Ανταρσυα στην Πρέβεζα

Να σταματήσει ο δικαστικός πόλεμος ενάντια στους 3 αθωωμένους εργαζόμενους της Θεσσαλονίκης

Εκδικητική ενέργεια της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ είναι η αναγγελία νέας δίκης για το δάσκαλο Θανάση Αγαπητό και τους δημοτικούς υπαλλήλους Σαράντη Αρβανίτη και Θωμά Κυρατζόπουλο, μετά από έφεση εισαγγελέα πλημμελειοδικών στην αθωωτική απόφαση για τη δίωξή τους μόνο και μόνο επειδή συμμετείχαν στην κινητοποίηση των εργαζομένων στους δήμους ενάντια στη φιέστα του Φούχτελ με δημάρχους.

Ήδη από την επομένη της αθώωσης, τα παπαγαλάκια του Μνημονίου εξαπέλυσαν λυσσαλέα επίθεση στην αθωωτική απόφαση γιατί θεωρούν ένοχο όποιον δεν προσκυνά την πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.

Η κυβέρνηση των συνενόχων της λεηλασίας της χώρας και του λαού, μαζί με την ΕΕ και το ΔΝΤ έχοντας χάσει κάθε στήριγμα στην κοινωνία, προσπαθούν να επιβάλλουν τα Μνημόνια και τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική τους με όπλα τον αυταρχισμό και τη μαύρη προπαγάνδα. Γι’ αυτό βάζουν στο στόχαστρο τους αγώνες και τους αγωνιστές. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτές τις μέρες διώκονται, δικάζονται και καταδικάζονται οι εργαζόμενοι στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, οι αγροτοκτηνοτρόφοι της ΔΩΔΩΝΗΣ, οι εργολαβικοί του ΑΠΘ, ο διαδηλωτής Μάριος Ζέρβας...

Η δίωξη των 3 εργαζόμενων της Θεσσαλονίκης στρέφεται ουσιαστικά ενάντια στον αγώνα για να μη γίνουν απολύσεις στους δήμους και στο δημόσιο, αλλά και στη στήριξη από το Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων σε αυτές τις κινητοποιήσεις, από την σκοπιά της εργατικής αλληλεγγύης και ενός ανατρεπτικού και μαχητικού εργατικού κινήματος.

Δε συγχωρούν η συγκυβέρνηση Σαμαρά, οι παράγοντες της ΕΕ και ειδικά της γερμανικής κυβέρνησης, την αθωωτική απόφαση, γιατί είναι μια νίκη του λαού που του δίνει αυτοπεποίθηση. Δείχνει το χάσμα που χωρίζει την κοινωνία από την κυβέρνηση του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού των ΜΑΤ, των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, του «Ναι σε όλα» σε ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ, που ξεφτιλίζει κάθε έννοια δημοκρατίας, λαϊκής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας.

Το πλατύ κύμα αλληλεγγύης στην Ελλάδα και το εξωτερικό από εργαζόμενους, συνδικάτα, πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις, η στήριξή του από την κοινή δράση της Αριστεράς, κατάφερε την αθώωση στην πρώτη δίκη. Θα συνεχίσει πιο δυνατά, πιο αποφασιστικά μέχρι την τελική δικαίωση και το σταμάτημα κάθε δίωξης. Είναι υπόθεση του λαϊκού κινήματος, να μη λείψει κανείς!

Το δικαίωμα του λαού να αγωνίζεται δε δικάζεται!
Οι αγώνες των εργαζομένων δεν ποινικοποιούνται, δεν καταστέλλονται.

...........................................................

Συμπαράσταση στον Μάριο Ζέρβα που δικάζεται στις 5 Δεκέμβρη.

Οι αγώνες των εργαζομένων δεν ποινικοποιούνται, δεν καταστέλλονται.

Στις 11/3/2010, ημέρα πανεργατικής απεργίας, κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης εναντίον του Σταθεροποιητικού Προγράμματος και των αντιλαϊκών μέτρων της πρώτης μνημονιακής κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, συνελήφθη από τις δυνάμεις των ΜΑΤ ο Μάριος Ζέρβας, δάσκαλος κολύμβησης νηπίων στο ΟΑΚΑ.

Ο Μ. Ζέρβας κρίθηκε «προφυλακιστέος» και οδηγήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού. Οι κατηγορίες που του απαγγέλθηκαν ήταν κατοχή και ρίψη μολότοφ, διατάραξη κοινής ειρήνης και απόπειρα βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης με μοναδικό στοιχείο τις κατηγορίες των αστυνομικών που τον συνέλαβαν παρότι πλήθος φωτογραφιών, στοιχείων και μαρτυριών από δεκάδες αυτόπτες μάρτυρες αποδεικνύουν, αποκαλύπτουν και καταγγέλλουν την αναίτια σύλληψή του, που συνοδεύτηκε από απρόκλητη αστυνομική βία. Φαίνεται ότι το χτένισμά του (ράστα), η συμμετοχή του σε απεργιακό συλλαλητήριο και το μένος της διμοιρίας που τον συνέλαβε αποτελούσαν «επαρκή» στοιχεία ενοχής: Αγωνίζεσαι, άρα είσαι ένοχος!

Ο Μάριος αποφυλακίστηκε ύστερα από επτά εβδομάδες αυθαίρετης και άδικης προφυλάκισης με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών και επιβολή περιοριστικών όρων και ενώ παράλληλα είχε αναπτυχθεί ένα πλατύ κίνημα αλληλεγγύης που πέτυχε την απελευθέρωση του. Κανείς από όσους κατηγορούνται για τη λεηλασία της χώρας με τα υποβρύχια και τις μίζες, τις λίστες φοροφυγάδων κ.λπ. δεν είχε φυσικά τέτοια αντιμετώπιση. Τώρα, στις 5 Δεκεμβρίου 2012, έπειτα από σχεδόν τρία χρόνια θα εκδικαστεί η υπόθεση του.

Για άλλη μια φορά θα βρεθούμε δίπλα του, στα δικαστήρια της Ευελπίδων, για να βροντοφωνάξουμε ότι εγκληματίες δεν είναι οι εργαζόμενοι που αντιστέκονται, είναι όσοι οπλίζουν τη μπότα της καταστολής με τα Μνημόνια και διαλύουν την κοινωνία στο όνομα της ΕΕ. Δεν μας σταματάνε.

Απαιτούμε την άμεση αθώωση του Μάριου Ζέρβα.
Οι αγώνες των εργαζομένων δεν ποινικοποιούνται, δεν καταστέλλονται.

....................................................................

Όχι στο φορολογικό νομοσχέδιο ληστείας της κοινωνίας.

Πριν καλά καλά κοπάσουν οι προπαγανδιστικοί πανηγυρισμοί του πρωθυπουργού για τη νέα «διάσωση» της χώρας, η τρικομματική «εγκάρδια συνεννόηση» είναι έτοιμη να εξαπολύσει τα καινούργια μέτρα κατά των εργαζόμενων και του ελληνικού λαού.

Δεν τους λείπει η σαδιστική πρωτοτυπία: μεγαλύτεροι φόροι για τους μικρομεσαίους, προκαταβολή φόρου που θα φτάνει μέχρι και το 80%, ενώ την ίδια στιγμή ο φόρος στις μεγάλες επιχειρήσεις μειώνεται, όπως επίσης και στα μερίσματα των μετοχών. Η «ισότητά» τους σημαίνει ότι ίδια ποσοστά βαραίνουν το μικρομεσαίο και την οικογενειακή επιχείρηση, ίδια και τη βιομηχανία.
Αφού πρώτα οι φωστήρες της τρόικας ανακάλυψαν ότι για την ύφεση φταίνε οι «μεγάλες εργοδοτικές εισφορές», αφού λεηλάτησαν τα ασφαλιστικά ταμεία και τις εισφορές που κατέβαλαν για χρόνια ολόκληρα οι εργαζόμενοι (και ετοιμάζονται να το ξανακάνουν), τώρα είναι έτοιμοι να ισοπεδώσουν εντελώς τα εισοδήματα και να τα εξισώσουν, για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, με τον εξαρχής στόχο της τρικομματικής συμμαχίας και της τρόικας: Μισθοί Βαλκανίων και σύντομα, Κίνας, για το 85% των κατοίκων αυτής της χώρας.

Ταυτόχρονα, καταργούν τις φοροαπαλλαγές για τα προστατευόμενα τέκνα, αυξάνουν τους φόρους στους αγρότες, καταργούν τις ελαφρύνσεις για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Εξαρθρώνουν κάθε έννοια κοινωνικής πρόνοιας και κυνηγάνε λυσσαλέα τον κόσμο της δουλειάς.

Εντυπωσιακή είναι η προσπάθεια των παπαγάλων κάθε απόχρωσης, από τους «υπεύθυνους αριστερούς» μέχρι τους «σκληρούς νεοφιλελεύθερους» να παρουσιάσουν τη νέα φορομπηξία ως «δίκαιη μεταρρύθμιση».

Υπενθυμίζεται ότι η προηγούμενη μεγάλη τους επιτυχία, ήταν η εξίσωση του ΕΦΚ στο πετρέλαιο. Πόσα νέα μέτρα αλήθεια θα πάρουν για να καλύψουν, με τον ιδρώτα των εργαζόμενων πάντα, την απώλεια κρατικών εσόδων, αφού κανείς πια δεν αγοράζει πετρέλαιο;
Μόνο ειρωνικά χαμόγελα προκαλεί η «αντίδραση» του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, των βαστάζων του Σαμαρά, που δήθεν προβάλλουν διαφωνίες για το νέο φορολογικό. Ο υπουργός Οικονομικών τους κουνάει το δάχτυλο και τους υπενθυμίζει τα δικά τους πολιτικά επιχειρήματα: «πρέπει να φανούμε αξιόπιστοι και υπεύθυνοι απέναντι στους πιστωτές μας».

Το πανηγυράκι της «διάσωσης» δεν κράτησε ούτε μια εβδομάδα. Τα νέα μέτρα είναι ενόψει και η απάντηση μπορεί να είναι μόνο μία: η ανατροπή τους!

Να καταργηθούν οι μνημονιακές συμφωνίες και οι νόμοι που τις συνοδεύουν.

Να κλιμακώσουμε τον αγώνα, να εξαπλωθεί ο συντονισμός των κοινωνικών αγώνων σε κάθε σωματείο και χώρο δουλειάς.
Μέλλον μας είναι η αξιοποίηση του παραγόμενου πλούτου και των δημόσιων υποδομών προς όφελος όλων, με έξοδο από την ΕΕ και το ευρώ, με διαγραφή του χρέους και παύση πληρωμών. Οι εργαζόμενοι θα ανοίξουν το δρόμο για την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής της, προς την πραγματική δημοκρατία με το πέρασμα της εξουσίας και του πλούτου στα χέρια των εργαζομένων.