστήματος. Πρώτα απ’ όλα απευθύνεται στο κίνημα, στον κόσμο της εργασίας και της Αριστεράς, για να τη διεκδικήσει, να αγωνιστεί γι’ αυτήν, να την επιβάλλει. Είναι μια πρόταση δυναμική, στενά συνδεδεμένη όχι κυρίως με το σημερινό συσχετισμό, της σημερινή κατάσταση του κινήματος και της Αριστεράς, αλλά με τις τάσεις ριζοσπαστική αλλαγής τους, ταξικής ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος, αλλαγής του χάρτη στην Αριστερά, επαναθεμελίωσης του κομμουνισμού.
Η δική μας πολιτική πρόταση έχει ως ορίζοντα και στρατηγικό στόχο την ανατροπή της αστικής κυριαρχίας και την κομμουνιστική χειραφέτηση. Όσο κι αν οι σημερινοί συσχετισμοί δεν κάνουν άμεσα εφικτή μια τέτοια λύση, όσο κι αν αυτή η προοπτική έχει κατασυκοφαντηθεί από τα καθεστώτα του «υπαρκτού», αποτελεί – στο βαθμό που θα επαναθεμελιωθεί με βάση τη σύγχρονη πραγματικότητα – τη μοναδική εναλλακτική συνολική πολιτική απάντηση προς τη σύγχρονη καπιταλιστική βαρβαρότητα, τη μοναδική βιώσιμη αντίπαλη προς τον κόσμο του κεφαλαίου πρόταση εξουσίας, και μάλιστα μια πρόταση περισσότερο αναγκαία και ρεαλιστική (από οικονομικοκοινωνική άποψη) από ποτέ.

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Όχι στο ξεπούλημα ΑΤΕ και ΤΤ

 
Η ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΠΟΥΛΗΘΟΥΝ!
 
Η κυβέρνηση παραβιάζοντας τις προεκλογικές της υποσχέσεις περί δημιουργίας ισχυρού κρατικού πυλώνα, προχωρά στην πλήρη ιδιωτικοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Υλοποιώντας τις επιταγές του Δ.Ν.Τ. προχωρά στο ξεπούλημα των κρατικών τραπεζών Αγροτική Τράπεζα, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο  και στη μείωση της έμμεσης κρατικής συμμετοχής στην Εθνική τράπεζα (αφού τα ασφαλιστικά ταμεία θα αναγκαστούν να εκποιήσουν περιουσιακά στοιχεία όπως μετοχές) μέσω σχεδιαζόμενης συγχώνευσης της με ιδιωτικές τράπεζες.
Ο Σάλλας, με την πρόταση που μόνο αφελείς μπορούν να πιστεύουν ότι δεν είχε τη σιωπηρή έγκριση της κυβέρνησης, επιδιώκει να αγοράσει την ΑΤΕ  (370 εκ.) & το ΤΤ (331 εκ.) με χρήματα που έχει δανειστεί από το ελληνικό δημόσιο:
 Η τράπεζα Πειραιώς έχει πάρει από το πακέτο στήριξης των τραπεζών 4,6 δις εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου, 1,3 ειδικές ομολογίες, 0,37 δις με την έκδοση προνομιούχων μετοχών. Η ΑΤΕ έχει 32,8 δις ενεργητικό, 1,36 δις καθαρή θέση. Η πρόταση του Σάλλα προβλέπει την αγορά των μετοχών προς 0,53 € εκάστη σε τιμή μικρότερη και από τη λογιστική τιμή (1,44 €) αλλά και από την ονομαστική τιμή (0,72 €).  Επιδιώκει να αγοράσει  με 370 εκ. € το 77,31% της τράπεζας (και αυτομάτως όλες τις θυγατρικές όπως τη Δωδώνη, την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης) χωρίς να πληρώσει ούτε λεπτό παραπάνω), όταν στις 15/5/2006 πουλήθηκε το 7,18% της τράπεζας προς 325 εκ. € (5 € κάθε μετοχή) και το Δεκέμβριο του 2000 με τη μετοχοποίηση του 15% εισπράχθηκαν 125,9 εκ. €(4,33 € προσαρμοσμένη τιμή ανά μετοχή).
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο παρελθόν είχε γίνει μία άλλη σκανδαλώδης εκποίηση στην οποία ενεπλάκη και η ΑΤΕ: η ιδιωτικοποίηση της ΕΤΒΑ (Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Αναπτύξεως). Οι μετοχές της Ε.Τ.Β.Α. διατέθηκαν στο επενδυτικό κοινό το Δεκέμβριο του 1999 προς 3.000 δρχ (8,8 ευρώ) έκαστη. Στις 3/2/2000 μεταβιβάστηκαν 16.000.000 μετοχές κυριότητας του ελληνικού δημοσίου στην Α.Τ.Ε. προς 4.000 δρχ. έκαστη (11,73 ευρώ). Τον Οκτώβριο του 2001 σε διαγωνισμό για την πώληση των μετοχών της Ε.Τ.Β.Α. που κατείχε το δημόσιο συμμετείχαν η τράπεζα Πειραιώς και η ΑΤΕ. Αν και η προσφορά της ΑΤΕ ήταν καλύτερη, με παρέμβαση του Χριστοδουλάκη  ο διαγωνισμός κατακυρώθηκε υπέρ της Πειραιώς. ( Όλως τυχαίως ο κ. Σάλλας στη δεκαετία του 1980 υπήρξε Διοικητής της ΕΤΒΑ). Και αυτό καθώς και το ότι η Πειραιώς αγόρασε την μετοχή προς 5,1 ευρώ (κάτω από τη λογιστική τιμή και πολύ κάτω από την τιμή που είχε πληρώσει προ έτους η Α.Τ.Ε.) αποτελούν σκάνδαλο! Επιπλέον, χάρη στο νόμο που είχε ψηφιστεί με σκοπό να δωθούν κίνητρα σε συγχωνεύσεις ώστε να δημιουργηθούν ισχυρές εταιρείες (εθνικοί πρωταθλητές) η τράπεζα Πειραιώς είχε μείωση στους φόρους που κατέβαλε λόγω της απορρόφησης.
 
Η αναδρομή, επίσης, στο πρόσφατο παρελθόν δείχνει ότι στόχος των κυβερνήσεων και των διοικήσεων ήταν η ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ. Ο πρώην υπουργός οικονομίας Χριστοδουλάκης την περίοδο 2001-2004 προώθησε με συνέπεια την πολιτική εκποίηση του εθνικού πλούτου και μεταφοράς πόρων από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα.  Οι δηλώσεις του  «Το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων και διαρθρωτικών αλλαγών δεν λήγει ποτέ. Θα συνεχίζεται, θα διευρύνεται και θα επεκτείνεται» (Ελευθεροτυπία 31/10/2001) εξέφραζαν τη φιλοσοφία των κυβερνήσεων Σημίτη: δογματικός και φανατικός φιλελευθερισμός με απέχθεια σε οτιδήποτε μη ιδιωτικό. Στις 12/12/2001 ο Χριστοδουλάκης είχε εκφράσει με σαφήνεια τους στόχους της κυβερνητικής πολιτικής: διάθεση πακέτων μετοχών πέντε θυγατρικών της ΑΤΕ σε στρατηγικούς επενδυτές (Καταστήματα Αφορολογήτων Ειδών, Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, Αγνό, Ροδόπη, ΕΛΒΙΖ), τη μετοχοποίηση το πρώτο εξάμηνο του 2002 των Δωδώνη, ΣΕΚΑΠ και ΑΤΕ Leasing και τη μείωση της συμμετοχής του Δημοσίου στην Αγροτική από 85% σε 35%. (Βήμα 6/1/2002). Η χαμηλή χρηματιστηριακή τιμή και οι αντιδράσεις δεν επέτρεψαν τότε την ευόδωση του κυβερνητικού σχεδίου, αλλά τώρα με την ένταξη στην κηδεμονία του Δ.Ν.Τ. είναι πιο εύκολο να παρακαμφτούν οι αντιδράσεις.
Ο πρώην διοικητής Λάμπρου (όπως και ο διάδοχός του Μηλιάκος) ήταν κατηγορηματικός στο ότι η ΑΤΕ έπρεπε να απεμπλακεί από τον αγροτικό τομέα και να γίνει μία εμπορική τράπεζα που προφανώς θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. «Θα πουλήσουμε όλες τις εταιρείες που περιλαμβάνονται στο χαρτοφυλάκιο της ΑΤΕ, πλην των χρηματοοικονομικών εταιρειών. Μεταξύ αυτών είναι το 70% της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, το 60% της γαλακτοκομικής Δωδώνη, το 40% της καπνοβιομηχανίας ΣΕΚΑΠ, η Αγνό, η βιομηχανία ζωοτροφών ΕΛΒΙΖ και η Μιμίκος.» (Βήμα 5/4/1998).
Βεβαίως, η βαθύτερη αιτία των εξελίξεων (ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων επιχειρήσεων, συμπίεση μισθών και μη μισθολογικού κόστους, απελευθέρωση αγορών) οφείλεται στην εσωτερική λογική του καπιταλισμού, στην έμφυτη τάση μεγιστοποίησης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, η οποία περιορίζεται μόνο από τα όρια που θέτει η αγωνιστική στάση των εργαζομένων.
 
Επιπλέον πέραν του ότι πρόκειται για σκανδαλώδη εκποίηση του εθνικού πλούτου, η ιδιωτικοποίηση ακόμα και σε τιμή που θα ήταν κοντά στην αξία της τράπεζας θα ήταν αρνητική εξέλιξη και για τους πελάτες και για τους εργαζόμενους.
Οι υποστηρικτές των ιδιωτικοποιήσεων τονίζουν ότι με αυτό τον τρόπο: μεταφέρονται πόροι από τον μη παραγωγικό δημόσιο τομέα στον παραγωγικό ιδιωτικό, περιορίζεται η διαφθορά, αυξάνει η παραγωγικότητα, αυξάνει ο ανταγωνισμός προς όφελος του καταναλωτή, βελτιώνονται τα δημόσια οικονομικά επειδή το κράτος εισπράττει φόρους από τα κέρδη των δημοσίων επιχειρήσεων και υπάρχουν οφέλη από την τεχνογνωσία των επενδυτών. Συνήθως επικαλούνται παραδείγματα κακοδιαχείρισης, περιφρόνησης του πολίτη, διαπλοκής με ιδιωτικό κεφάλαιο (π.χ. χαριστικά δάνεια ΑΤΕ σε ιδιώτες επιχειρηματίες, υπερκέρδη προμηθευτών όπως η ΖΗΜΕΝΣ από τις συμφωνίες με τον ΟΤΕ) και το ότι ένα μέρος του προσωπικού ωφελούμενο από τις πελατειακές σχέσεις με μηχανισμούς εξουσίας υποαπασχολείται και υπεραμοίβεται.
Αυτά όμως δεν συνηγορούν υπέρ της ιδιωτικοποίησης, αλλά της ανάγκης ύπαρξης κοινωνικού ελέγχου. Πέρα από το ότι είναι εσφαλμένο μεθοδολογικά να αξιολογείται μία επιχείρηση αποκλειστικά με το αν είναι κερδοφόρα ή ζημιογόνα χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο ρόλος της σε μακροοικονομικό επίπεδο (σχέσεις με πελάτες, προμηθευτές, επιπτώσεις  του αν πάψει να λειτουργεί στην παραγωγή, το εισόδημα και την απασχόληση), η εμπειρία των ιδιωτικοποιήσεων δείχνει ότι για το κοινωνικό σύνολο κατά κανόνα αυξήθηκε το κόστος παροχής υπηρεσιών (αφού σταματά η επιδότηση των τιμών, δεν αυξάνει ο ανταγωνισμός και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις έχουν ως κριτήριο τη μεγιστοποίηση του  εταιρικού και όχι του κοινωνικού κέρδους). Παρά τα επιχειρήματα των υποστηρικτών των ιδιωτικοποιήσεων ότι οι ιδιωτικοποιήσεις αυξάνουν τον ανταγωνισμό και ρίχνουν τις τιμές, σε κλάδους εντάσεως κεφαλαίου που απαιτούνται πολλές επενδύσεις σε πάγια δημιουργείται ιδιωτικό μονοπώλιο ή ολιγοπώλιο (όπως συνέβη με την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής Αεροπορίας).
Η Αγροτική τράπεζα ιδρύθηκε με σκοπό να συμβάλλει στην ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας. Οποιοσδήποτε είναι στοιχειωδώς ενημερωμένος δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η αγροτική οικονομία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα και το εμπορικό ισοζύγιο στα αγροτικά προϊόντα είναι μονίμως ελλειμματικό ύστερα από το 1981, ενώ προηγουμένως ήταν πλεονασματικό. Η όλο και μεγαλύτερη στήριξη στις δυνάμεις της αγοράς αυξάνει το χάσμα μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης. Επομένως υπάρχει η ανάγκη για τη χάραξη κλαδικής πολιτικής και για την ύπαρξη ενός πιστωτικού ιδρύματος που θα την υλοποιεί.  
Όμως, οι αλλαγές που προωθούνται στην Α.Τ.Ε. αποσκοπούν στη μετατροπή της σε εμπορική τράπεζα που έχει ως αποκλειστικό σκοπό τη μεγιστοποίηση του κέρδους των μετόχων, σε βάρος εργαζομένων και πελατών.  Για να το πετύχει αυτό πρέπει να επιδιώξει, όπως όλες οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις, τη μεγιστοποίηση των εσόδων. Αυτό συνεπάγεται ότι οι εργαζόμενοι σε αυτή πρέπει να γίνουν καλοί πωλητές, δηλαδή να μπορούν να πείθουν τους ενδιαφερόμενους με μισές αλήθειες και να πουλάνε τα προϊόντα του ομίλου ακόμα και όταν στην πραγματικότητα είναι σε βάρος των δανειοληπτών, οι οποίοι συχνά υπερχρεώνονται παρασυρόμενοι από το μάρκετινγκ των τραπεζών.
Παράλληλα με τη μεγιστοποίηση των εσόδων πρέπει να επιδιώξει και την ελαχιστοποίηση του κόστους, σημαντικό μέρος του οποίου είναι οι μισθοί. Γι΄ αυτό γίνεται προσπάθεια να μειωθεί το σταθερό κόστος (μισθοί και ασφαλιστικές εισφορές) και να αντικατασταθεί από μπόνους (δηλαδή αμοιβή με το κομμάτι), να γίνουν πιο ευέλικτες οι εργασιακές σχέσεις (π.χ. επινοικιαζόμενοι υπάλληλοι) και ευκολότερες οι απολύσεις. (Με το πρόσφατο νομοσχέδιο ικανοποιήθηκε μία ακόμα απαίτηση των εργοδοτών: για τους εργαζόμενους πάνω από 2 έτη μειώθηκε το ποσό της αποζημίωσης στο μισό και θα καταβάλλεται σε 6 άτοκες δόσεις). Ως προς τους εργαζόμενους θα ελαστικοποιηθούν οι εργασιακές σχέσεις, με επιμήκυνση του χρόνου εργασίας, με αύξηση της εντατικοποίησης εργασίας και περιορισμό του εργατικού κόστους μέσω μείωσης μισθών και απολύσεων.  Τα παραπάνω σημαίνουν ότι οι υπάλληλοι θα πρέπει να ζουν στο άγχος και την ανασφάλεια, να γνωρίζουν ότι ανά πάσα στιγμή μπορούν να απολυθούν και να προσπαθούν να πιάσουν τους ατομικούς στόχους.
Μία αμιγώς εμπορική τράπεζα δεν έχει κανένα λόγο να μην απολύει τους υπαλλήλους από τους οποίους δεν αποκομίζει ικανοποιητικό κέρδος ή να μην κλείνει καταστήματα μη κερδοφόρα, αδιαφορώντας για τον αντίκτυπο του κλεισίματος σε μικρές περιοχές.  Η ιδιωτική αγροτική τράπεζα θα κλείσει όσα καταστήματα βρίσκονται σε μικρές πόλεις και είναι ζημιογόνα, θα αποβάλλει την όποια κοινωνική ευαισθησία έχει η κρατική ΑΤΕ. Τα επιτόκια των δανείων θα αντανακλούν τον πιστωτικό κίνδυνο, δηλαδή θα είναι υψηλότερα και δυσβάστακτα για  τους μικρομεσαίους αγρότες, ενώ θα είναι χαμηλότερα για τους μεγαλοαγρότες. Η λειτουργία με αμιγώς ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια συνεπάγεται την εγκατάλειψη των μη κερδοφόρων δραστηριοτήτων. Επιπλέον, χωρίς αναστολές θα κατάσχει τα υποθηκευμένα ακίνητα  & οικόπεδα όσων δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους λόγω κακής συγκυρίας. Ταυτόχρονα θα συμβάλει στην συγκεντροποίηση της γης σε λίγα χέρια μεγαλοαγροτών ενώ οι μικροί αγρότες θα αναγκαστούν  είτε να μεταναστεύσουν είτε να εργαστούν ως μισθωτοί εργάτες στα κτήματα αγροτών επιχειρηματιών.  
Με την πλήρη ιδιωτικοποίηση του πιστωτικού συστήματος το κράτος χάνει οποιοδήποτε μοχλό παρέμβασης στην οικονομία, εγκαταλείπει κάθε δυνατότητα άσκησης περιφερειακής ή κλαδικής πολιτικής και αφήνει τη λύση των ζητημάτων αποκλειστικά στις δυνάμεις της αγοράς. Ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί πλήρης αποδιάρθρωση του παραγωγικού ιστού της Ελλάδας και στην αγροτική οικονομία και στη μεταποίηση είναι η εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, ο διοικητικός καθορισμός επιτοκίων ώστε να ενισχυθούν όσοι κλάδοι κριθεί ότι είναι αναγκαίο και μέτρα προστασίας της εγχώριας παραγωγής. Δεν είναι δυνατόν να μην προτείνεται η άσκηση άλλης πολιτικής επειδή με μέτρα όπως η εθνικοποίηση δεν ανατρέπεται ο καπιταλισμός, διότι αν περάσουν τα μέτρα που περιγράφει το μνημόνιο θα είναι πολύ πιο δύσκολη η πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού!
Τέτοια μέτρα, όμως, δεν είναι δυνατό να ληφθούν όσο η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε. και ακόμα περισσότερο της ευρωζώνης, επειδή έρχονται σε σύγκρουση με τους κοινοτικούς κανονισμούς που προβλέπουν πλήρη ελευθερία στην κίνηση κεφαλαίων, εμπορευμάτων και απαγορεύουν τις επιδοτήσεις.
 
 
 
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ
ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ
ΚΟΙΝΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ ΑΓΡΟΤΩΝ-ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΩΝ- ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
 
21-07-2010
αγωνιστική πρωτοβουλία εργαζομένων στην Αγροτική Τράπεζα
 

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Από τις τράπεζες, μέχρι τα νοσοκομεία και τις βιομηχανίες, δεν θα πληρώσουμε την κρίση τους!

Είναι απερίγραπτη η «βιασύνη» με την οποία η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση του Μνημονίου της ΕΕ και του ΔΝΤ, θέλει να προχωρήσει σε άμεσες ιδιωτικοποιήσεις στις Τράπεζες, τις συγκοινωνίες, την υγεία. Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από την αντιασφαλιστική λαίλαπα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, για να ανακοινωθεί η πρόθεση της Τράπεζας Πειραιώς να εξαγοράσει την Αγροτική Τράπεζα και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, με… τα χρήματα από το πακέτο της κρατικής ενίσχυσης!

Η πρόταση Σάλλα για την εξαγορά αντί πινακίου φακής του πακέτου μετοχών του Δημόσιου στην ΑΤΕ και το ΤΤ, που έγινε με σαφή κυβερνητική επίνευση, είναι ένα σκάνδαλο πρώτου μεγέθους. Προσφέρει δημόσιες εταιρείες αλλά και μεγάλο μέρος των λαϊκών καταθέσεων σε μια ιδιωτική τράπεζα. Απειλεί με υπερχρέωση τη φτωχομεσαία αγροτιά που εξαρτιέται από τα δάνεια της ΑΤΕ. Θα οδηγήσει σε αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και απολύσεις. Δίκαια οι εργαζόμενοι αντιδρούν με απεργιακές κινητοποιήσεις μπροστά στη προοπτική να συμπιεστούν οι δουλειές και τα δικαιώματα τους στη μέγγενη των κερδών των Τραπεζών που βρίσκονται φορτωμένες με «τοξικά» προϊόντα κάθε τύπου λόγω των ανοιγμάτων τους στις αγορές των Βαλκανίων και αλλού.

Η κυβέρνηση δια στόματος Παπακωνσταντίνου ανταποκρίθηκε θετικά θεωρώντας «σοβαρή» την πρόταση Σάλλα. Ο Κοσκωτάς τους θυμίζει άραγε κάτι; Μήπως «ξεχνούν» ότι η Τράπεζα Πειραιώς αυτή τη στιγμή επιβιώνει με τα χρήματα του «πακέτου στήριξης» και τα μεγάλα δάνεια που έχει πάρει από την ΑΤΕ και το ΤΤ; Δηλαδή με τα χρήματα του μηχανισμού στήριξης ΕΕ-ΔΝΤ, τα οποία χαρίζει η κυβέρνηση στους τραπεζίτες (και θέλει να βάλει τον ελληνικό λαό να τα… ξεπληρώσει!), με τα ίδια χρήματα οι τραπεζίτες θα αρπάξουν από το δημόσιο ό,τι έχει απομείνει έξω από το έλεγχο των ιδιωτών καπιταλιστών, για να αυξήσουν κι άλλο την κερδοφορία τους;

Ανοιχτή πρόταση-κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις περιφερειακές εκλογές

Ανοιχτή πρόταση - κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη συγκρότηση στις περιφερειακές εκλογές ψηφοδελτίων ανατροπής στη βάση ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης.

Οι φετινές εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση θα γίνουν μέσα σε ένα εκρηκτικό κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον. Μπροστά στην όξυνση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με την ουσιαστική συναίνεση της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, προχωρά μαζί με την τρόικα της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ στην εφαρμογή ενός πραγματικού σφαγείου μέτρων που επιδιώκουν να αναιρέσουν κατακτήσεις ενός αιώνα δράσης του εργατικού και λαϊκού κινήματος και να επιβάλουν τον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα.

Απέναντι σε αυτή την επίθεση, το μήνυμα της ελπίδας το στέλνουν οι μεγάλοι αγώνες των εργαζομένων, οι απεργίες και οι διαδηλώσεις. Οι αγώνες αυτοί, εάν κλιμακωθούν, εάν πάρουν χαρακτηριστικά πανεργατικής εξέγερσης και γενικευμένου απεργιακού «μπλακ-άουτ», εάν υπερβούν τη γραμμή ήττας των γραφειοκρατικών ηγεσιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, μπορούν να νικήσουν, μπορούν να οδηγήσουν στην απόσυρση των μέτρων του «Μνημονίου», μπορούν να κλονίσουν και να ανατρέψουν τους πολιτικούς εκφραστές των μέτρων και πρώτα απ’ όλα την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κυβέρνηση του «Μνημονίου», των τραπεζιτών, της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Αναπόσπαστο τμήμα αυτής της επίθεσης είναι και η αναδιάρθρωση των μηχανισμών του «τοπικού κράτους» μέσα από το σχέδιο «Καλλικράτης».Είναι βαθιά αντιδραστική και αντιδημοκρατική μεταρρύθμιση που έρχεται να κάνει πράξη τις πολιτικές του «Μνημονίου» γιατί:

- Γενικεύει τις ιδιωτικοποιήσεις και την ανταποδοτική λειτουργία των Δήμων. Το κράτος περνάει αρμοδιότητες και υπηρεσίες στους υπερχρεωμένους Δήμους, όχι για να «αποκεντρώσει» τις λειτουργίες του, αλλά για να φορτώσει ένα νέο δυσβάσταχτο κόστος στους εργαζόμενους.

- Ενισχύει τις περικοπές στην υγεία και την παιδεία, στα σχολεία, στα Πανεπιστήμια και τα Νοσοκομεία

- Επιβάλλει βαθύτερη σύνδεση του τοπικού κράτους με τις τράπεζες και το κεφάλαιο μέσα από το πλέγμα των επιχειρήσεων των Δήμων και των Περιφερειών, έτσι που το «τοπικό κράτος» να γίνει όμηρος των τραπεζών.

- Προωθεί μαζικές απολύσεις υπαλλήλων και συμβασιούχων και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.

- Εντείνει την αυταρχική θωράκιση του τοπικού κράτους απέναντι στο λαϊκό παράγοντα.

- Επιβάλλει την πλήρη υποταγή των κάθε είδους σχεδιασμών στις κατευθύνσεις της ΕΕ, καθώς μέσα από τα «κοινοτικά κονδύλια» επιβάλλονται τα κριτήρια, οι προτεραιότητες και οι επιλογές του εθνικού και υπερεθνικού καπιταλιστικού σχεδιασμού και όχι οι ανάγκες κατοίκων και εργαζομένων.

- Βαθαίνει την ταξική διαφοροποίηση ανάμεσα στις πόλεις και ανάμεσα στις περιφέρειες στα πλαίσια της «ανταγωνιστικής» και «ανταποδοτικής» πόλης ή περιφέρειας. Θα οδηγήσει στην περαιτέρω εγκατάλειψη της επαρχίας και της υπαίθρου, ειδικά των πιο φτωχών περιοχών, και στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος στο όνομα της «ανάπτυξης».

- Προσπαθεί να περιορίσει τη δυνατότητα της ριζοσπαστικής κινηματικής δράσης και παρέμβασης στο τοπικό επίπεδο.

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Σύμβαση ντροπής

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ!
ΤΟ ΤΑΞΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΤΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑ!

-Η κατάπτυστη υπογραφή «συλλογικής» σύμβασης εργασίας από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ θα μείνει στην ιστορία του εργατικού κινήματος της χώρας ως μία από τις πιο μαύρες σελίδες προδοσίας των αγώνων. Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη του ΛΑΟΣ και την ουσιαστική συναίνεση της ΝΔ προχωρά σε ένα διαρκές αντεργατικό πραξικόπημα, ο υποταγμένος κυβερνητικός συνδικαλισμός μετατρέπεται σε παράρτημα του ΔΝΤ, της ΕΕ και του ΣΕΒ. Σε μια εποχή που η λαϊκή οργή ξεχειλίζει και οι αγώνες γενικεύονται απέναντι στον κοινωνικό πόλεμο των αγορών και των τραπεζιτών, η ΓΣΕΕ ψηφίζει «εργασιακή ειρήνη».
-Με τη νέα σύμβαση της ντροπής, για την οποία πανηγυρίζει ο ΣΕΒ και η κυβέρνηση, προβλέπεται πάγωμα μισθών για μια τριετία (ότι ακριβώς προβλέπει το μνημόνιο) και πλήρη αποδοχή των αντεργατικών νόμων που ψηφίστηκαν. Στην πράξη πρόκειται για σφαγιαστική μείωση του εργατικού εισοδήματος αφού μόνο με το νέο ΦΠΑ και τις αυξήσεις σε όλα τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ ο πληθωρισμός θα τρέχει τουλάχιστον με 7%. Ενώ δεν υπάρχει καμιά φιλεργατική ρύθμιση για τις απολύσεις, την ελαστική εργασία, τις αποζημιώσεις, τον κατώτερο μισθό.
-Πιο εξοργιστικά όμως είναι τα επιχειρήματα που συνοδεύουν την προδοτική υπογραφή.
Δικαιολογίες περί αυξήσεων γύρω από τον μέσο πληθωρισμό της ευρωζώνης όταν πλέον έχουμε μισθούς…Κίνας. Για διασφάλιση του κατώτερου μισθού όταν με το νόμο του μνημονίου αυτός γίνεται επίδομα των 500 ευρώ. Μιλάνε για διασφάλιση των δώρων όταν με νέα μέτρα το επόμενο τρίμηνο θα καταργηθούν δια νόμου. Μιλάνε για αναγκαστική πολιτική και σύναψη «σύμβασης λιτότητας» δικαιολογώντας στην ουσία το μνημόνιο ώστε να «σωθεί ο δανεισμός της χώρας»!!! Σαν τους βουλευτές που ψήφισαν με «βαριά καρδιά τα μέτρα για να μην πέσει η κυβέρνηση». Εκεί φτάνει η ξεφτίλα τους.


ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΕΚΠΛΗΞΗ!

Οι συμβιβασμένες, γραφειοκρατικές πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ –ΔΑΚΕ) για χρόνια διάλεξαν την αγωνιστική απραξία και τη συναίνεση στην κυρίαρχη πολιτική, ενθάρρυναν τις θυσίες των εργαζομένων για την «ανταγωνιστικότητα» της οικονομίας και τα κέρδη του κεφαλαίου, αποδέχτηκαν τα νεοσυντηρητικά μέτρα, πολέμησαν τους συμβασιούχους και όχι την ελαστική εργασία, στάθηκαν απέναντι στον ταξικό συνδικαλισμό. Πίστεψαν ότι με τις πανελλαδικές κινητοποιήσεις, που ήταν αποτέλεσμα της αγωνιστικής διάθεσης των εργαζόμενων, θα επανακτούσαν την χαμένη αξιοπιστία τους. Σήμερα όχι μόνο αποδεικνύονται ανίκανες να οργανώσουν ένα νικηφόρο αγώνα αλλά τάσσονται ανοιχτά με την τρόϊκα.


ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΙΑ ΓΕΛΑΣΜΕΝΟΙ!

Η σύμβαση τους δεν είναι εθνική ούτε συλλογική. Οι εργαζόμενοι και το κίνημα την απορρίπτουν.
Καλούμε κάθε πρωτοβάθμιο σωματείο και αγωνιστική ομοσπονδία, κάθε επιτροπή αγώνα και συνέλευση εργαζομένων να απορρίψουν αυτό το συμβιβασμό. Να παλέψουν για την ανατροπή του μνημονίου και συνολικά της αντεργατικής πολιτικής. Καλούμε κάθε αγωνιστή να καταδικάσει αυτές τις ηγεσίες. Καμία στήριξη στη συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ.
Για να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Για να επιβάλουμε την υπογραφή επιχειρησιακών και κλαδικών συμβάσεων που να εξασφαλίζουν το εισόδημα των εργαζόμενων Με ταξική αγωνιστική ενότητα, αποφασιστική κλιμάκωση της πάλης, ανεξάρτητο, πολιτικοποιημένο εργατικό κίνημα νίκης και ανατροπής! Με συντονισμό σωματείων, συνελεύσεων και ενωτικών επιτροπών αγώνα.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ εργαζομένων Πρέβεζας

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Δεν ξεπουλάμε τη Δωδώνη!

Η θύελλα του ΔΝΤ έφτασε και στην Ήπειρο επιχειρώντας να συντρίψει τις κατακτήσεις των κτηνοτρόφων της, όπως είναι ο κοινωνικός χαρακτήρας της κερδοφόρας εταιρίας ΔΩΔΩΝΗ. Όπως ανακοίνωσε η ΑΤΕ ξεπουλά κοψοχρονιά την εταιρία για να μπει στο μηχανισμό του ΔΝΤ. Ας σημειωθεί πως σήμερα την πλειοψηφία των μετοχών κατέχει η ΑΤΕ με 67% και τα υπόλοιπα οι συνεταιριστικές ενώσεις.
Έχοντας την στήριξη της κυβέρνησης που δρα ως κυνικός εγκληματίας «δολοφονώντας» τα εργατικά – ασφαλιστικά- κοινωνικά δικαιώματα του εργαζόμενου λαού, διαλύοντας ταυτόχρονα τον αγροτικό και κτηνοτροφικό τομέα, μετατρέποντας τους σε δούλους των πολυεθνικών, σε δούλους του κεφαλαίου. Στηρίζοντας με αυτόν τον επαίσχυντο και βάρβαρο τρόπο την κερδοφορία του ξένου και Ελληνικού κεφαλαίου που ζει «πίνοντας» το αίμα των εργαζόμενων-νεολαίας-μικρομεσαίων αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών-μικρομεσαίων κτηνοτρόφων και αγροτών.
Η ιδιωτικοποίηση της εταιρίας «ΔΩΔΩΝΗ» θα σημάνει το οριστικό τέλος των κτηνοτρόφων στην περιοχή και όχι μόνο, καθώς οι τιμές που δινόταν στους κτηνοτρόφους επηρέαζαν τις τιμές σε ολάκαιρη την χώρα. Θα συνεπάγεται την περαιτέρω υποβάθμιση των εργασιακών σχέσεων όχι μονάχα στην εταιρία, καθώς και την διατροφική υποβάθμιση στην περιοχή καθώς θα είναι αβέβαιο η νέα διοίκηση αν κρατήσει τα ψηλά διατροφικά στάνταρ της εταιρίας. Επιχειρώντας να φέρει συνολικά τον ηπειρωτικό χώρο στην εποχή της δουλοπαροικίας, στην εποχή των κοτζαμπάσηδων που αυτή την φορά θα είναι οι πολυεθνικές παρέα με τα ντόπια τσιράκια τους το μεγάλο κτηνοτροφικό κεφάλαιο. Πρόκειται για μια κανονικότατη λεηλασία από την κυβέρνηση των ανδρείκελων του κεφαλαίου-ΔΝΤ-ΕΕ.
Ο μόνος δρόμος είναι ο γενικευμένος ξεσηκωμός, η παλλαϊκή ανταρσία, ο αταλάντευτος μαχητικός εργατικός αγώνας όλου του εργαζόμενου λαού, της εργατικής τάξης, της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Με πρωτοπόρα δύναμη τους ίδιους τους εργαζόμενους στην ΔΩΔΩΝΗ που αυτοί πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους που έστω και σε αυτή την κρίσιμη στιγμή θα πρέπει να ενοποιήσουν μόνιμους και εποχιακούς. Άμεσα θα πρέπει το εργατικό κέντρο να κηρύξει απεργία στηρίζοντας τον αγώνα των εργαζόμενων στην ΔΩΔΩΝΗ.
Ο στόχος απλός και καθοριστικός: ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΩΔΩΝΗΣ, ΝΑ ΣΤΗΡΙΧΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΕΙ Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΙΝΑΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ. ΣΤΟ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΘΕΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΛΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΕ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ
Αυτό περνάει μέσα από την συγκρότηση ενός παλλαϊκού-εργατικού μετώπου με βάση τα εργατικά σωματεία-συνδικάτα, τις επιτροπές αγώνα, τους κτηνοτροφικούς συλλόγους διεκδικώντας πάση θυσία, άμεσα και με όλα τα μέσα(ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ- ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΡΓΑΣΤΑΣΙΟΥ..ΚΤΛ) : 1)Η ΔΩΔΩΝΗ να μείνει κάτω από κρατικό έλεγχο, 2) να περάσει στα χέρια των πρωτοβάθμιων κτηνοτροφικών- αγροτικών συνεταιρισμών, 3) να λειτουργεί κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, 4) να οικοδομηθούν οι όροι για την δημιουργία ενός συνεταιριστικού δικτύου που θα περιλαμβάνει την «ΔΩΔΩΝΗ», την «ΠΙΝΔΟ», την «ΔΩ-ΖΩ», την «ΣΒΕΚΗ».
Φυσικά όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να συμβούν κάτω από τους σημερινούς πολιτικούς συσχετισμούς, κάτω από την σιδερένια φτέρνα του ΔΝΤ-ΕΕ-κεφαλαίο. Άρα αποτελεί αναγκαιότητα να ανατραπεί η κυβέρνηση των «δοσίλογων», να απεμπλακούμε από το μνημόνιο και το ΔΝΤ, να φύγουμε από την ΕΕ, να μην πληρώσουμε το χρέος. Να αγωνιστούμε να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες και οι μεγάλες επιχειρήσεις, να μπουν κάτω από εργατικό έλεγχο. Να αυξηθούν οι μισθοί και να μειωθούν οι ώρες εργασίας για να τονωθεί η ζήτηση και να καταπολεμηθεί η ανεργία.
Τα πράγματα είναι δύσκολα μα δυο δρόμοι υπάρχουν: ο πρώτος της υποταγής, της σκλαβιάς, της νέας δουλείας, της ανεργίας και της φτώχιας για την μεγάλη μάζα του Ελληνικού λαού. Ο δεύτερος της ανυπακοής, της λαϊκής εξέγερσης, της εξέγερσης και της εργατικής επανάστασης.
Ας σηκώσουμε το λάβαρο του αδιάκοπου, διαρκούς λαϊκού- εργατικού αγώνα όλου του ηπειρωτικού λαού για να μην περάσει το ξεπούλημα της «ΔΩΔΩΝΗΣ», για να μην πεινάσει ο λαός , για μην καταστραφεί η αγροτιά και η κτηνοτροφία, για να γίνει αφέντης στο τόπο του ο λαός, για να καρπωθούν τον τεράστιο και πολλές φορές ανεκμετάλλευτο κοινωνικό πλούτο αυτοί που τον παράγουν: Η εργατική τάξη, η αγροτιά, οι ελεύθεροι παραγωγοί.


ή ΑΥΤΟΙ ή ΕΜΕΙΣ!!!!!- ή ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ
ή ΟΙ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ!!!!!!!

ΑΣ ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ!!!!!!!!!

Αλλοι χρωστούν, εμάς βρίζουν!

του Γιώργου Δελαστίκ


Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Έθνος, 06-07-2010

Οποιος Ελληνας παρακολουθεί υποτυπωδώς τα στοιχεία που εκδίδουν περιοδικά οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί για το εξωτερικό χρέος των διαφόρων χωρών, αισθάνεται διαρκώς οργισμένος για την αδικία που διαπράττεται από τους ξένους εναντίον της χώρας μας και του λαού μας। Εμάς χαρακτηρίζουν διαρκώς «τεμπέληδες», που δήθεν ζούμε με δανεικά από το εξωτερικό εις βάρος των υπόλοιπων Ευρωπαίων και κυρίως των Γερμανών, όπως ο χυδαίος Τύπος τους διατείνεται με κάθε ευκαιρία.


Εντελώς διαφορετική κατάσταση όμως αποκαλύπτουν τα στοιχεία π.χ. του ΔΝΤ για το συνολικό εξωτερικό χρέος των χωρών. Πόσα χρωστάει δηλαδή σε ξένους, όχι σε Ελληνες, το ελληνικό δημόσιο, οι ελληνικές τράπεζες, οι ελληνικές επιχειρήσεις και τα ελληνικά νοικοκυριά - και φυσικά το ίδιο για κάθε χώρα. Πόσα χρωστούν κράτος και ιδιώτες κάθε χώρας σε ξένους. Τα στοιχεία που θα παραθέσουμε προέρχονται από το ΔΝΤ και δημοσιεύθηκαν στη χθεσινή «Ελ Παΐς», γνωστή ισπανική εφημερίδα.

Πραγματικό σοκ προκαλούν οι πίνακες, καθώς σε όσες χώρες έχει ήδη μειωθεί ο ρόλος του κράτους έχει μειωθεί φυσικά και το δημόσιο χρέος προς το εξωτερικό, κατά κανόνα όμως έχει εκτοξευθεί το ιδιωτικό χρέος προς τους ξένους! Και φυσικά μια χώρα είναι χρεωμένη όχι μόνο αν χρωστάει το κράτος και δη σε ξένους, αλλά και όταν χρωστούν σε ξένους οι τράπεζες, οι επιχειρήσεις της και οι πολίτες της.

Πρώτο σοκ: πρωταθλητής του εξωτερικού χρέους είναι ο? πιο καλός ο μαθητής του ΔΝΤ και της ΕΕ - η Ιρλανδία! Χρωστάει κυριολεκτικά τα μαλλιοκέφαλά της στους ξένους: το? 1.052% του ΑΕΠ της!!! Οχι, δεν πρόκειται περί τυπογραφικού λάθους. Το εξωτερικό χρέος της Ιρλανδίας, δημόσιο και ιδιωτικό, ανέρχεται στο 1.052% του ΑΕΠ της. Οι Ιρλανδοί χρωστούν στους ξένους πάνω από δέκα φορές το ΑΕΠ της χώρας τους, αλλά τα φερέφωνα του διεθνούς πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου μόνο επαίνους έχουν για την Ιρλανδία. Προφανώς επειδή ο λαός της έσκυψε αμέσως το κεφάλι στους ξένους δυνάστες - δανειστές?

Πόσα χρωστάει η Ελλάδα στο εξωτερικό; Μόλις 163% του ΑΕΠ μας - έξι φορές λιγότερο από την Ιρλανδία.

Γιατί όμως λέμε «μόλις» 163% του ΑΕΠ μας; Το 163% δεν είναι ένα τεράστιο νούμερο; Σίγουρα είναι μεγάλο αυτοτελώς, αλλά για να το χαρακτηρίσουμε ή όχι «τεράστιο», πρέπει να το εξετάσουμε και συγκριτικά.

Αν είναι «τεράστιο» το 163% της Ελλάδας, τότε πώς θα χαρακτηρίζαμε το? 431% της Βρετανίας; Ναι, όσο και αν φαίνεται απίστευτο, η κάποτε παντοκράτειρα Βρετανία χρωστάει σε ξένους το 431% του ΑΕΠ της! Αυτοί οι αλητήριοι «γιάπηδες» και «γκόλντεν μπόις» του Σίτι του Λονδίνου, που χαρακτηρίζουν δήθεν με ευφυολόγημα «γουρούνια (PIGS)» τις τέσσερις χώρες της Μεσογείου (Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία) πώς χαρακτηρίζουν τη δική τους χώρα που χρωστάει σε όλη την υφήλιο;

Χρησιμοποιήσαμε τη λέξη «μόλις» για το 163% του εξωτερικού χρέους της Ελλάδας, γιατί το εξωτερικό χρέος μιας κραταιάς οικονομίας όπως της Ολλανδίας ανέρχεται στο 310,5% του ΑΕΠ της! Αλλά και του γειτονικού της Βελγίου ανέρχεται στο 275,6% του ΑΕΠ του.

Είναι εξαιρετικά διασκεδαστικό μάλιστα να διαπιστώνει κανείς -κατάπληκτος, ομολογουμένως- ότι το εξωτερικό χρέος ακόμη και της ζάπλουτης Ελβετίας λόγω των αδιάκοπων χρηματοοικονομικών παιχνιδιών των πανίσχυρων τραπεζών της, ανέρχεται στο απίστευτο? 276,5% του ΑΕΠ της! Εχει τέτοιο ποσοστό εξωτερικού χρέους η Ελβετία και μας πειράζει το 231% της Πορτογαλίας, το 167,5% της Ισπανίας ή το 123% της Ιταλίας; Είμαστε σοβαροί;

Ακόμη και η... Δανία (!) έχει μεγαλύτερο εξωτερικό χρέος από την Ελλάδα (197% του ΑΕΠ) όπως και η Γαλλία (190,6%) και πάει λέγοντας...

Το τελειωτικό χτύπημα όμως σε αυτήν την αισχρή επίθεση κατά της Ελλάδας το δίνει το γεγονός ότι ίδιο εξωτερικό χρέος με τη χώρα μας έχει και η ίδια η... Γερμανία - 163% εμείς και 161% του ΑΕΠ τους αυτοί! Τελεία και παύλα.

Μύθοι περί των αγορών

ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ και μόνο υπηρετεί η στάση των αγορών μη διστάζοντας να αντιμετωπίζουν τα ίδια στοιχεία με αντιδιαμετρικό τρόπο, αν αυτό υπηρετεί τα συμφέροντά τους. Αυτό επισημαίνει η «Ελ Παΐς» οργισμένη: «Ετος 2007. Η Ισπανία είναι μια ευημερούσα δύναμη, η επενδυτική δυνατότητα της οποίας πείθει τις αγορές μέχρι του σημείου να προσελκύσει ξένο κεφάλαιο της τάξης σχεδόν του 160% του ΑΕΠ. Ετος 2010. Η Ισπανία είναι μια χώρα με πήλινα πόδια που χρωστάει στο εξωτερικό περισσότερο από 170% του ΑΕΠ της, πράγμα που γεννά αμφιβολίες έγκαιρης επιστροφής του. Σε λιγότερο από τρία χρόνια, ο παραμορφωτικός φακός των αγορών διαβάζει με πλήρως αντίθετο τρόπο δύο πολύ όμοια νούμερα»!

Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

Στη μάχη των δημοτικών εκλογών

Δελτίο τύπου της δημοτικής κίνησης «ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΡΕΒΕΖΑΣ»

για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές

πραγματοποιήθηκε συνέλευση για τη νέα πρόταση της «διοικητικής μεταρρύθμισης» αλλά και την εκλογική παρέμβαση. Όσον αφορά το σχέδιο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ το οποίο αποτέλεσε το κύριο μέρος της συζήτησης εκφράστηκε η ριζική αντίθεση για τους παρακάτω λόγους:

1) Παρότι επικαλείται τον πολίτη και την εξυπηρέτηση των αναγκών του, είναι εμφανές από όλο το κείμενο ότι η κρατική παρέμβαση προσανατολίζεται σε ακόμα μεγαλύτερες διευκολύνσεις στην αναδιανομή του δημόσιου χρήματος και της δημόσιας περιουσίας υπέρ του κεφαλαίου. Στους σκοπούς τους δηλώνεται η «αμεσότερη διασύνδεση με τις επιχειρήσεις»(βλ. ΣΔΙΤ) και η διευκόλυνση στη διαχείριση των ΠΕΠ, του ΕΣΠΑ, του «ΕΛΛΑΔΑ» δηλαδή μεγάλων κονδυλίων (που είτε είναι κοινοτικοί είτε εθνικοί πόροι αποτελούν χρήματα των εργαζόμενων) είναι φανερό ότι ευνοεί τη μεγαλύτερη αυθαιρεσία και αδιαφάνεια στη διαπλοκή με το μεγάλο κεφάλαιο. Η ιδιωτικοποίηση των δήμων προ των πυλών.

2) Παρότι επικαλείται την αποκέντρωση δημιουργούνται πιο ισχυροί μηχανισμοί κρατικής εξουσίας με τις 7 γενικές διοικήσεις, τις 13 περιφερειακές αυτοδιοικήσεις και τους 370 δήμους. Άρα ισχυροποίηση και μεγαλύτερος συγκεντρωτισμός και θωράκιση των δομών του κράτους με τις συνενώσεις των δήμων και το όλο πλαίσιο λειτουργίας και αρμοδιοτήτων για την εφαρμογή της κεντρικής πολιτικής, ταυτόχρονα με την μεγαλύτερη πρόσδεση του πολιτικού προσωπικού με μεγάλα πλέον επιχειρηματικά συμφέροντα(για αυτό άλλωστε υπάρχει αυτή η ονοματολογία εδώ και πολύ καιρό).

3) Παρότι επικαλείται τη διευκόλυνση του πολίτη, επιχειρείται η απαλλαγή του κεντρικού κράτους από την ευθύνη για παροχή δωρεάν υπηρεσιών υγείας, παιδείας, πρόνοιας, μεταφορών, υποδομών, κ.α.. Μεταβιβάζονται οι αρμοδιότητες στους δήμους και στις περιφέρειες οι οποίοι για να τις εκπληρώσουν θα έχουν το δικαίωμα εξασφάλισης πόρων με διάφορους τρόπους (απολύσεις, αύξηση φορολογίας, απεύθυνση-συνεργασία με ιδιωτικές επιχειρήσεις, πώληση-εκμετάλλευση περιουσίας, κ.α.). Αυτή η λειτουργία θα γίνεται με ανταποδοτικά-ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

4) Στο όνομα της ανάληψης δημοσιονομικών ευθυνών από τους δήμους δηλώνεται ότι αυτοί πρέπει να έχουν «οικονομική αυτοτέλεια» και παρά την μεταφορά αρμοδιοτήτων δεν υπάρχουν δεσμεύσεις για χρηματοδότηση τους από τον κρατικό προϋπολογισμό. Επιδιώκεται, όπως αναφέρεται και στο Πρόγραμμα Σταθερότητας, η νέα διάρθρωση «να εξυπηρετήσει τη δημοσιονομική ανάταξη», δηλαδή, το έλλειμμα του προϋπολογισμού να μεταφερθεί στους ΟΤΑ. Για αυτό δηλώνεται καθαρά ότι οι ΟΤΑ θα πρέπει να έχουν ίδιους επαρκείς οικονομικούς πόρους, σύνδεση με τον ΦΠΑ, άρα πιθανή αύξησή του, τον ΦΑΠ. Σαφές ότι θα έχουμε και νέα φορομπηξία μέσω των δήμων.

5) Παρότι επικαλείται τη δημοκρατική συμμετοχή των πολιτών παραμένει μακριά από την ανάδειξη της θέλησης τους, του σεβασμού στις θέσεις τους και το να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη των συλλογικοτήτων τους. Αντί αυτού πλασάρεται η εικονική δημοκρατία των συμβουλίων διαβούλευσης με οργανώσεις εργοδοτών, μη κυβερνητικές οργανώσεις, κ.α.

6) Διατηρεί ως εκλογικό σύστημα την ενισχυμένη αναλογική. Διατηρείται σε βάρος του δημοτικού συμβουλίου ο καθοριστικός χαρακτήρας της μη αντιπροσωπευτικής δημαρχιακής επιτροπής. Η λειτουργία του Δήμου είναι και παραμένει αντιδημοκρατική και δημαρχοκεντρική. Ο τρόπος που λειτουργεί και αποφασίζει το Δημοτικό Συμβούλιο και πολύ περισσότερο τα νέα περιφερειακά συμβούλια, βρίσκεται μακριά από τον πολίτη.

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-Ε.Ε-ΔΝΤ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΜΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΑΥΤΟ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ Ο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ»

Για την Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Πρέβεζας οι όποιες αλλαγές στους θεσμούς του κράτους μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα θα μπορέσουν να επιβληθούν, με την πάλη των εργαζόμενων, για περιορισμό της κρατικής αυθαιρεσίας. Ως δημοτική κίνηση θα συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-Ε.Ε-ΔΝΤ, με μέτωπο ενάντια στους νέους Δήμους και τις Περιφέρειες τους, προβάλλοντας ένα αριστερό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης εξυπηρέτησης των αναγκών και των δικαιωμάτων μας για μια πραγματική αυτοδιοίκηση με κοινωνικό έλεγχο και με βάση τον παραγόμενο πλούτο που μας ανήκει, σε ένα περιβάλλον και μια κοινωνία που μας αξίζει.

Με αυτό το κριτήριο η δημοτική μας κίνηση αποφάσισε:

1) να στηρίξει όλες τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων ενάντια στη βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης και τη συναίνεση όλου του αντιδραστικού συνασπισμού εξουσίας.

2) να ενημερώνει για το αντιδραστικό περιεχόμενο του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ.

3) καλεί στη συγκρότηση πανηπειρωτικής περιφερειακής εκλογικής παρέμβασης ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Νομαρχιακής-Δημοτικής Ριζοσπαστικής Αριστερής Συσπείρωσης Ιωαννίνων.

4) θα δώσει τη μάχη για την εκλογική παρέμβαση στο Δήμο Πρέβεζας.

Η συνέλευση της δημοτικής κίνησης

«ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΡΕΒΕΖΑΣ»